Abstrakt
W ostatnich latach, pod wpływem przemian kulturowych i społecznych, zmienia się jakość i forma zaangażowania rodziców w stymulowanie aktywności poznawczej dzieci W celu spełnienia wymagań społecznych i kulturowych, rodzice często angażują się w poszukiwanie innowacyjnych form kształcenia. Sięgają przy tym do bardzo zróżnicowanych jakościowo propozycji, proponowanych w mediach i oferowanych przez niektórych nauczycieli czy psychologów. Zaangażowanie rodziców w pobudzaniu aktywności poznawczej ich dziecka jest jednak procesem bardzo złożonym, który w życiu codziennym napotyka różne ograniczenia i utrudnienia. Wynikają one z przemian wychowawczych, mniejszej ilości czasu spędzanego razem, zmniejszonej dzietności rodzin, szybkości życia, braku czasu czy z tendencji rodziców do stawiania nieadekwatnych do możliwości dziecka wymagań. Stymulowanie aktywności poznawczej dziecka w takich uwarunkowaniach nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty, adekwatne do zainwestowanych środków. Jest to szczególnie istotne w sytuacjach, gdy rodzice rezygnują z prostych, tradycyjnych, sprawdzonych metod wspierania ich dziecka w rozwoju poznawczym i sugerują się nowymi trendami, dążąc niekiedy do zaspokojenia własnych, nadmiernych ambicji. Wybór konkretnych form stymulowania aktywności poznawczej dziecka i postawa rodziców warunkują w dużym stopniu nie tylko jakość działań, ale także ich efektywność.
Bibliografia
Andrzejewska J.: Aktywność poznawcza dziecka. „Wychowanie w Przedszkolu” 2014 nr 7 s. 5–9.
Basińska A.: Aktywność poznawcza dziecka w przestrzeni edukacyjnej środowiska. https:// repozy-torium.amu.edu.pl /bitstream/10593/459/1/Anna_Basi%C5%84ska.pdf (dostęp: 6.06.2016) s. 24–26.
Brzezińska A.I. (Red.): Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk 2005.
Brzezińska A.: Czy i kiedy zapisać dziecko na zajęcia dodatkowe?. http://acpir.swps.pl /index.php/psychoniezbednik/17-czytelnia/113-czy-i-kiedy-zapisac-dziecko-na-zajecia-dodatkowe (dostęp: 11.06.2016).
Budzińska L.: Konflikt poznawczy. Prawo ucznia do błędu. http://www.sp11.suwalki. pl/publikacje/publ_budz2.htm (dostęp: 7.06.2016).
Cudo A., Kopeć N., Sawicki K. (Red.): Rodzina wobec wyzwań współczesności. Lublin 2013. Marzec H., Szymczyk K. (Red.): Rodzina w obliczu współczesnych wyzwań cywilizacyjnych. T. 1. Piotrków Trybunalski 2013.
Curkowska K.: Literatura dla dzieci – uczy, bawi, wychowuje. W: Wychowanie dzieci w wieku przedszkolnym. Red. E. Osewska, J. Stala. Tarnów 2005 s. 71–99.
Dudek A.J.: Chiński, joga i szachy – przedszkola kuszą zajęciami dodatkowymi, by dać dzieciom „lepszy start”. http://natemat.pl/115069,chinski-joga-i-szachy-przedszkola-kusza-zajeciami-dodat kowymi-by-dac-dzieciom-lepszy-start (dostęp: 30.05.2016).
Dudziak U.: Życie, rodzina, wychowanie. Warszawa 2009.
Dyląg A.: Nadmiar zajęć dodatkowych szkodzi!. http://www.familie.pl/artykul/Nadmiar-zajec-dodatkowych-szkodzi,3223,1.html (dostęp: 16.06.2016).
Dziewiecki M.: Rodzice, wychowanie, powołanie. „Zeszyty Formacji Katechetów” 7: 2007 nr 4 s. 12–16.
Gurycka A.: Przeciw nudzie: o aktywności. Warszawa 1977.
Guz S., Sokołowska-Dzioba T., Pielecki A. (Red.): Aktywność dzieci i młodzieży. Warszawa 2008.
http://sjp.pwn.pl/slowniki/stymulowa%C4%87.html (dostęp: 1.06.2016).
