Recepcja dezyderatów III Koszyka Aktu Końcowego KBWE w kontekście współpracy międzynarodowej na linii Polska – Kazachstan (1992-2022)

Abstrakt

W trzeciej dekadzie XXI wieku wektory polityki wielu państw wyznaczają kwestie praw człowieka i obywatela. Bez względu na szerokość geograficzną danych państw, problem recepcji praw obywatelskich stanowi nie lada wyzwanie, także pod względem bezpieczeństwa, wynikającego z suwerenności wewnętrznej każdego z nich. Przesłanka ta odnosi się również do dwu, poddanych analizie recepcji przykładów państw – Polski i Kazachstanu, które, choć odległe od siebie nie tylko pod względem geograficznym, lecz także kulturowym, łączy właśnie od XX wieku więź szczególna. Znajduje to potwierdzenie w rozwijanych i ulegających intensyfikacji wzajemnych stosunkach zarówno na polu współpracy ekonomicznej czy politycznej, ale nade wszystko w obszarze ochrony praw człowieka. Temu zagadnieniu poświęcone jest niniejsze studium, przy czym punktem wyjścia są dezyderaty III Koszyka Aktu Końcowego KBWE. Na bazie analizy postanowień helsińskich w obszarze ochrony praw człowieka zbudowana została narracja dotycząca współpracy polsko-kazachskiej na poziomach kontaktów międzyludzkich, informacji, współdziałania w zakresie kultury oraz kształcenia w okresie od 1991 roku do 2022 roku. Ukazanie praktycznego wymiaru międzypaństwowej współpracy na linii Polska–Kazachstan stało się po uprzednim zbudowaniu przez autorów matrycy badanej kooperacji zawierającej liczne jej przykłady. Współpraca ta stanowi przykład zaangażowania obu partnerów w rozwój bliskich relacji i zaufania, tak niezbędnych w dobie wyzwań współczesnego świata.