Abstrakt
Artykuł stanowi próbę porównania nazw czeskich i polskich kawiarni oraz cukierni znajdujących się w miastach liczących od 10 000 do 20 000 mieszkańców. W pierwszej kolejności zestawione zostają polskie określenia kawiarnia i cukiernia oraz czeskie kavárna i cukrárna pod kątem ich pojemności semantycznej. Główna część analizy obejmuje 180 czeskich i polskich urbochrematonimów badanych pod względem ich struktury, motywacji onomastycznej oraz promowanych w nazwach wartości, m.in. z wykorzystaniem wcześniejszych publikacji autorstwa Patrika Mittera, Zuzany Hlubinkovej, Adama Siwca czy Artura Gałkowskiego. Analiza wykazuje m.in. liczne podobieństwa w nazewnictwie czeskich i polskich lokali serwujących kawę, a także wpływ urbochrematonimów obecnych w dużych miastach na mniejsze ośrodki miejskie.
Bibliografia
Afeltowicz B., 2000, Nazwy lokali gastronomicznych w Szczecinie, [w:] Onomastyka polska a nowe kierunki językoznawcze, red. M. Czachorowska, Ł.M. Szewczyk, Bydgoszcz, s. 195–209.
Biolik M., 2011, Modele strukturalne nazw własnych przedsiębiorstw i lokali branży gastronomicznej w województwie warmińsko-mazurskim, [w:] Chrematonimia jako fenomen współczesności, red. M. Biolik, J. Duma, Olsztyn, s. 59–78.
Breza E., 1988, Nazwy lokali gastronomicznych w obecnym województwie gdańskim, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Gdańskiego. Prace Językoznawcze” 14, s. 115–123.
Dombrowski A., 2015, Nazwy wrocławskich restauracji jako przykład urbochrematonimów – analiza semantyczna, „Językoznawstwo”, nr 1 (9), s. 31–41.
Gajewska U., 2010, Nazwy lokali gastronomicznych w Rzeszowie, [w:] Rzeszów i okolice: język — historia — kultura, red. J. Lizak, E. Błachowicz, Rzeszów, s. 87–96.
Gałkowski A., 2014, Motywacja w procesach chrematonimii marketingowej, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze” 27, s. 63–72. DOI: https://doi.org/10.14746/psj.2014.XXVII.5
Hlubinková Z., 2007, K některým typům názvů brněnských restaurací, „Čeština doma a ve světě“ XV, 1. vyd., s. 140–145.
Łuc I., 2020, Nazwy górnośląskich kawiarni w orbicie kultury konsumpcyjnej, „Onomastica“ LXIV, s. 149–166. DOI: https://doi.org/10.17651/ONOMAST.64.12
Mitter P., 2003, Možnost aplikace vztahových modelů u názvů restaurací, „Acta Onomastica“ 44, 1. vyd., s. 48–52.
Palinciuc E., 2007, Nazwy własne restauracji, kawiarni i klubów na krakowskim Kazimierzu w interpretacji historycznokulturowej, „Onomastica” LII, s. 285–302.
Palinciuc E., 2010, W nazewniczym tyglu krakowskich restauracji, kawiarni, klubów, [w:] Miasto w perspektywie onomastyki i historii, red. I. Sarnowska-Giefing, M. Graf, Poznań, s. 391–401.
Paszko M., 2020, Analiza semantyczna nazw białostockich lokali gastronomicznych, „Białostockie Archiwum Językowe” 20, s. 189–202. DOI: https://doi.org/10.15290/baj.2020.20.15
Przybylska R., 2002, Konwencje nazewnicze w obrębie nazw barów, kawiarni i restauracji,
[w:] Rozmaitości językowe, red. M. Skarżyński, M. Szpiczakowska, Kraków, s. 247–255.
Rokytová L., 2014, Současná jména restaurací, hospod, kaváren a barů v Brně [Diplomová práce], Brno.
Sirová B., 2015, Názvy pražských restaurací z pohledu onomastiky [Bakalářská práce], České Budějovice.
Siwiec A., 2012, Nazwy własne obiektów handlowo-usługowych w przestrzeni miasta, Lublin.
SJP PWN = Słownik języka polskiego PWN, Online: https://sjp.pwn.pl [dostęp: 20.11.2021].
SSJČ = Slovník spisovného jazyka českého, https://ssjc.ujc.cas.cz , Online: https://ssjc.ujc.cas.cz [dostęp: 20.11.2021].
Téma B., 1988, Jména hospod na východním Těšínsku, „Těšínsko“ 31, č. 1, s. 27–28.
Tomasik S., 2016, Nazwy lokali gastronomicznych w Opawie, „Bohemistyka”, nr 2, s. 125–132.
Vávra I., 1968, Jména starých hospod, „Onomastické práce“, sv. 2. 1. vyd., Praha, s. 231–236.
WSJP = Wielki słownik języka polskiego, Online: https://wsjp.pl [dostęp: 20.11.2021].
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Przemysław Fałowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.