Abstrakt
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie stereotypowego postrzegania mniejszości romskiej zamieszkującej Pragę, stolicę Czechosłowacji w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Wizerunek Romów prezentował na kartach swych opowiadań Bohumil Hrabal. Najbardziej widoczny jest w utworach Romanca (znajdującej się w zbiorze Pábitelé z 1964 roku) oraz Zbyt głośna samotność (Příliš hlučná samota z 1976 roku). W ramach realizacji referatu przeprowadzona zostanie szczegółowa analiza materiału literackiego, jak również refleksja kulturoznawcza i historyczna. Moim zamysłem jest próba przedstawienia losów społeczności rom- skiej, która bliska była czeskiemu pisarzowi.
Bibliografia
Engelking L., 2015, Menzel i inni. Adaptacje filmowe prozy Bohumila Hrabala, Konteksty Kultury 12, nr 1.
Ficowski J., 1953, Cyganie Polscy. Szkice historyczno-obyczajowe, Warszawa.
Hrabal B., 2012, Příliš hlučná samota, Praha.
Hrabal B., 2014, Spisy II. Skřivánek na niti. Povídky, Praha.
Kaczorowski A., 2016, Hrabal. Słodka apokalipsa, Wołowiec.
Lubecka A., 2005, Tożsamość kulturowa Bergitka Roma, Kraków.
Robert M., 2014, Perełki i skowronki. Adaptacje filmowe prozy Bohumila Hrabala, Łódź.
Tarajło-Lipowska Z., 2010, Historia literatury czeskiej. Zarys, Wrocław.
Węgrzyn G., 1992, Historyczno-społeczne uwarunkowania stereotypu Cygana, [w:] Amalgamat. O problemach kultury i społeczeństwa, ed. M. Lubaś, Katowice.
Witkowski M., 2003, Romowie w Czechach. Podziały i współdziałanie, [w:] Romowie o sobie i dla siebie. Nowe problemy i nowe działania w pięciu krajach Europy Środkowo-Wschodniej, ed. E. Nowicka, Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Przemysław ZNOJEK
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.