Stylistyka i pragmatyka praskich dyrektywnych napisów publicznych
PDF

Słowa kluczowe

język czeski
stylistyka
pragmatyka
dyrektywne akty mowy
napisy publiczne
Praga

Jak cytować

Charciarek, A. (2023). Stylistyka i pragmatyka praskich dyrektywnych napisów publicznych. Bohemistyka, 23(4), 575–597. https://doi.org/10.14746/bo.2023.4.5

Abstrakt

Artykuł stanowi analizę napisów publicznych postrzeganych jako swoiste miniteksty. Funkcjonują one w przestrzeni publicznej, są w dużym stopniu sformalizowane, szablonowe, utrwalone i rozpoznawalne społecznie. Zaprezentowana analiza pragmatyczna i stylistyczna objęła elementy językowe napisów. Poszczególne napisy publiczne zostały potraktowane jako akty mowy według typu dyrektywności, tj. zakazy, nakazy, prośby, ostrzeżenia i pozwolenia.Materiał poddany analizie został zebrany w przestrzeni publicznej Pragi – pochodzi z tabliczek, wywieszek, kartek, nalepek czy przycisków umieszczonych na drzwiach, oknach, bramach, słupach, wiatach, ścianach budynków itp.

https://doi.org/10.14746/bo.2023.4.5
PDF

Bibliografia

Bogusławski Andrzej, 1988, Język w słowniku. Desiderata semantyczne do wielkiego słownika polszczyzny, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Czachur Waldemar, 2020, Teksty minimalne jako przedmiot badań genologicznych. „tekst i dyskurs – text und dyskurs” 13, s. 25–42. DOI: https://doi.org/10.7311/tid.13.2020.02

Chlebda Wojciech, 2018, Czy mikroteksty mogą być obiektami frazeografii (przekładowej)?, [w:] Słowo z perspektywy językoznawcy i tłumacza, t. 7: Frazeologia z perspektywy językoznawcy i tłumacza, red. Alicja Pstyga, Tatiana Kaganowicz, Magdalena Buchowska, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, s. 40–53.

Komorowska Ewa, 2008, Pragmatyka dyrektywnych aktów mowy w języku polskim, Szczecin – Rostock: Print Group.

Kraus Jiří, 2010, Rétorika a řečová kultura, Praha: Karolinum.

Malinowska Ewa, 2001, Wypowiedzi administracyjne – struktura i pragmatyka, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.

Searle John Rogers, 1976, A Classification of Illocutionary Acts, “Language in Society” 5, s. 1–23. DOI: https://doi.org/10.1017/S0047404500006837

Slovník nespisovné češtiny, 2009, ed. Jan Hugo a kol., Praha: Maxdorf.