Czy współpraca się opłaca? Wpływ koalicji z Niemcami na sukces Polski w procesie legislacyjnym Unii Europejskiej
PDF

Słowa kluczowe

Unia Europejska
negocjacje
proces legislacyjny UE
relacje Polski i Niemiec w UE
koalicja Polski i Niemiec
sukces negocjacyjny

Jak cytować

Kirpsza, A. (2018). Czy współpraca się opłaca? Wpływ koalicji z Niemcami na sukces Polski w procesie legislacyjnym Unii Europejskiej. Przegląd Politologiczny, (2), 121–138. https://doi.org/10.14746/pp.2018.23.2.8

Abstrakt

Celem artykułu jest analiza, czy zawieranie koalicji z Niemcami wpływa na sukces Polski w procesie legislacyjnym UE. Przetestowano dwie hipotezy: 1) jeśli preferencje Polski oraz Niemiec są zgodne, to sukces Polski jest większy; 2) koalicja z Niemcami zapewnia Polsce większy sukces w obszarach o szczególnym znaczeniu dla Warszawy, to jest: w rolnictwie, energii, środowisku, sprawach wewnętrznych oraz wspólnym rynku. Hipotezy przetestowano za pomocą metody ilościowej – regresji liniowej na bazie DEU II. Uzyskano następujące wnioski. Po pierwsze, budowanie koalicji polsko-niemieckiej w UE jest niezmiernie skomplikowane ze względu na wyraźną sprzeczność preferencji obu państw. Po drugie, mimo to budowanie koalicji z Niemcami jest dla Polski niezmiernie opłacalne. Analiza wykazała, że gdy Polska zawiera sojusz z Niemcami, to jej sukces w procesie legislacyjnym UE widocznie wzrasta. Po trzecie, zawiązywanie koalicji z Niemcami jest szczególnie opłacalne w politykach UE, które są kluczowe z punktu widzenia interesów Polski, czyli w rolnictwie, energii, sprawach wewnętrznych oraz wspólnym rynku. Jedynym wyjątkiem jest obszar ochrony środowiska.

https://doi.org/10.14746/pp.2018.23.2.8
PDF

Bibliografia

Aksoy D. (2012), Institutional arrangements and logrolling: Evidence from the European Union, „American Journal of Political Science”, vol. 56, no. 3, s. 538–552.

Barr J., Passarelli F. (2009), Who has the power in the EU?, „Mathematical Social Sciences”, vol. 57, no. 3, s. 339–366.

Bojenko-Izdebska E. (2016), Polityka migracyjna i azylowa w Niemczech i Polsce, „Krakowskie Studia Międzynarodowe”, nr 2, s. 43–55.

Brambor T., Clark W. R., Golder M. (2006), Understanding Interaction Models: Improving Empirical Analyses, „Political Analysis”, vol. 14, nr 1, s. 63–82.

Cameron C., Miller D. (2015), A Practitioner’s Guide to Cluster-Robust Inference, „Journal of Human Resources”, vol. 50, no. 2, s. 317–372.

Costello R., Thomson R. (2011), The nexus of bicameralism: Rapporteurs’ impact on decision outcomes in the European Union, „European Union Politics”, vol. 12, no. 3, s. 337–357.

Costello R., Thomson R. (2013), The distribution of power among EU institutions: who wins under codecision and why?, „Journal of European Public Policy”, vol. 20, no. 7, s. 1025–1039.

Crombez C. (2000), Spatial models of logrolling in the European Union, „European Journal of Political Economy”, vol. 16, no. 4, s. 707–737.

Crombez C., Vangerven P. (2014), Procedural models of European Union politics: Contributions and suggestions for improvement, „European Union Politics”, vol. 15, no. 2, s. 289–308.

Czachór Z., Marcinkowski T. (red.) (2017), Polska – Niemcy – Unia Europejska. Razem czy osobno?, Warszawa.

Decyzja Rady (2014) nr 2014/900/UE z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie zmiany regulaminu wewnętrznego Rady, Dz. Urz. UE L 358, 13.12.2014, s. 25–27.

Dyrektywa (2008) Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, Dz. Urz. UE L 348, 24.12.2008, s. 98–107.

Fox J. (2008), Applied Regression Analysis and Generalized Linear Models, London.

Hörl B., Warntjen A., Wonka A. (2005), Built on Quicksand? A Decade of Procedural Spatial Models on EU Legislative Decision-Making, „Journal of European Public Policy”, vol. 12, no. 3, s. 592–606.

