Laboratoria wspólnoty? Wokół literackich świadectw i pedagogicznych rozpoznań
Okładka czasopisma Polonistyka. Innowacje, nr 17, rok 2023
PDF

Słowa kluczowe

wspólnota
eutoryka
przemiana
edukacyjna praktyka
humanistyka prefiguratywna
laboratorium
kultura współbycia

Jak cytować

Rusek, M. (2023). Laboratoria wspólnoty? Wokół literackich świadectw i pedagogicznych rozpoznań. Polonistyka. Innowacje, (17), 59–72. https://doi.org/10.14746/pi.2023.17.6

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest odpowiedzi na pytanie, czy o szkole można myśleć jako o laboratorium wspólnoty. Analizie zostały poddane obrazy rozmaitych relacji funkcjonujących w środowisku szkolnym, które przynosi literatura różnych epok. Wskazano te kierunki w edukacyjnej praktyce, które pozwalają na rozwijanie kultury współbycia, zapobiegającej zjawiskom wykluczenia czy ostracyzmu. Inspiracji do takiego ujęcia dostarczyła koncepcja humanistyki skierowanej ku przyszłości, którą Ewa Domańska nazwała prefiguratywną. W myśl tej idei celem humanistyki jest wyobrażanie sobie jutra i kształtowanie jego możliwych scenariuszy. Podejście antropologiczne pozwoliło na połącznie perspektywy literaturoznawczej i pedagogicznej. Za podstawę myślenia o szkole jako laboratorium wspólnoty uznano praktykowanie eutoryki (termin wprowadzony przez Dorotę Korwin-Piotrowską, która opisała również tę dziedzinę retoryki).

https://doi.org/10.14746/pi.2023.17.6
PDF

Bibliografia

Anderson Benedict, 1997, Wspólnoty wyobrażone: rozważania o źródłach i rozprzestrzenianiu się nacjonalizmu, Amsterdamski S. (przeł.), Kraków.

Baczko Bronisław, 2002, Hiob, mój przyjaciel. Obietnice szczęścia i nieuchronność zła, Niecikowski J. (przeł.), Warszawa.

Biesta Gert, 2019, Obstinate Education: Reconnecting School and Society, Leiden. DOI: https://doi.org/10.1163/9789004401105

Bobiński Witold, 2019, Kultura edukacji czy kultura w edukacji? Uczeń jako sprawca, w: Pilch A., Rusek M. (red.), Współczesny museion. Edukacja kulturowa z perspektywy uniwersytetu, muzeum, szkoły, Kraków, s. 33-47.

Buliński Tarzycjusz, 2007, Kulturowy wymiar wychowania: praktyki i ideologie, w: Dudzikowa M., Czerepaniak-Walczak M. (red.), Wychowanie. Pojęcia, procesy, konteksty, t.1, Gdańsk, s. 95-137.

Burzyk Mateusz, Sawczyński Piotr, 2013, Wspólnota, immunizacja, życie – o filozofii politycznej Roberta Esposita, „Politeja”, nr 1.

Domańska Ewa, 2017, Sprawiedliwość epistemiczna w humanistyce zaangażowanej, „Teksty Drugie”, nr 1. DOI: https://doi.org/10.18318/td.2017.1.3

Domżał Zbigniew, 2011, Mediacja jako przedmiot i wyzwanie... pedagogiczne. O efektach pewnej próby. Wstęp do książki, Domżał Z., Witkowski L. (red.), Mediacja i pedagogika jako próba zaistnienia wspólnot. Przyczynek do profesjonalności i etyczności działania w świetle teorii doświadczenia, Łódź, s. 19-28.

Dukaj Jacek, 2010, Szkoła, w: Król Bólu, Kraków.

Gomulicki Wiktor,1969, Wspomnienia niebieskiego mundurka, Warszawa.

Hall Mildred Reed, Hall Eward T., 2001, Czwarty wymiar w architekturze. Studium o wpływie budynku na zachowanie człowieka, Nowakowski R. (przeł.), Warszawa.

Jędrzejewska-Wróbel Roksana, 2021, Stan splątania, Kraków.

Kopeć Anna, 2017, „Bildung – wychowaniem do autentyczności?” Neohumanistyczne vs. romantyczne rozumienie koncepcji samokształcenia, „Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna,” t. 6, nr 1. DOI: https://doi.org/10.14746/fped.2017.6.1.11

Korczak Janusz, 2018, Bobo, Feralny tydzień, Spowiedź motyla, Warszawa.

Korwin-Piotrowska Dorota, 2020, Eutoryka. Rzecz o dobrej (roz)mowie, Kraków.

Leder Andrzej, 2014, Wspólnota w czasach indywidualizmu, w: My i oni. Przestrzenie wspólne/Projektowanie dla wspólnoty, Warszawa, s. 29-42.

Lem Stanisław, 1966, Wysoki Zamek, Warszawa.

Maliszewski Krzysztof, 2021, Bez-silna edukacja. O kształceniu kruchego, Katowice.

Marcela Mikołaj, 2022, Dlaczego szkoła Cię wkurza i jak ją przetrwać, Warszawa.

Marynowicz-Hetka Ewa, 2011, Podejścia mediacyjne w działaniu społecznym – ramy paradygmatu zintegrowanego relacyjnie. Przedmowa, Domżał Z., Witkowski L. (red), Mediacja i pedagogika jako próba zaistnienia wspólnot. Przyczynek do profesjonalności i etyczności działania w świetle teorii doświadczenia, Łódź, s. 7-14.

Rancièr Jacques, 2008, Wspólnota równych, w: Na brzegach politycznego, Bojdżijewa I. (przeł.), Kraków.

Rak Radek, Małe zwierzątka, https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/rak-male-zwierzatka.pdf (dostęp: 10.09.2022).

Sennett Richard, 2013, Razem. Rytuały, zalety i zasady współpracy, Dzierzgowski J. (przeł.), Warszawa.

Sowa Jan, 2014, Miejsca przecięcia, w: My i oni. Przestrzenie wspólne/Projektowanie dla wspólnoty, Warszawa, s. 44-51.

Tulli Magdalena, 2011, Włoskie szpilki, Warszawa.

Tulli Magdalena, 2014, Szum, Kraków.

Witkiewicz Stanisław, 1903, Dziwny człowiek, Lwów.

Witkowski Lech, 2021, Wybuchowe idee dla pedagogiki i edukacji a procesy rozwoju duchowego, „Orbis Idearum”, t. 9, z 1.

Wróblewski Maciej, 2012, „Smuga światła” w przestrzeni restrykcyjnej – Wiktora Gomulickiego „Wspomnienia niebieskiego mundurka”, w: Burdziej B., Stoff A. (red.), Wiktor Gomulicki znany i nieznany, Toruń, s. 235-250.

Zabawa Krystyna, 2022, Wybory moralne trzech pokoleń w „Stanie splątania” Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel, w: Janus-Sitarz A. (red.), Prawa moralne w literaturze dla dzieci i młodzieży, Kraków, s. 87-105.

Żeromski Stefan, 1996, Syzyfowe prace, Kraków.