Problematyka bezpieczeństwa surowcowego we współczesnych strategiach bezpieczeństwa narodowego Rzeczypospolitej

Abstrakt

Przedmiotem badań niniejszego artykułu jest wizja kreowania bezpieczeństwa surowcowego obecna we współczesnych strategiach bezpieczeństwa narodowego Rzeczpospolitej. Tak ujęte ramy chronologiczne wskazują, iż analizie poddano dokumenty z lat 2003–2020 stanowiące istotną zmianę jakościową w definiowaniu i rozumieniu bezpieczeństwa jako obszaru niezdominowanego przez jego twardy, militarny charakter. Celami podjętych przez autora badań jest wskazanie, omówienie i porównanie koncepcji zapewnienia Polsce bezpieczeństwa surowcowego na podstawie czterech strategii bezpieczeństwa narodowego Polski. Do osiągnięcia tak określonych celów badań posłużyły następujące problemy badawcze: w jakim zakresie zapewnienie Polsce bezpieczeństwa surowcowego jest obecne w analizowanych dokumentach? Poprzez jakie narzędzia autorzy strategii kreowali w Polsce surowcowy wymiar bezpieczeństwa? Jakie główne trudności w zapewnieniu bezpieczeństwa surowcowego Polski uwypuklają badane strategie bezpieczeństwa narodowego? Czy istnieją zbieżne elementy wizji zagwarantowania Polsce bezpieczeństwa surowcowego ujęte w badanych strategiach? Tak sformułowane pytania badawcze stały się kanwą do sformułowania następującej hipotezy badawczej: wraz ze wzrostem zagrożeń o charakterze pozamilitarnym, surowcowy wymiar bezpieczeństwa jest coraz wyraźniej akcentowany w strategiach bezpieczeństwa narodowego. W poniższym artykule posłużono się następującymi metodami badawczymi: porównawczą oraz analizy źródeł. Zastosowano również technikę analizy.