Kardasheva R. (2013), Package deals in EU legislative politics, „American Journal of Political Science”, vol. 57, no. 4, s. 858–874.

Kirpsza A. (2015), Skuteczność poprawek Parlamentu Europejskiego w procedurze konsultacji (specjalnej procedurze ustawodawczej), „Politeja”, nr 3 (35), s. 419–444.

Kirpsza A. (2016a), Jak negocjować w Brukseli? Proces podejmowania decyzji w Unii Europejskiej, Warszawa.

Kirpsza A. (2016b), Warunki sukcesu poprawek Parlamentu Europejskiego w zwykłej procedurze ustawodawczej, „Przegląd Europejski”, nr 2 (40), s. 48–69.

Kleinowski M. (2015), Wpływ Traktatu lizbońskiego na siłę Polski w Radzie Unii Europejskiej, „Myśl Ekonomiczna i Polityczna”, nr 1 (48), s. 184–207.

König T., Junge D. (2009), Why Don’t Veto Players Use Their Power?, „European Union Politics”, vol. 10, no. 4, s. 507–534.

König T., Lindburg B., Lechner S., Pohlmeier W. (2007), Bicameral conflict resolution in the European Union: An empirical analysis of conciliation committee bargains, „British Journal of Political Science”, vol. 37, no. 2, s. 281–312.

Koszel B. (2008), Polska i Niemcy w Unii Europejskiej. Pola konfliktów i płaszczyzny współpracy, Poznań.

Koszel B. (2009), „Nowe otwarcie”? Stosunki polsko-niemieckie w okresie rządów koalicji PO-PSL (2008–2009), „Zeszyty Instytutu Zachodniego”, nr 57.

Kreppel A., Oztas B. (2017), Leading the Band or Just Playing the Tune? Reassessing the Agenda-Setting Powers of the European Commission, „Comparative Political Studies”, vol. 50, no. 8, s. 1118–1150.

Leinaweaver J., Thomson R. (2014), Testing models of legislative decision-making with measurement error: The robust predictive power of bargaining models over procedural models, „European Union Politics”, vol. 15, no. 1, s. 43–58.

Malinowski K. (2015), Polska i Niemcy w Europie (2004–2014). Różnice interesów – uwarunkowania i konsekwencje, Poznań.

Nurmi H., Meskanen T., Pajala A. (2013), Calculus of Consent in the EU Council of Ministers, w: Power, Voting and Voting Power: 30 Years After, red. M. Holler, H. Nurmi, Berlin, s. 501–520.

Thomson R., Arregui J., Leuffen D., Costello R., Cross J., Hertz R., Jensen T. (2012), A new dataset on decision-making in the European Union before and after the 2004 and 2007 enlargements, „Journal of European Public Policy”, vol. 19, no. 4, s. 604 622.

Thomson R., Stokman F., Achen C., König T. (2006), The European Union Decides, Cambridge.

Veen T. (2011), Positions and salience in European Union politics: Estimation and validation of a new dataset, „European Union Politics”, vol. 12, no. 2, s. 267–288.

Warntjen A. (2017), Do votes matter? Voting weights and the success probability of member state requests in the Council of the European Union, „Journal of European Integration”, vol. 39, no. 6, s. 673–687.

Węc J. (2012), Spór o kształt ustrojowy Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej w latach 1950–2010. Między ideą ponadnarodowości a współpracą międzyrządową: analiza politologiczna, Kraków.

Węc J. (2015), Relacje polsko-niemieckie w Unii Europejskiej i NATO na początku XXI w. Próba bilansu, „Prace Komisji Środkowoeuropejskiej PAU”, t. XXII, s. 117–148.

Węc J. (2016a), Interkulturelle Kommunikation zwischen Polen und Deutschland in der Europäischen Union und ihre Herausforderungen, „Myśl Ekonomiczna i Polityczna”, nr 3, s. 246–275.

Węc J. (2016b), Niemcy w polityce europejskiej Polski w latach 2004–2016, w: Polityka zagraniczna Polski w zmieniającym się ładzie międzynarodowym: wybrane problemy, red. R. Zięba, T. Pawłuszko, Kielce.

Węc J. (2017), Niemcy wobec reformy ustrojowej Unii Europejskiej w latach 2002–2016, Kraków.