Abstrakt
Autor niniejszego artykułu proponuje refleksję nad tajemnicą Bożej miłości, objawionej i urzeczywistnionej w Jezusie Chrystusie, która bezpośrednio odnosi się do wspólnoty Kościoła. Analizowane teksty zostały zaczerpnięte z ostatniej księgi Nowego Testamentu, jaką jest Apokalipsa św. Jana, określana niekiedy jako synteza całego Pisma Świętego. Będąc księgą napisaną w Kościele i dla Kościoła, opisuje wspólnotę w jej różnorodnych wymiarach. Jednym z istotnych rysów eklezjologii Apokalipsy jest przekonanie, że Kościół to wspólnota zrodzona z miłości Jezusa, podtrzymywana, umacniana i prowadzoną ciągle tą samą Chrystusową miłością. Wskazują na to przede wszystkim te teksty Apokalipsy, które wprost mówią o miłości Jezusa do Kościoła, a ideę te wyrażają przy pomocy dwóch charakterystycznych czasowników tradycji Janowej, jakim są agapao i fileo.
Bibliografia
Franciszek: Misericordiae vultus. Wrocław 2015.
Giemza B.: Rachunek sumienia Kościoła w świetle Apokalipsy. Kraków 2010.
Janus E.: Grzechy Kościołów Apokalipsy i Jezusowe sposoby ich przezwyciężenia (Ap 2-3). Kraków 2013.
Karczewski M.: Szatan w Apokalipsie św. Jana. Olsztyn 2013.
Kotecki D.: Duch Święty w zgromadzeniu liturgicznym w świetle Apokalipsy św. Jana. Warszawa 2006.
Kotecki D.: Jezus a Bóg Izraela w Apokalipsie św. Jana. Toruń 2013.
Kotecki D.: Kościół w świetle Apokalipsy św. Jana. Częstochowa 2009.
Kotecki D.: „List do Kościoła w Laodycei” (Ap 3,14-21) w świetle hermeneutycznego klucza objawieniowo-liturgicznego. W: M. Olczyk, P. Podeszwa (red.), Credidimus caritati. Gniezno 2010 s. 239-263.
Marino M.: Custodire la Parola. Il verbo terein nell’Apocalisse alla luce della tradizione giovannea. Bologna 2003.
Mędala S.: Ewangelia według świętego Jana. cz. II. Częstochowa 2010.
Nowińska J.: Motyw wojny dobra ze złem w Apokalipsie św. Jana. Warszawa 2006.
Ostański P.: Objawienie Jezusa Chrystusa. Praktyczny komentarz do Apokalipsy. Ząbki 2005.
Podeszwa P.: Doksologie Apokalipsy jako model modlitwy uwielbienia, „Verbum Vitae”. T. 22: 2012 s. 155-184.
Podeszwa P.: Paschalna pamięć o Jezusie. Studium egzegetyczno-teologiczne wyrażenia martyria Jesu w Apokalipsie św. Jana. Poznań 2011.
Podeszwa P.: Wspólnota Kościoła w świetle Apokalipsy św. Jana. W: Mowa świątyni. Pod redakcją R. Dublańskiego. Wrocław 2012 s. 55-69.
Podeszwa P.: Wyprali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka (Ap 7,14). Chrzest we-dług Apokalipsy świętego Jana. „Studia Bydgoskie”. T. 7: 2013 s. 33-54.
Popielewski W.: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę godów Baranka (Ap 19,9). Kościół w Księdze Apokalipsy. „Verbum Vitae”. T. 6: 2004 s. 169-181.
Popielewski W.: Zbawieni przez miłość Baranka (Ap 1,5b-6). „Verbum Vitae”. T. 1: 2002 s. 185-198.
Sieg F.: Apokalipsa św. Jana. Listy do siedmiu Kościołów (Ap 1-3). Pelplin2 2009.
Talaga P.: L’amore a Cristo, fondamento del ministero pastorale di Pietro nel Vangelo secondo Giovanni (21,15-23). Dissertatio ad Lauream in Facultate S. Theologiae apud Pontificiam Universitatem S. Thomae in Urbe. Roma 2003.
Tkacz R.: Listy do siedmiu Kościołów (Ap 2,1-3,22). Studium historyczno-egzegetyczne. Warszawa 2003.
Vanni U.: L’Apocalisse. Ermeneutica, esegesi, teologia. Bologna 1991.
Wojciechowski M.: Apokalipsa świętego Jana. Częstochowa 2012.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia Praktyczna są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia Praktyczna udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Teologii Praktycznej pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).