Biopolityczna refleksja bezpieczeństwa człowieka: doświadczenia ukraińskie i białoruskie
Okładka czasopisma Przegląd Strategiczny, nr 14, rok 2021
PDF (English)

Słowa kluczowe

bios
bios politikos
biopolityka
biowładza
życie
bezpieczeństwo człowieka
opór
wolność
transformacja

Jak cytować

Kravets, A. (2021). Biopolityczna refleksja bezpieczeństwa człowieka: doświadczenia ukraińskie i białoruskie. Przegląd Strategiczny, (14), 381–392. https://doi.org/10.14746/ps.2021.1.22

Abstrakt

Refleksja biopolityczna jest postrzegana jako sposób na zrozumienie specyfiki bycia „bios politikos.” Oznacza to rozumienie procesów transformacyjnych w „bios” i pociągających za sobą odpowiednią reakcję polityczną oraz zmiany wewnętrzne „bios politikos”, jego samorealizację jako podmiotu i przedmiotu polityki, zdolnego do inicjowania głębokich przemian politycznych i władzy w biopolityce i biowładzy. Pojęcie „bios politikos”, jego życie, wolność i bezpieczeństwo znajdują się w centrum analizy naukowej. Kluczowe pytanie: czy „bios politikos” może istnieć i funkcjonować skutecznie w warunkach zagrożenia, w warunkach, w których każde słowo, każde działanie nieakceptowane przez władze dyscyplinarne może prowadzić do kary, a nawet śmierci? Celem jest udowodnienie, że polityka i władza w XXI wieku w Europie nie mogą i nie powinny istnieć w formie dyscyplinarnej. Ich przemiana jest możliwa dzięki aktywności człowieka jako świadomego podmiotu działalności społecznej i politycznej. Złożoność problemu naukowego wiąże się z zastosowaniem odpowiednich metod łączących różne rodzaje analiz systemowych: analizę systemowo-strukturalną, systemowo-funkcjonalną, systemowo-historyczną, a także metodę racjonalnej rekonstrukcji i metodę prognostyczną. Kluczową hipotezą jest to, że dziś Ukraina jest bardzo bliska (lub dąży do zbliżenia) realizacji koncepcji biopolityki i biowładzy. Rok 2014 jest z pewnością ilustracją oporu „bios politikos” wobec działań dyscyplinarnych, pomimo stosowanych technik dyscyplinarnych, w tym groźby śmierci. Społeczeństwo białoruskie po wyborach prezydenckich w 2020 r. wykazało tak wysoki poziom konsolidacji i świadomości, nieakceptowania technik dyscyplinarnych w postaci gróźb, przemocy i kar, że możemy założyć początek transformacji transformacyjnej. To biopolityka i biowładza są dziś odpowiedzią świadomego podmiotu – „bios politikos” na kryzys władzy dyscyplinarnej, jej techniki dominacji, kontroli i przemocy. Biopolityka i biowładza pozwalają „bios politikos” swobodnie istnieć i rozwijać się w swoim kraju, realizować swoją wiedzę i aspiracje, realizować się we wszystkich sferach życia, wiedząc, że głównym zadaniem państwa jest ochrona jego życia i wolności.

https://doi.org/10.14746/ps.2021.1.22
PDF (English)

Bibliografia

Blank R. (2014), Biology and politics: an introduction. Politics and the life science: the state of discipline, United Kingdom.

Сhomu stukhly protesty u Bilorusi i shcho tse oznachaie – ohliad ZMI (2020), https://www.bbc.com/ukrainian/press-review-54905097 (29.05.2021).

Esposito R. (2008), Bios. Biopolitics and Philosophy, Minneapolis.

Fuko M. (2005), Nuzhno zashchyshchat’ obshchestvo: kurs lektsyy prochytannyh v Kollezh de Frants v 1975–1976 uchebnom hodu, Sanct Petersburg.

Fuko M. (2010), Rozhdenye byopolytyky: kurs lektsyy, prochytannykh v Kollezh de Frans v 1978–1979 uchebnom hodu, Sanct Petersburg.

Kostyuchkov S. (2016), Mistse i rol’ suchasnoyi lyudyny u planetarnomu butti: biopoltychna interpretatsiya, http://ekhsuir.kspu.edu/bitstream/123456789/3176/1/23.pdf (14.06.2020).

Kostiuchkov S. (2016), Biopolitychni kontseptsii yak rezultat implikatsii biolohichnoho i sotsialno-filosofskoho znannia, http://ekhsuir.kspu.edu/bitstream/123456789/3157/1/4.pdf (14.06.2020).

Kryvitchenko O. (2014), Yevromaydan-maydan yak biopolitychni spil’nosti novoho typu, shcho samoorhanizuyut’sya, “Hrani”, No. 6.

Lazzarato M. (2000), From biopower to biopolitics, http://www.generation-online.org/c/fcbiopolitics.htm (14.06.2020).

Negri А. (2007), The Labor of the Multitude and the Fabric of Biopolitics, “Mediations”, http://www.mediationsjournal.org/articles/the-labor-of-the-multitude-and-the-fabric-of-biopolitics (14.06.2020).

Panchenko Yu. (2021), Lukashenko yde u nastup: shcho stalosia iz protestamy u Bilorusi, https://www.eurointegration.com.ua/articles/2021/03/29/7121478/ (29.05.2021).

Shevchuk D. (2013), Polityzatsiya zhyttya v konteksti biopolityky: sotsial’no-filosofs’kyy analiz, “Naukovi zapysky”, Vol. 13.

Somit А., Peterson S. (2005), The Failure of Democratic Nation Building: Ideology Meets Evolution, New York.

Peterson S., Somit A. (2011), Biology and politics: The cutting edge, United Kingdom.

Potapenko Ya. (2018), Retseptsiia Yevromaidanu v suchasnomu ukrainskomu sotsiokulturnomu dyskursi, https://ipiend.gov.ua/wp-content/uploads/2018/07/potapenko_retseptsiia.pdf (29.05.2021).

Tukalenko I. (2015), Vplyv biopoltychnykh transformatsitsy na evolyutsiyu prav lyudyny, “Hileya”, Vol. 100.

Vannek L. (2021), Internet-tekhnolohii u protestakh v Ukraini ta Bilorusi: tendentsii i porivniannia, https://www.radiosvoboda.org/a/internet-tekhnolohiyi-u-protestakh-v-ukrayini-ta-bilorusi/31082739.html (29.05.2021).

Human security in theory and practice (2009), https://www.unocha.org/sites/dms/HSU/Publications%20and%20Products/Human%20Security%20Tools/Human%20Security%20in%20Theory%20and%20Practice%20English.pdf (20.05.2021).