Abstrakt
W artykule dokonano identyfikacji i charakterystyki głównych problemów metodologicznych badania sektora kreatywnego. W pierwszej części uwagę poświęcono zagadnieniom semiotycznym związanym z podstawowymi pojęciami, zwłaszcza z ich definiowaniem, klasyfikacją i tłumaczeniem. W drugiej części artykułu przedstawiono wyniki empirycznego badania zbioru prac dotyczących sektora kreatywnego. Pozwoliły one scharakteryzować najważniejsze cechy metodologiczne dotychczasowych badań nad sektorem kreatywnym, takie jak przedmiot tych badań, poziomy analizy, skala przestrzenna, stosowane metody naukowe, rodzaj i źródła wykorzystywanych danych oraz charakter wiedzy o sektorze kreatywnym wytworzonej w efekcie tych badań.Finansowanie
Badania zostały sfinansowane ze środków Narodowego Centrum Nauki przyznanych na podstawie decyzji numer DEC-2011/03/D/HS4/01662
Bibliografia
Adam J.H. 1989. Longman Dictionary of Business English. Longman, Harlow.
Adorno T.W. 2001. The culture industry: Selected essays on mass culture. Routledge, London, New York.
Andersson D.E., Andersson Å., Mellander C. 2011. Handbook of creative cities. Edward Elgar, Cheltenham.
Andres L., Chapain C. 2012. The integration of cultural and creative industries into local and regional development strategies in Birmingham and Marseille: Towards an inclusive and collaborative governance? Regional Studies, 47, 2: 161–182.
Bakhshi H., Hargreaves I., Mateos-Garcia J. 2013. A manifesto for the creative economy. Nesta, London.
Barnes T.J., Sheppard E. 2010. ‘Nothing includes everything’: Towards engaged pluralism in Anglophone economic geography. Progress in Human Geography, 34, 2: 193–214.
Baumol W.J., Bowen W.G. 1966. Performing arts – the economic dilemma: A study of problems common to theater, opera, music and dance. Twentieth Century Fund, Hartford.
Benjamin W. 1975. Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej. [W:] W. Benjamin (red.), Twórca jako wytwórca. Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, s. 67–105.
Blaug M. 2001. Where are we now on cultural economics. Journal of Economic Surveys, 15, 2: 123–143.
Brannen J. 2005. Mixing methods: The entry of qualitative and quantitative approaches into the research process. International Journal of Social Research Methodology, 8, 3: 173–184.
Bunge M. 2000. Systemism: The alternative to individualism and holism. Journal of Socio-Economics, 29, 2, s. 147–157.
Caves R.E. 2000. Creative industries: Contracts between art and commerce. Harvard University Press, Cambridge.
Chapain C., Clifton N., Comunian R. 2013. Understanding creative regions: Bridging the gap between global discourses and regional and national contexts. Regional Studies, 47, 2: 131–134.
Chojnicki Z. 1999. Podstawy metodologiczne i teoretyczne geografii. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Chojnicki Z. 2001. Wiedza dla gospodarki w perspektywie OECD. [W:] A. Kukliński (red.), Gospodarka oparta na wiedzy. Wyzwanie dla Polski XXI wieku. KBN, Warszawa, s. 80–91.
Chojnicki Z. 2003. Koncepcje i zastosowania metafory w geografii społeczno-ekonomicznej. [W:] H. Rogacki (red.), Problemy interpretacji wyników metod badawczych stosowanych w geografii społeczno-ekonomicznej i gospodarce przestrzennej. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, s. 11–20.
Chojnicki Z. 2010. Koncepcje i studia metodologiczne i teoretyczne w geografii. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Collis C., Felton E., Graham P. 2010. Beyond the inner city: Real and imagined places in creative place policy and practice. Information Society, 26, 2: 104–112.
Collis C., Freebody S., Flew T. 2013. Seeing the outer suburbs: Addressing the urban bias in creative place thinking. Regional Studies, 47, 2: 148–160.
