[Im]measurable Role of Parents in Stimulating the Cognitive Activity of Children
PDF (Język Polski)

Keywords

parents
upbringing
children
cognitive activity
pedagogy
education

How to Cite

Zellma, A. (2016). [Im]measurable Role of Parents in Stimulating the Cognitive Activity of Children. Teologia Praktyczna, (17), 133–145. https://doi.org/10.14746/tp.2016.17.09

Abstract

In recent years, under the influence of cultural and social transformations, the quality and form of parental involvement in stimulating the cognitive activity of children has been changing. In meeting social and cultural demands, parents often engage in searching for innovative forms of education. They are increasingly often guided by trends and popularity, abandoning traditional methods of supporting children in their cognitive development. Therefore, parents often choose modern proposals, diversified in terms of quantity and quality, advertised in the mass media and promoted by teachers, psychologists and sometimes also by their acquaintances. Parents’ involvement in stimulating the cognitive activity of their child is a complex process, which encounters various limitations and impediments in everyday life. They result, among others, from diminishing the role of play in the family, of free time spent together, from reducing the number of children in the family to only one, from a high speed of life, the domination of new information and communication technologies, a lack of time, following the trends, excessive, parental ambitions inadequate to the child’s capabilities, their requirements towards the child and realization of their own dreams. Under such conditions, stimulating the cognitive activity of a child does not always bring expected results that are directly proportional to time and money invested. On the contrary, it is often difficult for parents to see clear, measurable effects. This is particularly true in situations when parents resign from simple, traditional, proved methods of supporting their child in cognitive  development  and  follow  fashion,  striving  for  satisfaction  of  their own, excessive ambitions. The choice of specific forms of stimulating cognitive activity of a child and parents’ approach determine, to a high extent, not only the quality of their role in this process, but also the efficiency of undertaken activities.

https://doi.org/10.14746/tp.2016.17.09
PDF (Język Polski)

References

Andrzejewska J.: Aktywność poznawcza dziecka. „Wychowanie w Przedszkolu” 2014 nr 7 s. 5–9.

Basińska A.: Aktywność poznawcza dziecka w przestrzeni edukacyjnej środowiska. https:// repozy-torium.amu.edu.pl /bitstream/10593/459/1/Anna_Basi%C5%84ska.pdf (dostęp: 6.06.2016) s. 24–26.

Brzezińska A.I. (Red.): Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk 2005.

Brzezińska A.: Czy i kiedy zapisać dziecko na zajęcia dodatkowe?. http://acpir.swps.pl /index.php/psychoniezbednik/17-czytelnia/113-czy-i-kiedy-zapisac-dziecko-na-zajecia-dodatkowe (dostęp: 11.06.2016).

Budzińska L.: Konflikt poznawczy. Prawo ucznia do błędu. http://www.sp11.suwalki. pl/publikacje/publ_budz2.htm (dostęp: 7.06.2016).

Cudo A., Kopeć N., Sawicki K. (Red.): Rodzina wobec wyzwań współczesności. Lublin 2013. Marzec H., Szymczyk K. (Red.): Rodzina w obliczu współczesnych wyzwań cywilizacyjnych. T. 1. Piotrków Trybunalski 2013.

Curkowska K.: Literatura dla dzieci – uczy, bawi, wychowuje. W: Wychowanie dzieci w wieku przedszkolnym. Red. E. Osewska, J. Stala. Tarnów 2005 s. 71–99.

Dudek A.J.: Chiński, joga i szachy – przedszkola kuszą zajęciami dodatkowymi, by dać dzieciom „lepszy start”. http://natemat.pl/115069,chinski-joga-i-szachy-przedszkola-kusza-zajeciami-dodat kowymi-by-dac-dzieciom-lepszy-start (dostęp: 30.05.2016).

Dudziak U.: Życie, rodzina, wychowanie. Warszawa 2009.

Dyląg A.: Nadmiar zajęć dodatkowych szkodzi!. http://www.familie.pl/artykul/Nadmiar-zajec-dodatkowych-szkodzi,3223,1.html (dostęp: 16.06.2016).

Dziewiecki M.: Rodzice, wychowanie, powołanie. „Zeszyty Formacji Katechetów” 7: 2007 nr 4 s. 12–16.

Gurycka A.: Przeciw nudzie: o aktywności. Warszawa 1977.

