Rosyjska narracja informacyjno-psychologiczna o przystąpieniu Ukrainy do NATO jako „uzasadnienie wojny”

Abstrakt

W badaniu interdyscyplinarnym, które prowadzono na przecięciu komunikacji strategicznej (społecznej) i stosunków międzynarodowych, przeanalizowano rosyjską narrację informacyjno-psychologiczną o tym, że przystąpienie Ukrainy do NATO stanowi przyczynę tzw. „specjalnej operacji wojskowej” (SOW).
Zidentyfikowano tematy i przekazy wykorzystywane w tej narracji. Przeanalizowano jej wpływ na odbiorców na Zachodzie, w Ukrainie i Rosji – szerokie kręgi społeczne oraz aktorów politycznych, którzy podejmują decyzje strategiczne. Jednym z efektów tego wpływu stało się przyjęcie takiego właśnie stanowiska przez administrację Donalda Trumpa, która de facto odmówiła Ukrainie przystąpienia do Sojuszu. Przynajmniej w dającej się przewidzieć przyszłości.
Rok 2025 zakończył ćwierćwiecze, w czasie którego Ukraina – pomimo pauz i braku konsekwencji – dążyła do integracji z NATO. Proces ten zapoczątkowano w 2002 roku, gdy Rada Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy podjęła pierwszą decyzję w sprawie członkostwa w tym sojuszu wojskowo-politycznym, uznając je za strategiczny cel polityki państwa.