Cooke P., Schwartz D. (red.) 2007. Creative regions: Technology, culture and knowledge entrepreneurship. Routledge, London.
Crative nation. 1994. Crative nation: Commonwealth cultural policy. Office for the Arts, Canberra.
Cunningham S. 2002. From cultural to creative industries: Theory, industry and policy implications. Media International Australia Incorporating Culture and Policy: Quarterly Journal of Media Research and Resources, 102: 54–65.
Cunningham S. 2011. Developments in measuring the ‘creative’ workforce. Cultural Trends 20, 1, s. 25–40.
DCMS. 1998. Creative industries mapping document. Department for Culture, Media and Sport, London.
Fesel B., Söndermann M. 2007. Culture and creative industries in Germany. German Commission for UNESCO, Bonn.
Fierla I. 1974. Geografia przemysłu Polski. PWE, Warszawa.
Flew T. 2012. The creative industries: Culture and policy. Sage, London.
Florida R. 2002. The rise of the creative class: And how it’s transforming work, leisure, community and everyday life. Basic Books, New York.
Galloway S., Dunlop S. 2007. A critique of definitions of the cultural and creative industries in public policy. International Journal of Cultural Policy, 13, 1: 17–31.
Garboua L., Montmarquette C. 1996. A microeconometric study of theatre demand. Journal of Cultural Economics 20, 1: 25–50.
Garnham N. 1987. Concepts of culture: Public policy and the cultural industries. Cultural Studies, 1, 1: 23–37.
Garnham N. 2005. From cultural to creative industries: An analysis of the implications of the “creative industries” approach to arts and media policy making in the United Kingdom. International Journal of Cultural Policy, 11, 1: 15–29.
Goodall B. 1987. The Penguin Dictionary of Human Geography. Penguin Books, London.
Gorynia M. 1993. Poziomy analizy w naukach ekonomicznych. Ekonomista, 4: 501–506.
Gorynia M., Jankowska B., Maślak E. 2000. Branża jako przedmiot badań w ekonomii. Gospodarka Narodowa, 3, s. 36–54.
GUS. 2014. Rocznik statystyczny przemysłu. Główny Urząd Statystyczny, Warszawa.
Harrison T. 2000. Urban policy: Addressing wicked problems. [W:] H.T.O. Davies, S.M. Nutley, P.C. Smith (red.), What works? Evidence-based policy and practice in public services. The Policy Press, Bristol, s. 207–228.
Hartley J. 2005. Creative industries. [W:] J. Hartley (red.), Creative industries. Blackwell, Malden, s. 1–40.
Hartley J., Potts J., Cunningham S., Flew T., Keane M., Banks J. 2013. Key concepts in creative industries. Sage, London.
Henry C. (red.) 2007. Entrepreneurship in the creative industries: An international perspective. Edward Elgar, Cheltenham.
Hesmondhalgh D., Baker S. 2011. Creative labour: Media work in three cultural industries. Routledge, New York.
Hesmondhalgh D., Pratt A.C. 2005. Cultural industries and cultural policy. International Journal of Cultural Policy, 11, 1: 1–13.
Higgs P., Cunningham S., Bakhshi H. 2008. Beyond the creative industries: Mapping the creative economy in the United Kingdom. Nesta, London.
Horkheimer M., Adorno T.W. 1994. Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa.
Howkins J. 2001. The creative economy: How people make money from ideas. Penguin, London.
Ilczuk D. 2012. Ekonomika kultury. PWN, Warszawa.
Janasz W. (red.) 1997. Podstawy ekonomiki przemysłu. PWN, Warszawa.
Jones C., Lorenzen M., Sapsed J. (red.) 2015. The Oxford handbook of creative industries. Oxford University Press, Oxford.
KEA. 2006. The economy of culture in Europe. KEA European Affairs, European Comission, Brussels.
Kielar B.Z. 1988. Tłumaczenie i koncepcje translatoryczne. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
Kłoskowska A. 1980/2005. Kultura masowa. Krytyka i obrona. PWN, Warszawa.