Guz S., Sokołowska-Dzioba T., Pielecki A. (Red.): Aktywność dzieci i młodzieży. Warszawa 2008.

http://sjp.pwn.pl/slowniki/stymulowa%C4%87.html (dostęp: 1.06.2016).

Jakubczyk K.: Bajkoterapia jako metoda pracy z dzieckiem w wieku przedszkolnym. „Nauczyciel i Szkoła” 2013 nr 1 s. 249–258.

Jeziorański M., Opozda D., Rynio A. (Red.): Rodzina przestrzenią rozwoju osoby: perspektywa pedagogiczna. Lublin 2012.

Kowal K.: Zajęcia dodatkowe – im więcej obowiązków, tym lepiej?. https://akademiapuchat ka.pl/pl/dla-rodzicow/zajecia-dodatkowe-im-wiecej-obowiazkow-tym-lepiej. (dostęp: 15.06.2016).

Lubianiec E.: „Inwestycje edukacyjne” – jak zagospodarować czas wolny dziecka. http://www. szkolnictwo.pl/index.php?id=PV0098 (dostęp: 10.06.2016).

Lubina E. (Red.): Rodzina w pierwszym dwudziestoleciu XXI wieku: problemy stare i nowe. Lublin 2013.

Micińska H.: W poszukiwaniu inspiracji, czyli jak rozwijać aktywność poznawczą dziec-ka?.http://www.uniwersytet-dzieciecy.pl/files/document/03a5db52dce3ceb0b813daf31f0ae16c139 8251416.pdf (dostęp: 3.06.2016).

Morawiec J.: Konflikt informacyjny i ciekawość poznawcza. http://jolantamorawiec.blogspot. com/2012/05/konflikt-informacyjny-i-ciekawosc.html (dostęp: 7.06.2016).

Muchacka B. (Red.): Rodzina w kontekście współczesnych problemów wychowania. Kraków 2008.

Muchacka B.: Stymulowanie aktywności poznawczej dzieci w przedszkolu. Kraków 2000.

Pikuła N. (Red.): Rodzina podmiotem wychowania i kreatorem komunikacji społecznej. Kraków 2010.

Procesy poznawcze. http://www.szkolnictwo.pl/szukaj,Procesy_ poznawcze (dostęp: 6.06.2016).

Procesy poznawcze. https://pl.wikipedia.org/wiki/Procesy_ poznawcze (dostęp: 6.06.2016).

Przetacznik-Gierowska M., Włodarski Z.: Psychologia wychowawcza. T. 2. Warszawa 2014.

Przybysz A. (Red.): Aktywność poznawcza podmiotu w perspektywie badań kognitywistycznych. Poznań 2015.

Sikorska I.: Rozwój dziecka w przedszkolu. Stymulujące właściwości wybranych systemów eduka-cyjnych. Kraków 2010.

Szewczyk A.: Rodzice w procesie wspierania twórczej aktywności dziecka. „Studia Pedagogiczne (Kielce)” T. 21: 2012 s. 89–97.

Szpet J.: Dydaktyka katechezy. Poznań 1999.

Śnieżyński M.: Dydaktyka dialogu. Kraków 2001.

Uchmanowicz E.: Wychowanie w rodzinie a kształtowanie się osobowości dziecka. „Wychowawca” 2014 nr 3 s. 8–10.

Wirtwein-Przerwa A.: Zajęcia dodatkowe – tresura od małego?.http://www.edziecko.pl/ pierw-szy_rok/1,79404,7195399, Zajecia_dodatkowe_tresura_od_malego_.html (dostęp: 11.06.2016).

Włodarski Z.: Psychologia uczenia się. T. 1. Warszawa 1996.

Wojtaś K.: Zajęcia dodatkowe: wsparcie rozwoju czy odbieranie dzieciństwa. http://www.mjak mama24.pl/dziecko/edukacja /zajecia-dodatkowe-wspracie-rozwoju-czy-odbieranie-dziecinstwa, 563_4730.html (dostęp: 16.06.2016).

Zajęcia dodatkowe dla dzieci – inwestycja czy fanaberia?. http://www.zfilizankakawy.pl/ 2016/05/zajecia-dodatkowe-dla-dzieci-inwestycja.html. (dostęp: 17.06.2016).