Biopolityczna refleksja bezpieczeństwa człowieka: doświadczenia ukraińskie i białoruskie
PDF (English)

Słowa kluczowe

bios
bios politikos
biopolityka
biowładza
życie
bezpieczeństwo człowieka
opór
wolność
transformacja

Jak cytować

Kravets, A. (2021). Biopolityczna refleksja bezpieczeństwa człowieka: doświadczenia ukraińskie i białoruskie. Przegląd Strategiczny, (14), 381–392. https://doi.org/10.14746/ps.2021.1.22

Abstrakt

Refleksja biopolityczna jest postrzegana jako sposób na zrozumienie specyfiki bycia „bios politikos.” Oznacza to rozumienie procesów transformacyjnych w „bios” i pociągających za sobą odpowiednią reakcję polityczną oraz zmiany wewnętrzne „bios politikos”, jego samorealizację jako podmiotu i przedmiotu polityki, zdolnego do inicjowania głębokich przemian politycznych i władzy w biopolityce i biowładzy. Pojęcie „bios politikos”, jego życie, wolność i bezpieczeństwo znajdują się w centrum analizy naukowej. Kluczowe pytanie: czy „bios politikos” może istnieć i funkcjonować skutecznie w warunkach zagrożenia, w warunkach, w których każde słowo, każde działanie nieakceptowane przez władze dyscyplinarne może prowadzić do kary, a nawet śmierci? Celem jest udowodnienie, że polityka i władza w XXI wieku w Europie nie mogą i nie powinny istnieć w formie dyscyplinarnej. Ich przemiana jest możliwa dzięki aktywności człowieka jako świadomego podmiotu działalności społecznej i politycznej. Złożoność problemu naukowego wiąże się z zastosowaniem odpowiednich metod łączących różne rodzaje analiz systemowych: analizę systemowo-strukturalną, systemowo-funkcjonalną, systemowo-historyczną, a także metodę racjonalnej rekonstrukcji i metodę prognostyczną. Kluczową hipotezą jest to, że dziś Ukraina jest bardzo bliska (lub dąży do zbliżenia) realizacji koncepcji biopolityki i biowładzy. Rok 2014 jest z pewnością ilustracją oporu „bios politikos” wobec działań dyscyplinarnych, pomimo stosowanych technik dyscyplinarnych, w tym groźby śmierci. Społeczeństwo białoruskie po wyborach prezydenckich w 2020 r. wykazało tak wysoki poziom konsolidacji i świadomości, nieakceptowania technik dyscyplinarnych w postaci gróźb, przemocy i kar, że możemy założyć początek transformacji transformacyjnej. To biopolityka i biowładza są dziś odpowiedzią świadomego podmiotu – „bios politikos” na kryzys władzy dyscyplinarnej, jej techniki dominacji, kontroli i przemocy. Biopolityka i biowładza pozwalają „bios politikos” swobodnie istnieć i rozwijać się w swoim kraju, realizować swoją wiedzę i aspiracje, realizować się we wszystkich sferach życia, wiedząc, że głównym zadaniem państwa jest ochrona jego życia i wolności.

https://doi.org/10.14746/ps.2021.1.22
PDF (English)

Bibliografia

Blank R. (2014), Biology and politics: an introduction. Politics and the life science: the state of discipline, United Kingdom.

Сhomu stukhly protesty u Bilorusi i shcho tse oznachaie – ohliad ZMI (2020), https://www.bbc.com/ukrainian/press-review-54905097 (29.05.2021).

Esposito R. (2008), Bios. Biopolitics and Philosophy, Minneapolis.

Fuko M. (2005), Nuzhno zashchyshchat’ obshchestvo: kurs lektsyy prochytannyh v Kollezh de Frants v 1975–1976 uchebnom hodu, Sanct Petersburg.

Fuko M. (2010), Rozhdenye byopolytyky: kurs lektsyy, prochytannykh v Kollezh de Frans v 1978–1979 uchebnom hodu, Sanct Petersburg.

Kostyuchkov S. (2016), Mistse i rol’ suchasnoyi lyudyny u planetarnomu butti: biopoltychna interpretatsiya, http://ekhsuir.kspu.edu/bitstream/123456789/3176/1/23.pdf (14.06.2020).

Kostiuchkov S. (2016), Biopolitychni kontseptsii yak rezultat implikatsii biolohichnoho i sotsialno-filosofskoho znannia, http://ekhsuir.kspu.edu/bitstream/123456789/3157/1/4.pdf (14.06.2020).

Kryvitchenko O. (2014), Yevromaydan-maydan yak biopolitychni spil’nosti novoho typu, shcho samoorhanizuyut’sya, “Hrani”, No. 6.

Lazzarato M. (2000), From biopower to biopolitics, http://www.generation-online.org/c/fcbiopolitics.htm (14.06.2020).

Negri А. (2007), The Labor of the Multitude and the Fabric of Biopolitics, “Mediations”, http://www.mediationsjournal.org/articles/the-labor-of-the-multitude-and-the-fabric-of-biopolitics (14.06.2020).

Panchenko Yu. (2021), Lukashenko yde u nastup: shcho stalosia iz protestamy u Bilorusi, https://www.eurointegration.com.ua/articles/2021/03/29/7121478/ (29.05.2021).

Shevchuk D. (2013), Polityzatsiya zhyttya v konteksti biopolityky: sotsial’no-filosofs’kyy analiz, “Naukovi zapysky”, Vol. 13.

Somit А., Peterson S. (2005), The Failure of Democratic Nation Building: Ideology Meets Evolution, New York.

Peterson S., Somit A. (2011), Biology and politics: The cutting edge, United Kingdom.

Potapenko Ya. (2018), Retseptsiia Yevromaidanu v suchasnomu ukrainskomu sotsiokulturnomu dyskursi, https://ipiend.gov.ua/wp-content/uploads/2018/07/potapenko_retseptsiia.pdf (29.05.2021).

Tukalenko I. (2015), Vplyv biopoltychnykh transformatsitsy na evolyutsiyu prav lyudyny, “Hileya”, Vol. 100.

Vannek L. (2021), Internet-tekhnolohii u protestakh v Ukraini ta Bilorusi: tendentsii i porivniannia, https://www.radiosvoboda.org/a/internet-tekhnolohiyi-u-protestakh-v-ukrayini-ta-bilorusi/31082739.html (29.05.2021).

Human security in theory and practice (2009), https://www.unocha.org/sites/dms/HSU/Publications%20and%20Products/Human%20Security%20Tools/Human%20Security%20in%20Theory%20and%20Practice%20English.pdf (20.05.2021).