Polityczne i mentalne aspekty integracji Ukrainy z Europą

Abstrakt

okresie od X do XII wieku Ukraina – wówczas Ruś Kijowska – była silnym samodzielnym państwem, jednak w wyniku sporów wewnętrznych oraz podbojów została osłabiona i stała się lennem lub częścią innych jednostek państwowych. Od XVII w. w wyniku ugód perejesławskich (1654 i 1659) pomiędzy kozakami i Moskwą, znalazła się w orbicie coraz silniejszego wpływu Rosji, pod którym pozostała aż do rozpadu najgorszego i najbardziej destrukcyjnego dla ukraińskiej państwowości „więzienia narodów”, to znaczy ZSRR. Pod wpływem rosyjskiej propagandy świat przez długi czas postrzegał Ukrainę jako integralną część Rosji, mającą z nią wiele wspólnego pod względem historii i kultury. Jednak w rzeczywistości współczesna Ukraina i Rosja to dwa różne kraje o zróżnicowanych systemach politycznych, wektorach rozwoju, tożsamości, mentalności, fundamentalnych wartościach, tradycjach itp. Społeczeństwo ukraińskie, jakkolwiek w czasach komunistycznych poddawane konsekwentnej sowietyzacji, a po upadku ZSRR będące obiektem działań politycznych i propagandowych Federacji Rosyjskiej, jest fundamentalnym przeciwieństwem autorytarnego społeczeństwa rosyjskiego. Pozostaje natomiast zbliżone do demokratycznej społeczności europejskiej. Od wieków władze rosyjskie dążyły do kolonizacji i wykorzystania Ukrainy (Ukraińców i ziem ukraińskich) w swoich własnych interesach: niszczyły ukraińską tożsamość i mentalność, zakazywały języka i tradycji, zabijały liderów politycznych i działaczy patriotycznych, przepisywały i przypisywały sobie wielką historię Ukrainy (szczególnie czasy Rusi Kijowskiej), osiągnięcia intelektualne, zasoby itp. Jednak pomimo rusyfikacji, licznych manipulacji i zbrodni popełnionych przeciwko narodowi ukraińskiemu, Rosja nie zdołała go w pełni zasymilować. To właśnie europejski, zachodni wektor rozwoju Ukrainy i jej dążenie do wyjścia ze strefy wpływów Rosji jest jednym z głównych powodów obecnej pełnoskalowej wojny. Największe podobieństwa między Ukrainą a państwami europejskimi na poziomie mentalności to ukraińska miłość do wolności, indywidualizm i pragnienie demokracji w przeciwieństwie do rosyjskiego despotyzmu i autorytaryzmu. Te specyficzne cechy ukraińskiej mentalności umożliwiły historyczne zachowanie i ożywienie narodu ukraińskiego, pomagają w dalszym rozwoju i dają Ukrainie nadzieję na jej dalszy rozwój nie tylko pod względem geograficznym i ekonomicznym, ale także mentalnym czy duchowym.