How to Cite
Abstract
W artykule autor przedstawia przykłady polskich współczesnych narracji poholokaustowych (twórczość m.in. H. Krall, I. Fink, M. Głowińskiego, W. Dichtera, B. Wojdowskiego, świadectwa dzieci Holokaustu), ze szczególnym uwzględnieniem w nich kategorii przypadku. W większości tych tekstów przypadek rozpatrywany jest jako punkt zwrotny w narracji, zrywający fabułę wbrew wszelkim regułom – światopoglądowym czy historycznym, ale akceptowany ze względu na ocalający charakter. Głównym celem jest interpretacja owego egzystencjalnego i narracyjnego przypadku w świetle strukturalnej teorii narracji oraz próba odpowiedzi na pytanie o etykę takiej interpretacji. Z jednej bowiem strony, w narracjach ocalonych przypadek rzeczywiście powtarza się niemal jak refren, z drugiej – każda z tych narracji jest jednak zapisem pojedynczego losu, a samo zdarzenie ocalenia wymyka się wszelkiemu dyskursowi.