Retoryka prezydencka Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny

Abstrakt

Artykuł ukazuje retorykę prezydencką Wołodymyra Zełenskiego jako zasób strategiczny, który Ukraina wykorzystuje w konfrontacji z rosyjskim agresorem po 24.02.2022 roku. Uchwytując różne aspekty komunikacji politycznej prowadzonej przez ukraińskiego prezydenta, staramy się wyjaśnić, w jaki sposób i dlaczego państwo ukraińskie potrafiło podjąć skuteczną kampanię komunikacyjną w czasach inwazji ze strony potężnego sąsiada. Zgodnie z naszymi założeniami jest to w szczególności kwestia: 1) jasności i trafności celów, które głowa Ukrainy chce osiągnąć poprzez swoją retorykę; 2) inkluzywności formuły, której używa Zełenski, aby zademonstrować istotę bycia Ukraińcem i wkładu w ukraińską kulturę; 3) jego biegłości artystycznej, która pomaga w identyfikacji właściwych środków przekonujących szeroką publiczność do jego narracji i programu.

Weryfikując trafność postawionych hipotez, wykorzystaliśmy teoretyczne koncepcje logosu, etosu i patosu, by przeanalizować wybrane przemówienia wygłoszone przez ukraińskiego prezydenta. Ponadto odnieśliśmy się do modelu „przywództwa wzmacniającego” w ujęciu George’a C. Edwardsa III, a także zjawiska, które Frans Johansson określił mianem „efektu medycejskiego”.

Wyniki pracy potwierdziły nasze oczekiwania. Wysoka jakość i strategiczne znaczenie wypowiedzi Zełenskiego po 24.02.2022 r. wynikają z trzech głównych źródeł, tj. 1) przejrzystego i uzasadnionego przekazu; 2) jednoczących cech mówcy; 3) jego umiejętności perswazyjnych.