Kołakowski L. 2009. Główne nurty marksizmu. Tom 3. Rozkład. PWN, Warszawa.
Kopecka-Piech K. 2013. Spory o przemysły kreatywne. Kultura i Edukacja, 96, 3: 50–72.
Kortus B. 1986. Wstęp do geografii przemysłu. PWN, Warszawa.
Krätke S. 2010. ‘Creative cities’ and the rise of the dealer class: A critique of Richard Florida’s approach to urban theory. International Journal of Urban and Regional Research, 34, 4: 835–853.
Kroeber A.L., Kluckhohn C., Untereiner W., Meyer A.G. 1952. Culture. A critical review of concepts and definitions. The Museum, Cambridge, MA.
Landry C. 2000. The creative city: A toolkit for urban innovators. Earthscan, London.
Landry C., Bianchini F. 1995. The creative city. London, Demos.
Lange B., Bürkner H.-J. 2013. Value creation in scene-based music production: The case of electronic club music in Germany. Economic Geography, 89, 2: 149–169.
Lash S., Urry J. 1994. Economies of signs and space. Sage, London.
Łuczyński P. 2011. Słowa wyzbyte swych znaczeń. Czy warto angielskie terminy naukowe tłumaczyć na język polski? Nauka, 2, s. 131–141.
Mackiewicz M., Michorowska B., Śliwka A. 2009. Analiza potrzeb i rozwoju przemysłów kreatywnych. Raport końcowy. ECORYS, Warszawa.
Malecki E.J. 2012. Handbook of creative cities (book review). Regional Studies, 46, 8: 1102–1103.
Malinowski A. 1979. Szkoła frankfurcka a marksizm. PWN, Warszawa.
Markusen A., Schrock G. 2006. The artistic dividend: Urban artistic specialisation and economic development implications. Urban Studies, 43, 10: 1661–1686.
Martel F. 2008. Polityka kulturalna Stanów Zjednoczonych. Dialog, Warszawa.
Mould O. 2015. Seeking talent for creative cities: The social dynamics of innovation. Journal of Economic Geography, 15, 1: 247–249.
Musterd S., Bontje M., Chapain C., Kovács Z., Murie A. 2007. Accommodating creative knowledge: A literature review from a European perspective. ACRE report 1, AMIDSt, Amsterdam.
Nęcka E. 2001. Psychologia twórczości. Gdańskie Wydawnictywo Psychologiczne, Gdańsk.
Nowak S. 1985. Metodologia badań społecznych. PWN, Warszawa.
Nowicki W. 1986. Podstawy terminologii. Polska Akademia Nauk, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
OECD. 2007. Competitive cities: A new entrepreneurial paradigm in spatial development. OECD, Paris.
Payne G., Williams M., Chamberlain S. 2004. Methodological pluralism in British sociology. Sociology, 38, 1: 153–163.
Peck J. 2005. Struggling with the creative class. International Journal of Urban and Regional Research, 29, 4: 740–770.
Pierścionek Z. 2003. Strategie konkurencji i rozwoju przedsiębiorstwa. PWN, Warszawa.
Plum O., Hassink R. 2014. Knowledge bases, innovativeness and competitiveness in creative industries: the case of Hamburg’s video game developers. Regional Studies, Regional Science, 1, 1: 248–268.
Polak E., Polak W. 2013. Ekonomizacja nierynkowych dziedzin życia i jej konsekwencje. Współczesna Gospodarka, 4, 1: 11–20.
Pratt A.C. 1997. The cultural industries production system: A case study of employment change in Britain 1984–91. Environment and Planning A, 29, 11: 1953–1974.
Pratt A.C. 2005. Cultural industries and public policy: An oxymoron? International Journal of Cultural Policy, 11, 1: 31–44.
Pratt A.C. 2008a. Creative cities: The cultural industries and the creative class. Geografiska Annaler Series B: Human Geography, 90, 2: 107–117.
Pratt A.C. 2008b. Creative cities: The cultural industries and the creative class. Geografiska Annaler: Series B, Human Geography, 90, 2: 107–117.
