Abstrakt
The aim of the interpretation of the poem Mitrovica written by Radosław Kobierski is a quest for the ”peculiarity” and “singularity” of the literature” as it is viewed by Derek Attridge. The way the eponymous word sounds leads to a formulation of the question on what “semantic relations” are established between the title word and the remaining text. The journalistic character of the poem relates to the geography of the Balkan War of the 1990s. But the singularity and uniqueness of the poem Mitrovica stems rather from the tension that arises from its journalistic-style narration, reporting citation and a specific place name and what is metaphorical and symbolic. The Kobierski’s poem, creating its own, unique “singularity” comes also to grips with the media discourse related to the post-Yugoslav crisis. The interpretation shows how important is the application of the rule of myth-making poetical reversal in stripping the poetical discourse of stereotypes and cliches, but not of the relevance to reality.Bibliografia
Attridge D., Jednostkowość literatury, przeł. P. Mościcki, Kraków 2007.
Barthes R., Światło obrazu, przeł. J. Trznadel, Warszawa 1995.
Baudrillard J., Nie ma litości dla Sarajewa, w: idem, Zbrodnia doskonała, przeł. S. Królak, Warszawa 2008.
Derrida J., Szibbolet. Dla Paula Celana, przeł. A. Dziadek, Katowice 2000.
Foks D., Sarajewo w ogniu, w: Macie swoich poetów. Liryka polska urodzona po 1960 roku. Wypisy, red. P. Dunin-Wąsowicz, J. Klejnocki, K. Varga, Warszawa 1997.
Gadamer H.G., Mitopoetyckie odwrócenie w „Elegiach duinejskich” Rilkego, przeł. M. Łukasiewicz, w: idem, Rozum, słowo, dzieje, Warszawa 2000.
Kobierski R., We dwójkę płyną umarli, Łódź 2002.
Miłosz C., Sarajewo, w: idem, Na brzegu rzeki, Kraków 1994.
Nietzsche F., O prawdzie i kłamstwie w pozamoralnym sensie, w: idem, Pisma pozostałe 1862–1875, przeł. B. Baran, Kraków 1993.
Pleşu A., O aniołach, przeł. T. Klimkowski, Kraków 2010.
Podsiadło J., W odpowiedzi na wiersz Czesława Miłosza „Sarajewo” a także w obronie własnej, „Nowy Nurt” 1994, nr 10.
Przyboś J., Sytuacje liryczne. Wybór poezji, Wrocław 1989.
Purvis A., A bridge too far in Kosowo, „Time Europe” 3 VI 2000.
Ricouer P., Język, tekst, interpretacja, przeł. P. Graff, Warszawa 1989.
Szurmiński Ł., Mechanizmy propagandy. Wizerunek konfliktu kosowskiego w publicystyce, Warszawa 2008.
Tochman W., Pierwsze wieko, drugie, „Wysokie Obcasy” nr 50, dodatek do „Gazety Wyborczej” 16 XII 2000.
Wirpsza W., Gra znaczeń. Przerób, Mikołów 2008.
„Wprost” 2004, nr 13.
Zadura B., Antygona z Prištiny, w: idem, Wiersze zebrane, t. 2, Wrocław 2005.
Žižek S., Poezja czystek etnicznych, w: idem, Przekleństwo fantazji, przeł. A. Chmielewski, Wrocław 2001.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Literackiej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).