Ochrona praw personelu wojskowego w konfliktach zbrojnych: normy międzynarodowe i praktyka ukraińska

Abstrakt

Artykuł analizuje międzynarodowe standardy ochrony praw personelu wojskowego w konfliktach zbrojnych, koncentrując się przede wszystkim na aspektach prawnych i wyzwaniach XXI wieku. Zbadano podstawowe normy międzynarodowego prawa humanitarnego (MPH) i ich zastosowanie do personelu wojskowego. Szczególną uwagę poświęcono przestrzeganiu praw personelu wojskowego wynikających z konwencji genewskich i ich protokołów dodatkowych. Artykuł ocenia zakres, w jakim postanowienia te są przestrzegane w kontekście współczesnych konfliktów zbrojnych oraz analizuje przypadki ich naruszenia.
Istotne miejsce w artykule poświęcono doświadczeniom Ukrainy w zakresie ochrony praw jej personelu wojskowego w kontekście konfliktów zbrojnych. Przeanalizowano środki podjęte przez państwo w celu zapewnienia praw personelu wojskowego, w szczególności w zakresie ochrony prawnej i socjalnej, a także przypadki naruszenia takiej ochrony i mechanizmy zastosowane w celu ich rozwiązania.
Ponadto analizowana jest rola organizacji międzynarodowych, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ), Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (MKCK) i inne, w monitorowaniu i zapewnianiu przestrzegania praw personelu wojskowego w konfliktach zbrojnych. Przedstawiono mechanizmy reakcji społeczności międzynarodowej na naruszenia praw personelu wojskowego wraz z oceną ich skuteczności.
Uznano rolę sądów międzynarodowych, takich jak Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK), Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) i inne organy sądowe, w rozpatrywaniu spraw związanych z naruszeniami praw personelu wojskowego. Przeanalizowano precedensy, które miały znaczący wpływ na rozwój praktyk ochrony praw człowieka.
W ten sposób autorzy artykułu przedstawiają kompleksowy przegląd aktualnych prawnych aspektów ochrony praw personelu wojskowego we współczesnych konfliktach zbrojnych, podkreślają współczesne wyzwania i sugerują sposoby radzenia sobie z lukami legislacyjnymi w dynamicznej ewolucji prawa międzynarodowego.