Słowa kluczowe
Flawiusz Plinta
Teodozjusz II
Hunowie
magister militum
Jak cytować
Abstrakt
Przedmiotem rozważań jest próba rekonstrukcji kariery i działalności militarnej magistra militum Flawiusza Plinty opisywana w Historii Kościelnej Sozomena. Źródło to uznawane jest za jedno z nielicznych, przekazujących informacje o tym polityku i dowódcy pochodzenia gockiego, żyjącym w V wieku ne. Jak wynika z tego przekazu, Flawiusz Plinta był wpływową osobą na dworze konstantynopolitańskim. Kluczowe dla jego jego pozycji były relacje z plemieniem Gotów, które cesarstwo osadziło w Tracji, aby kontrolować problem Hunów. Ponadto F. Plinta był pierwszym z potężnych magistrów militum w cesarstwie wschodniorzymskim, którzy wykorzystywali swój status w systemie militarnym do osiągania znacznych wpływów politycznych.
Finansowanie
Tekst powstał w ramach projektu sfinansowanego z środków Narodowego Centrum Nauki, przyznanych na podstawie decyzji nr DEC-2018/31/B/HS3/03038 (Wschodniorzymskie elity wojskowe od Teodozjusza II do Anastazjusza I (408–518). Studium społeczno-polityczne)
Bibliografia
Źródła
The Codex of Justinian, red. B. W. Frier, tłum. F. H. Blume, Cambridge 2016.
Priscus, Fragmenta, [w:] R. C. Blockley, Fragmentary classicising historians of the later Roman Empire, t. 2, Liverpool 1983, s. 222–401.
The Chronicle of Marcellinus, red. B. Croke, Sydney 1995.
Sozomène, Histoire ecclésiastique, red. J. Bidez, tłum. A-J. Festugière, B. Grillet, Paris 1983–2008.
Socrate de Constantinople, Histoire ecclésiastique, red. G. Hansen, tłum. P. Périchon, P. Maraval, Paris 2004–2007.
Theophanis Chronographia, red. C. de Boor, t. 1, Lipsiae 1883.
Jordanes, Romana and Getica, red. i tłum. P. van Nuffelen, L. van Hoof, Liverpool 2020.
Opracowania
Altheim F., Geschichte der Hunnen, t. 4, Berlin 1975.
Bóna I., Das Hunnenreich, Stuttgart 1991.
Bury J. B, History of the later Roman Empire, London 1923.
Consuls of the later Roman Empire, red. R. S. Bagnall, A. Cameron, S. R. Schwartz, K. A. Worp, Atlanta 1987.
Croke B., Anatolius and Nomus: envoys to Attila, „Byzantinoslavica” 1981, nr 42, s. 159–170.
Croke B., Evidence for the Hun invasion of Thrace in 422, „Greek Roman and Byzantine Studies” 1977, nr 18, s. 347–367.
Demandt A., Magister militum, [w:] Paulys Real-Encyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, t. 12 supl., 1970, s. 553–790.
Feld K., Barbarische Barbarische Bürger. Die Isaurier und das Römische Reich, Berlin 2005.
Glušanin Е. P., Voennaya znat’ rannei Vizantii, Barnaul 1991.
Heather P., The Huns and the end of the Roman Empire in Western Europe, „English Historical Review” 1995, nr 60, s. 4–41.
Holum K. G., Theodosian empresses: women and imperial dominion in late Antiquity, Maryland 1981.
Jones A. H. M., Martindale J. R., Morris J., The Prosopography of the later Roman Empire, t. 1, A.D. 260–395, Cambridge 1971.
Jones A. H. M., The Decline of the Ancient World, London 1966.
Jones A. H. M., The Later Roman Empire 284–602. A Social, economic and administrative survey, t. 1–3, Oxford 1964.
Kim H. J., The Huns, Romans and the birth of Europe, Cambridge 2013.
Lindner R., Nomadism, horses and Huns, „Past and Present” 1981, nr 92, s. 3–19.
Maenchen–Helfen O., The World of Huns. Studies in their history and culture, London 1973.
Martindale J. R., The Prosopography of the later Roman Empire, t. 2, A.D. 395–527, Cambridge 1980.
Pigoński Ł., Berichus and the evidence for Aspar’s political power and aims in the last years of Theodosius II’s reign, „Studia Ceranea” 2018, nr 8, s. 237–251.
Pigoński Ł., Polityka zachodnia cesarzy Marcjana (450–457) i Leona I (457–474), Łódź 2019
Rosen K., Attila. Der Schrecken der Welt, München 2016.
Rouche M., Attila. La violence nomade, Paris 2009.
Stein E., Histoire du Bas-Empire, Paris 1959.
Stickler T., Die Hunnen, München 2007.
Thompson E. A., A History of Attila and the Huns, Oxford 1948.
Tyszkiewicz L., Hunowie w Europie. Ich wpływ na Cesarstwo Wschodnie i Zachodnie oraz na ludy barbarzyńskie, Wrocław 2004.
Urbaniec A., Wpływ patrycjusza Aspara na cesarską elekcję Leona, „U schyłku Starożytności. Studia Źródłoznawcze” 2011, nr 11, s. 173–201.
Wirth G., Attila. Das Hunnenreich und Europa, Stuttgart 1999.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.