Polityka senioralna w kontekście starzejącego się społeczeństwa – Miasto Poznań jako studium przypadku

Abstrakt

Opracowanie prezentuje kontekst starzenia się ludności w Polsce oraz przekłada go na lokalne działania Miasta Poznania. Autorka porządkuje definicje „osoby starszej” i uzasadnia potrzebę zróżnicowanych rozwiązań – od wspierania aktywności po opiekę długoterminową – wskazując na heterogeniczność populacji 60+/65+ (zdrowie, sprawność, zasoby i sieci wsparcia). W części demograficznej podkreślono wieloletni spadek dzietności oraz wydłużanie życia, co zmienia strukturę wieku i prowadzi do wzrostu obciążenia demograficznego – przesłanki te wzmacniają konieczność realizacji polityk senioralnych. Trzon tekstu stanowi studium przypadku Poznania: miasto przedstawione jest jako krajowy lider polityki senioralnej (m.in. pierwsza Miejska Rada Seniorów, silne zaplecze instytucjonalne, system grantów i projekty międzynarodowe). Opisano katalog najważniejszych inicjatyw wspierających seniorów w różnych sferach ich funkcjonowania, które są realizowane w ramach obowiązującego Programu: „Polityka senioralna Miasta Poznania 2023–2026”. Całość osadzono w aktualnych dokumentach miejskich i krajowych, tworząc spójny obraz potrzeb i odpowiedzi polityki lokalnej. Wskazano również rekomendacje dla przyszłych kierunków miejskich polityk publicznych na rzecz społeczności lokalnej, w tym szczególnie dla seniorów.