Słowa kluczowe
filiacja
Zavida
Stracimir
Mirosław
pieczęć
Stefan Vukan
Vukanovicie
Jak cytować
Abstrakt
Contemporary historians agree that the father of grand župan Stephen Nemanja was Zavida. This opinion is based on convergent evidence of genealogical data from different sources. The data, however, is not as unequivocal as it is supposed to be. A more detailed analysis of the account of Ansbert, the chronicler of the third crusade, suggests a different understanding of some of the data. It should be admitted that the discussion concerning the identity of Nemanja’s father was ceased too early. The seals of Nemanja and his real brother Stracimir prove beyond doubt that both brothers had the same name Stephen; most probably they inherited it from their father. Even though at the end of 1980s Jan Leśny in one of his works already mentioned this fact, it still has not been properly explored in historiography. However, this observation lets us assume that Nemanja’s father could be Stephen Vukan, known only from reference made by Anna Komnene. Such a filiation has been already presented but on the basis of wrong premises. Now it receives a deserved recognition.
Bibliografia
Anđelić Pavao, Pečat humskoga kneza Miroslava, „Glasnik Zemaljskog muzeja Bosne i Hercegovine”, t. 20, 1965, s. 277-280.
Boroń Piotr, Kniaziowie, królowie, carowie... Tytuły i nazwy władców słowiańskich we wczesnym średniowieczu, Katowice 2010.
Fine Jr John, The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest, Ann Arbor 1994.
Gil Dorota, Prawosławie, historia, naród: Miejsce kultury duchowej w serbskiej tradycji i współczesności,Kraków 2005.
Jireček Constantin, Geschichte der Serben, t. 1: Bis 1371., Gotha 1911.
Leśny Jan, Stefan Zawida syn Urosza I ojcem Stefana Nemani, „Roczniki Historyczne”, t. 54, 1988, s. 63-75.
Leśny Jan, Studia nad początkami serbskiej monarchii Nemaniczów: (połowa XI – koniec XII wieku), Wrocław 1989.
Szefliński Błażej, Chronologia życia Stefana Nemanji: próba uporządkowania, „Roczniki Historyczne”, t. 80, 2014, s. 95-110.
Анастасијевић Драгутин, Отац Немањин, Београд 1914.
Андрејић Живојин, Тихомири, Уроши, Вукани, Мирослави, Завиде и Немање, или о пореклу жупана Стефана Немање, „Новопазарски зборник”, t. 26, 2002, s. 37-84.
Благојевић Милош, Медаковић Дејан, Историја српске државности, књ. 1: Од настанка првих држава до почетка српске националне револуције, Нови Сад 2000.
Гај-Поповић Добрила, Печат Стефана Немање, „Нумизматичар“, t. 2, 1979, s. 119-129.
Гај-Поповић Добрила, Печат Стефана Страцимира, „Нумизматичар“, t. 6, 1983, s. 131-133.
Грковић Милица, О пореклу Стефана Немање, w: Осам векова Студенице: зборник радова, Београд 1986, s. 43-47.
Зарковић Божидар, Печати Стефана Немање, „Баштина”, t. 13, 2002, s. 245-254.
Живковић Тибор, Синови Завидини, „Зборник Матице српске за историју“, t. 73, 2006, s. 7-25.
Ковачевић Љубомир, Неколико питања о Стефану Немањи, „Глас Српске краљевске академије”, t. 58, 1900, s. 1-107.
Мандић Светислав, Велика господа све српске земље и други просопографски прилози, Београд 1986.
Мандић Светислав, Црте и резе: фрагменти старог именика, Београд 1981.
Марјановић-Душанић Смиља, Владарска идеологија Неманића: Дипломатичка студија, Београд 1997.
Марјановић-Душанић Смиља, Владарски знаци Стефана Немање, w: Стефан Немања – Свети Симеон Мироточиви. Историја и предање, уред. Јованка Калић, Београд 2000, s. 77-87. Марковић Миодраг, О ктиторском натпису кнеза Мирослава у цркви Светог Петра на Лиму, „Зограф”, t. 36, 2012, s. 21-46.
Мишић Синиша, Хумска земља у средњем веку, Београд 1996.
Пириватрић Срђан, Манојло I Комнин, „царски сан“ и „самодршци области српског престола“, „Зборник радова Византолошког института“, t. 48, 2011, s. 89-118.
Пириватрић Срђан, О Стефану Првославу, ктитору цркве Светог Георгија у Будимљи, w: Ђурђеви ступови и Будимљанска епархија: зборник радова, уред. Милан Радујко, Беране–Београд 2011, s. 53-67.
Равић Ивана, Писмо барског епископа Гргура сплитском канонику Гвалтерију: прилог датирању Немањиног напада на градове у Дукљи, „Стари српски архив”, t. 10, 2011, s. 183-190.
Радојичић Ђорђе Сп., Завида, отац хумског кнеза Мирослава, „Јужнословенски филолог“, t. 23, 1958, nr 1-4, s. 255-261.
Радојичић Ђорђе Сп., Немања и његови синови Стефан и Сава, творци српске феудалне државе, „Летопис Матице Српске“, t. 390, 1962, nr 2-3, s. 208-215.
Радојковић Борислав, Хронологија живота и владања Стевана Немање, „Глас Српске академије наука“, t. 203, 1951, s. 107-151.
Радојковић Борислав, Политички положај Кнежевине захумске у време владе рашког великог жупана Стевана Немање, „Историјски записи“, t. 17, 1960, nr 1, s. 21-37.
Спасић Душан, Палавестра Александар, Мрђеновић Душан, Родословне таблице и грбови српских династија и властеле, Београд 1987.
Станојевић Станоје, О Немањином оцу, „Старинар“, t. 5, 1925, s. 3-6.
Филиповић Миленко С., Слава, служба или крсно име у писаним изворима до краја 18. века, w: О крсном имену: зборник, уред. Светлана Велмар-Јанковић, Београд 1985, s. 151-192.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.