Cechy duszpasterzy jako przywódców
PDF

Słowa kluczowe

duszpasterz
proboszcz
przywódca
przywódca religijny
cechy przywódcze
cechy duszpasterza
cechy proboszcza

Jak cytować

Lipiec, D. (2018). Cechy duszpasterzy jako przywódców. Teologia Praktyczna, (19), 39–50. https://doi.org/10.14746/tp.2018.19.03

Abstrakt

Celem artykułu jest wskazanie cech duszpasterskich prezbitera, które są potrzebne do skutecznej realizacji duszpasterstwa. Na początku autor omawia charakterystykę lidera w świetle teorii zarządzania. Następnie przedstawia znaczenie cech przywódcy w posłudze prezbitera. W dalszej części wskazuje na te cechy duszpasterskie prezbitera, które są potrzebne do stworzenia zespołu duszpasterskiego i zarządzania nim. W ostatniej części prezentuje cechy prezbitera niezbędne do budowania relacji między duszpasterzem a poszczególnymi członkami zespołu duszpasterskiego. W konkluzji wskazuje, że pomimo tego, że każdy odnoszący sukcesy lider zespołu duszpasterskiego powinien posiadać liczne cechy przywódcze, trudno jest stworzyć pełną listę obejmującą wszystkie.

https://doi.org/10.14746/tp.2018.19.03
PDF

Bibliografia

Benedykt XVI: Przemówienie do duchowieństwa w archikatedrze św. Jana (Warszawa 25.05.2006).

Franciszek: Posynodalna adhortacja apostolska Evangelii gaudium. Kraków 2013.

Paweł VI: Posynodalna adhortacja apostolska Evangelii nuntiandi 1975.

Adair J.: Anatomia biznesu. Przywództwo. Warszawa 2000.

Atamańczuk K.: Jednostka, grupa, przywództwo w teorii i praktyce zarządzania. Olsztyn 2000.

Avery G.C.: Przywództwo w organizacji. Paradygmaty i studia przypadków. Warszawa 2009.

DuBrin A.J.: Przywództwo dla żółtodziobów, czyli wszystko, co powinieneś wiedzieć o… Poznań 2000.

Griffi n R.W.: Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa 2004.

Kamiński R.: Parafi a miejscem realizacji duszpasterstwa. W: Teologia pastoralna. T. 2. Red. R. Kamiński. Lublin 2002 s. 11–77.

Lipiec D.: Blaski i cienie formacji pastoralnej w polskich seminariach duchownych. W: Blaski i cienie formacji pastoralnej w polskich seminariach duchownych w kontekście wyzwań Nowej Ewangelizacji. Red. P. Matuszak. Niepokalanów 2016 s. 9–23.

Lipiec D.: Proboszcz jako przywódca transformacyjny. „Teologia Praktyczna” 17:2016 s. 47–59.

Maxwell J.C.: Przywództwo. Złote zasady. Czego nauczyło mnie życie lidera. Warszawa 2010.

Palmer R.: Przywództwo doskonałe. Warszawa 2010.

Petrowa-Wasilewicz A.: Parafi a przyszłości – dom otwartych drzwi. W: Nowa ewangelizacja u progu Trzeciego Tysiąclecia. Program duszpasterski na rok 2000/2001. Katowice 2000 s. 168–175.

Pree de M.: Przywództwo jest sztuką. Warszawa 1999.

Przywództwo według Johna Adaira. Red. N. Thomas. Kraków 2009.

Sobór Watykański II: Dekret o posłudze i życiu prezbiterów. Presbyterorum ordinis (7.12.1965). W: Sobór Watykański II. Konstytucje Dekrety Deklaracje. Tekst polski. Nowe tł. Red. M. Przybył. Poznań 2002 s. 478–508.

Thomas M.: Mistrzowskie zarządzanie ludźmi. Tworzenie skutecznego zespołu poprzez motywowanie, wspieranie i przywództwo. Warszawa 2010.

Tracy B.: Przywództwo. Odkryj w sobie potencjał przywódcy. Warszawa 2015.

Wójcik M., Czernecka-Wójcik E.: Przywództwo i władza menedżerska. Katowice 2009.