Jakubczyk K.: Bajkoterapia jako metoda pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym. „Nauczyciel i Szkoła” 2013 nr 1 s. 249–258.
Jeziorański M., Opozda D., Rynio A. (Red.): Rodzina przestrzenią rozwoju osoby: perspektywa pedagogiczna. Lublin 2012.
Kowal K.: Zajęcia dodatkowe – im więcej obowiązków, tym lepiej?. https://akademiapuchat ka.pl/pl/dla-rodzicow/zajecia-dodatkowe-im-wiecej-obowiazkow-tym-lepiej. (dostęp: 15.06.2016).
Lubianiec E.: „Inwestycje edukacyjne” – jak zagospodarować czas wolny dziecka. http://www. szkolnictwo.pl/index.php?id=PV0098 (dostęp: 10.06.2016).
Lubina E. (Red.): Rodzina w pierwszym dwudziestoleciu XXI wieku: problemy stare i nowe. Lublin 2013.
Micińska H.: W poszukiwaniu inspiracji, czyli jak rozwijać aktywność poznawczą dziec-ka?.http://www.uniwersytet-dzieciecy.pl/files/document/03a5db52dce3ceb0b813daf31f0ae16c139 8251416.pdf (dostęp: 3.06.2016).
Morawiec J.: Konflikt informacyjny i ciekawość poznawcza. http://jolantamorawiec.blogspot. com/2012/05/konflikt-informacyjny-i-ciekawosc.html (dostęp: 7.06.2016).
Muchacka B. (Red.): Rodzina w kontekście współczesnych problemów wychowania. Kraków 2008.
Muchacka B.: Stymulowanie aktywności poznawczej dzieci w przedszkolu. Kraków 2000.
Pikuła N. (Red.): Rodzina podmiotem wychowania i kreatorem komunikacji społecznej. Kraków 2010.
Procesy poznawcze. http://www.szkolnictwo.pl/szukaj,Procesy_ poznawcze (dostęp: 6.06.2016).
Procesy poznawcze. https://pl.wikipedia.org/wiki/Procesy_ poznawcze (dostęp: 6.06.2016).
Przetacznik-Gierowska M., Włodarski Z.: Psychologia wychowawcza. T. 2. Warszawa 2014.
Przybysz A. (Red.): Aktywność poznawcza podmiotu w perspektywie badań kognitywistycznych. Poznań 2015.
Sikorska I.: Rozwój dziecka w przedszkolu. Stymulujące właściwości wybranych systemów eduka-cyjnych. Kraków 2010.
Szewczyk A.: Rodzice w procesie wspierania twórczej aktywności dziecka. „Studia Pedagogiczne (Kielce)” T. 21: 2012 s. 89–97.
Szpet J.: Dydaktyka katechezy. Poznań 1999.
Śnieżyński M.: Dydaktyka dialogu. Kraków 2001.
Uchmanowicz E.: Wychowanie w rodzinie a kształtowanie się osobowości dziecka. „Wychowawca” 2014 nr 3 s. 8–10.
Wirtwein-Przerwa A.: Zajęcia dodatkowe – tresura od małego?.http://www.edziecko.pl/ pierw-szy_rok/1,79404,7195399, Zajecia_dodatkowe_tresura_od_malego_.html (dostęp: 11.06.2016).
Włodarski Z.: Psychologia uczenia się. T. 1. Warszawa 1996.
Wojtaś K.: Zajęcia dodatkowe: wsparcie rozwoju czy odbieranie dzieciństwa. http://www.mjak mama24.pl/dziecko/edukacja /zajecia-dodatkowe-wspracie-rozwoju-czy-odbieranie-dziecinstwa, 563_4730.html (dostęp: 16.06.2016).
Zajęcia dodatkowe dla dzieci – inwestycja czy fanaberia?. http://www.zfilizankakawy.pl/ 2016/05/zajecia-dodatkowe-dla-dzieci-inwestycja.html. (dostęp: 17.06.2016).
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia Praktyczna są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia Praktyczna udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Teologii Praktycznej pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).