Abstrakt
The reception of Chopin and his music in French literature follows the rhythm of the changes in the European intellectual and aesthetic climates. George Sand recorded in her memoirs the image of a romantic genius par excellence, a dark, torn and complicated soul. The decadent and symbolist poetry, best exemplified by Maurice Rollinat, presents a portrait of
a blood-spitting neurasthenic, a soulmate of the poet. Marcel Proust paints the image of an elegant dandy and exquisite artist, while the first part of the twentieth century is dominated by the neoromantic vision of Chopin as a great Polish patriot; this theme is perfectly illustrated by the poems of Anna de Noailles and Edmond Rostand. André Gide presents a radically
new view of Chopin’s music, seeing the Polish composer as a neoclassicist pianist. Contemporary literature and art go on to dress Chopin in jeans, eagerly turning him into a mass culture hero.
Bibliografia
Baudelaire Charles (1994), Kwiaty zła, wybór Maria Leśniewska i Jerzy Brzozowski, posł. Jerzy Brzozowski, przeł. Zbigniew Bieńkowski i in., Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Brunel Pierre (1989), „Lucrezia Floriani”, miroir de la liaison Chopin-Sand, „Revue de Musicologie”, t. 75/2, s. 147-156.
Dassin Joe (1975), Le costume blanc, CD, CBS Sony Corporation.
Domagalski Jerzy (1995), Proust w literaturze polskiej do 1945 roku, IBL, Warszawa, s. 142, [przedruk: „Zeszyty Literackie” 2010, nr 109, s. 23].
Eigeldinger Jean-Jacques (2000), L’univers musical de Chopin, Fayard, Paris.
Gauthier Marie-Véronique (2000), Chopin, la guerre et moi, Imago, Paris.
Gide André (2007), Notatki o Chopinie, przeł. Magdalena Musiał, Astraia, Kraków.
Heine Heinrich (1838), „Revue et Gazette Musicale de Paris”, 4 lutego, s. 53.
Kaempf Pierre-François (1995), Images de Chopin au début du siecle, w: La Fortune de Frédéric Chopin, red. Zbigniew Naliwajek, Hanna Wróblewska-Straus, Joanna Żurowska, Towarzystwo im. Fryderyka Chopina, Warszawa, s. 109-118.
Malinowski Wiesław Mateusz, Styczyński Jerzy (2016), Polska i Polacy w literaturze francuskiej (XIV-XIX w.), Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Nectoux Jean-Michel (2005), Chopin ou le temps retrouvé, w: Frédéric Chopin. Interprétations, red. Jean-Jacques Eigeldinger, Droz, Geneve, s. 173-192.
Noailles Anna de (1913), La Musique de Chopin, w: tejże, Les Vivants et les Morts, Artheme Fayard et Cie, Paris, s. 69-70.
Noailles Anna de (1934), Derniers vers et Poemes d’enfance, Grasset, Paris.
Proust Marcel (1896), Chopin, w: tegoż, Les Plaisirs et les jours, C. Lévy, Paris, s. 135.
Proust Marcel (1974), W poszukiwaniu straconego czasu, t. 1: W stronę Swanna, przeł. Tadeusz Żeleński (Boy), PIW, Warszawa.
Rollinat Maurice (1883), Chopin, w: tegoż, Les Névroses. Les âmes, les luxures, les refuges, les spectres, les ténebres. Avec un portrait de l’auteur par F. Desmoulin, G. Charpentier, Paris, s. 53-55.
Rostand Edmond de (1919), Le Coeur de Chopin, w: tegoż, Le Vol de la Marseillaise, E. Fasquelle, Paris, s. 171-179.
Sand George (1873), Impressions et Souvenirs, Freres Michel Lévy, Paris.
Sand George (2004), Histoire de ma vie, Gallimard, Paris.
Sand George (1968a), Correspondance, t. IV, red. Georges Lubin, Garnier, Paris.
Sand George (1968b), Dzieje mojego życia, przeł. Maria Dramińska-Joczowa, wstęp Maria Straszewska, wybór Stanisława Kożuchowska, PIW, Warszawa.
Sand George (2009), Lukrecja Floriani, przeł. Zofia Jędrzejowska-Waszczuk, NIFC, Warszawa.
Schmitt Éric-Emmanuel (2017), Mes maîtres de bonheur, Librairie Générale Francaise, Paris.
Schmitt Éric-Emmanuel (2018), Madame Pylinska et le secret de Chopin, Albin Michel, Paris.
Schmitt Éric-Emmanuel (2019), Madame Pylinska i sekret Chopina, przeł. Łukasz Müller, Znak, Kraków.
„Télérama. Hours Série” (2010), nr 1: 2010. Année Chopin.
Tharaud Alexandre (2010), Chopin. Journal intime, CD, Emi Classics.
Tout sur un plateau du 22/03/2017 Deuxieme Partie (2017), [dostęp: 15 stycznia 2021], https://tinyurl.com/5esw2bkc.
Żurowska Joanna (1995), Proust et Chopin, w: La Fortune de Frédéric Chopin, red. Zbigniew Naliwajek, Hanna Wróblewska-Straus, Joanna Żurowska, Towarzystwo im. Fryderyka Chopina, Warszawa, s. 61-71.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Literackiej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).