Teologia starości. Wkład papieża Franciszka

Abstrakt

Obecny wzrost populacji osób starszych staje się nowym wyzwaniem dla teologii, w tym szczególnie antropologii teologicznej i teologii pastoralnej. Problem ten nie jest obcy aktualnemu nauczaniu papieskiemu. Świadczy o tym wyrażana przez papieży św. Jana Pawła II (1978–2005), Benedykta XVI (2005–2013) i Franciszka (2013–) troska o człowieka w podeszłym wieku w okolicznościowych przemówieniach, katechezach i homiliach. Zaangażowanie w promocję pozytywnej wizji starości i obronę godności osób starszych jest szczególnie obecne w nauczaniu papieża Franciszka. Celem artykułu była próba ukazania w świetle najnowszych rozważań papieża Franciszka o starości, z okazji ustanowienia 25 lipca 2021 roku Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych, jego wkładu w chrześcijańską teologię starości. W toku prowadzonych rozważań zostały kolejno przedstawione: współczesne formy wykluczenia osób starszych (1); potrzeba współpracy i solidarności między osobami starszymi i młodymi (2) oraz znaczenie pamięci osób starszych dla przyszłości człowieka (3).