Abstrakt
W moim tekście staram się zarysować pewne wątki wynikające z feministycznej lektury książki Commonwealth Negriego i Hardta. Podkreślam przede wszystkim kwestie związane z pracą biopolityczną i tematyką rozwijaną w feministycznej analizie pracy reprodukcyjnej i opiekuńczej, kwestie związane z ciałem i seksualnością. Podnoszę też kilka kontrowersji odnośnie do zajmowania pozycji wykluczonych – tu: kolonialnych wykluczonych, odnoszę się przy tym do obserwacji na ten temat dokonanych przez Gayatri Spivak w tekście Czy podporządkowani inni mogą przemówić? Wychodzę przy tym z założenia, że jako interesujący projekt teorii emancypacyjnej, książka Negriego i Hardta jest zdecydowanie warta takiej dyskusji.
Bibliografia
Adorno T., M. Horkheimer. 2010. Pojęcie oświecenia. W Dialektyka oświecenia: fragmenty filozoficzne. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Anzaldua G. 2011. “Borderlands”. Signs. Journal of Women in Culture 37 (1).
Benhabib S., D. Cornell. 1998. Feminism as Critique. New York: University of Minnesota Press.
Butler J. 2008. Uwikłani w płeć: feminizm i polityka tożsamości. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Butler J., Spivak G. 2007. Who Sings the Nation State?: Language. Politics. Belonging. London: Seagull Books.
Federici S. 2010. „Niestabilne zatrudnienie: perspektywa feministyczna”. Przegląd Anarchistyczny 11 : 165-172.
Foucault M. 2000. Czym jest oświecenie?. W Filozofia. historia. polityka: wybór pism. Warszawa-Wrocław: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hardt M., A. Negri. 2005. Multitude: War and Democracy in the Age of Empire. New York: Penguin Books.
Hardt M., A. Negri. 2012. Rzecz-pospolita: poza własność prywatną i dobro publiczne. Kraków: Korporacja Ha!art.
Hardt M., A. Negri. 2009. Commonwealth. Cambridge: Belknap Press.
Hooks B. 2012. Teoria feministyczna: od marginesu do centrum. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Irigaray L. 1977. Le marche des femmes. W Ce sexe qui n’en n’est pas un. Paris.
Jaggar A. M. 1983. Feminist Politics and Human Nature. Oxford.
Majewska E. 2011. “BorderXing with Gloria Anzaldua”. Signs. Journal of Women in Culture 37(1) : 34-41 .
Marks K. 1968. Do L. Feurbacha w Bruckbergu 11 sierpnia 1844 r. W K. Marks. F. Engels. Dzieła t. 27. Warszawa.
Moraga Ch. 2011. “Loving in the War Years” Signs. Journal of Women in Culture 37(1).
Spivak G. 1999. A Critique of Postcolonial Reason: Toward a History of the Vanishing Present. London: Harvard University Press.
Spivak G. 2011. „Czy podporządkowani inni mogą przemówić?”. Krytyka Polityczna 24-25: 196-239.
Środa M. 2003. Indywidualizm i jego krytycy. Warszawa: Fundacja Aletheia.
Licencja
Autorzy:
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC [PL.pdf, PL.doc, EN.pdf, EN.doc].
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.