Odporność energetyczna jako wyzwanie dla Unii Europejskiej w czasach kryzysu energetycznego

Abstrakt

Odporność energetyczna jest ważnym paradygmatem w badaniach nad bezpieczeństwem energetycznym, ponieważ pozwala na analizę wielu aspektów funkcjonowania systemu energetycznego. Głównym celem artykułu jest analiza procesu wzmacniania odporności energetycznej UE w czasie kryzysu energetycznego po wybuchu wojny Rosji w Ukrainie. Pytania stawiane w badaniach to: na jakiego rodzaju ryzyka narażona jest UE w sektorze energetycznym, czy i w jakim stopniu UE wzmacnia swoją odporność energetyczną, jakie są wymiary tej odporności, czy UE była przygotowana na kryzys energetyczny, jaki jest obecny poziom odporności energetycznej UE. W badaniach wykorzystano różne metody: krytyczną analizę jakościową dokumentów i raportów oraz literatury naukowej, analizę process tracing polityki energetycznej UE, analizę danych statystycznych dotyczących energii. W badaniu postawiono tezę, że UE w niewystarczającym stopniu zidentyfikowała najważniejsze zagrożenia dla odporności energetycznej do 2022 r. i zaczęła ją intensywnie wzmacniać dopiero po inwazji militarnej Rosji w Ukrainie. Jednak poziom tej odporności wciąż nie jest zadowalający, co pokazują wskaźniki zastosowane do jej pomiaru.