Recenzja książki: Federico Bortoli, La distribution de la communion dans la main. Etudes historiques, canoniques et pastorales, trad. G. Luyt, Editeur Artège, Paris 2019, ss. 288

Abstrakt

Książka ks. Federica Bortolego porusza kwestię sposobu przyjmowania komunii świętej. W bogato udokumentowanych źródłach autor ukazuje przejście od komunii świętej na rękę do komunii świętej do ust. Temu przejściu towarzyszył wzrost świadomości w obecność eucharystyczną Chrystusa i troski o każdą cząstkę konsekrowanej hostii. Książka skupia się na analizie współczesnych dokumentów Magisterium Kościoła i pokazuje kształtowanie się nowej formy przyjmowania komunii świętej. Komunia święta do ust uznawana jest przez Magisterium za najwłaściwszy sposób przyjmowania Ciała Pańskiego, pozwalający na uniknięcie jego desakralizacji lub braku szacunku. Wprowadzona po Soborze Watykańskim II komunia na rękę wynika z nadużyć liturgicznych i usilnego powrotu do pierwszych wieków chrześcijaństwa. Taki powrót traktuje dzieje Kościoła nie jako trwały rozwój, dokonywany pod wpływem Ducha Świętego, ale jako dekadencję. Im dalej od pierwotnej wspólnoty apostolskiej, tym słabsze oddziaływanie tego, co nadprzyrodzone, i tym mocniejsze działanie tego, co ludzkie. Książka przedstawia fascynującą historię XX-wiecznych zmian, następujących często zbyt szybko i bez brania pod uwagę wskazań Stolicy Apostolskiej.