Pratt A.C. 2008c. Cultural commodity chains, cultural clusters, or cultural production chains? Growth & Change, 39, 1: 95–103.
Salanti A., Screpanti E. (red.) 1997. Pluralism in economics: New perspectives in history and methodology. Edward Elgar, Cheltenham.
Sanderson I. 2002. Evaluation, policy learning and evidence-based policy making. Public Administration, 80, 1: 1–22.
Scott A.J. 2004. Hollywood and the world: The geography of motion-picture distribution and marketing. Review of International Political Economy, 11, 1: 33–61.
Scott A.J. 2006. Creative cities: Conceptual issues and policy questions. Journal of Urban Affairs, 28, 1: 1–17.
Scott A.J. 2008. Social economy of the metropolis: Cognitive-cultural capitalism and the global resurgence of cities. Oxford University Press, New York.
Scott A.J. 2014. Beyond the creative city: Cognitive-cultural capitalism and the new urbanism. Regional Studies, s. 1–14.
Sechrest L., Sidani S. 1995. Quantitative and qualitative methods: Is there an alternative? Evaluation and Program Planning, 18, 1: 77–87.
Smoleń M. 2003. Przemysły kultury. Wpływ na rozwój miast. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Spencer G. M. 2012. Creative economies of scale: An agent-based model of creativity and agglomeration. Journal of Economic Geography, 12, 1: 247–271.
Starr M. A. 2014. Qualitative and mixed-methods research in economics: Surprising growth, promising future. Journal of Economic Surveys, 28, 2: 238–264.
Sternberg R.J., Lubart T.I. 1999. The concept of creativity: Prospects and paradigms. [W:] R.J. Sternberg (red.), Handbook of creativity. Cambridge University Press, Cambridge, s. 3–15.
Stryjakiewicz T., Stachowiak K. 2010. Uwarunkowania, poziom i dynamika rozwoju sektora kreatywnego w poznańskim obszarze metropolitalnym. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Such J., Szcześniak M. 1997. Filozofia nauki. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Szomburg J. 2002. Kultura i przemysły kultury szansą rozwojową dla Polski. [W:] J. Szomburg (red.), Kultura i przemysły kultury szansą rozwojową dla Polski. Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, Gdańsk, s. 9–12.
Thompson Klein J. 2010. A taxonomy of interdisciplinarity. [W:] R. Frodeman, J. Thompson Klein, C. Mitcham (red.), The Oxford handbook of interdisciplinarity. Oxford University Press, Oxford, s. 15–30.
Throsby D. 2008. Modelling the cultural industries. International Journal of Cultural Policy, 14, 3: 217–232.
Tomczak P., Stachowiak K. 2015. Location patterns and location factors in the cultural and creative industries. Quaestiones Geographicae, 34, 2: 7–27.
Towse R. 2010. A textbook of cultural economics. Cambridge University Press, New York.
Towse R. 2011a. Ekonomia kultury. Kompendium. Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
Towse R. (red.) 2011b. A handbook of cultural economics. Edward Elgar, Cheltenham.
Trzeciak J. 2011. Ekonomika teatru. Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa.
UNDP, UNESCO. 2013. Creative economy report 2013. United Nations Development Programme, New York.
UNDP/UNCTAD. 2008. Creative economy. Report 2008. UNDP, UNCTAD, Geneva–New York.
UNESCO. 1982. Cultural industries: A challenge for the future of culture. UNESCO, Paris.
Weingart P. 2010. A short history of knowledge formations. [W:] R. Frodeman, J. Thompson Klein, C. Mitcham (red.), The Oxford handbook of interdisciplinarity. Oxford University Press, Oxford: 3–14.
Woleński J. 2007. Epistemologia. Poznanie, prawda, wiedza, realizm. PWN, Warszawa.
Yeager C.D., Steiger T. 2013. Applied geography in a digital age: The case for mixed methods. Applied Geography, 39, 1: 1–4.
Ziembiński Z. 2002. Logika praktyczna. PWN, Warszawa.