Mesko or Dago, Dobrava or Doubravka - the names of the first Polish ruler and his Czech wife
PDF (Čeština)

Keywords

Czech language
Polish language
onomastika
antroponyma
first names
Mieszko
Doubravka

How to Cite

Balowski, M. (2019). Mesko or Dago, Dobrava or Doubravka - the names of the first Polish ruler and his Czech wife. Bohemistyka, 19(2), 181–193. https://doi.org/10.14746/bo.2019.2.4

Abstract

The author analyzes the names Mieszko and Dąbrówka / Doubravka in Polish and Czech historical sources. He also refers to contemporary linguistic research, which questions the existence of the name Mieczysław in the tenth century, and also the name Dąbrówka as the Polish form of the Czech name Doubravka. While the second one is certified in Czech texts and was used in the 10th century at the Czech court, the first is known only from the records of the first Polish chronicles. It is not confirmed by any earlier Latin or German chronicles or other documents from that period.

https://doi.org/10.14746/bo.2019.2.4
PDF (Čeština)

References

Bańkowski A., 2000, ETYMOLOGICZNY SŁOWNIK JĘZYKA POLSKIEGO, DÍL 1. A 2.,WARSZAWA: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Bańkowski A., 1989, Imiona przodków Bolesława Chrobrego u Galla Anonima – Rozważania etymologiczne. „Onomastica” 34, s. 103–138.

Dětmar z Merseburku, 2008, Kronika, přel. B. Neškudla, J. Žytek, Praha: Argo.

Dowiat J., 1976, Dubrouka verni ad Miskonem. Geneza zapiski. In Cultus et cognitio. Studia z dziejów średniowiecznej kultury, Warszawa, s. 123–128.

Die Chronik des Bischofs Thietmar von Merseburg und ihre Korveier Überarbeitung, 1935, ed. R. Holtzmann, Manuscripta Germaniae historica. Scriptores rerum Germanicarum, Nova series, Bd. IX, Berlin.

Gebauer J., 1970, Slovník staročeský, díl II [K–N], Praha: Academia.

Hejnosz W., 1954–1956, Z rozważań nad dokumentem »Dagome iudex«, „Slavia Antiqua” V, s. 283–291.

Kolankowski L., 1953, Dagome iudex, „Życie i Myśl” 3, č. 1–6, s. 155–164.

Kowalski T., 1946, Relacja Ibrāhīma Ibn Jakūba z podróży do krajów słowiańskich w przekazie al-Bekrīego. Kraków: Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa.

Krcha H., 1885, Dobravka, kněžna polská, „Komenský” VIII.

Kosmova kronika česká, 2012, překlad Karel Hrdina a Marie Bláhová, Praha: Československý spisovatel.

Kronika Thietmara, 1953, wyd. M.Z. Jedlicki, Poznań.

Kürbis B., 1962, Dagome iudex – studium krytyczne. In Początki państwa polskiego. Księga Tysiąclecia, t. II, Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 362–423.

Labuda G., 1939–1947, Dąbrówka czy Dobraw(k)a? Uzupełnienie do dyskusji o poprawne imię żony Mieszka I, „Slavia Occidentalis” 18, s. 126–138, 533.

Labuda G., 2012, Pierwsze wieku monarchii piastowskiej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje.

Labuda G., 1954, Słowiańszczyzna pierwotna. Wybór tekstów, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 207–209.

Lehr-Spławiński T., 1961, Od piętnastu wieków. Szkice z pradziejów i dziejów kultury polskiej, Warszawa: Pax.

Lehr-Spławiński T., 1932, Dąbrówka czy Dobrawa?, „Język Polski” 17, s. 104–109.

Łowmiański H., 1986, Imię chrzestne Mieszka I. In idem, Studia nad dziejami Słowiańszczyzny, Polski i Rusi w wiekach średnich, Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, s. 286–356.

Machek V., 1971, Etymologický slovník jazyka českého, Praha: Academia.

Mishin D., 1996, Ibrahim ibn-Ya’qub at-Turtushi’s account on the Slavs from the middle of the tenth century. In Annual of medieval studies at Central European University Budapest (1994/95), s. 184–199.

Ptaśnik J., 1911, Dagome iudex. Przyczynek krytyczny do genezy świętopietrza w Polsce, Kraków: Spółka Wydawnicza Polska.

Rejzek J., 2001, Český etymologický slovník. Praha: Leda.

Strzelczyk J., 1992, Mieszko I. Poznań: Abos.

Taszycki W., 1939, A jednak Dąbrówka, „Język Polski” 24, sešit 3., s. 86–88.

Urbańczyk P., 2012, Mieszko Pierwszy tajemniczy, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Vošahlíková P. a kol., 2011, Biografický slovník českých zemí. Sešit 13. Praha: Libri, s. 345–346.

Zeissberg H., 1867, Mesico I (Mieczyslaw), der erste christliche Beherrscher der Polen. Wien: Gerold.