The Discovery of Incorporeality and the Supernatural in Middle Platonism and its Existential Consequences
PDF (Język Polski)

Keywords

Middle Platonism
Apueius
Alcinous
Plutarch
Maximus
mysticism

How to Cite

Pawłowski, K. (2016). The Discovery of Incorporeality and the Supernatural in Middle Platonism and its Existential Consequences. Filozofia Chrześcijańska, 13, 77–95. https://doi.org/10.14746/fc./2016.13.11

Abstract

The most important and enduring input of Middle Platonism is the way it unveiled the fascinating depths of human nature in its supernatural dimension, and its greatest secrets, including the most important and most sacred mystery of human love, which is the initiation into divinity itself. The discovery of the supernatural dimension of the human nature enforced a change from materialistic life preferences to spiritual ones — it was the consequence of accepting the supernatural aspects of human existence, but also, above all, it revealed its fascinating and mysterious depth in which divinity itself is both hidden and somehow exposed (although only to those who are initiated). Middle Platonic philosophers returned to Platonic postulates: “follow God” and “imitate to God,” which replaced the Stoic “live in accordance with nature” and “follow nature.” In the eyes of the Platonics, the new direction of human ethical development was to be found in imitating the transcendent and incorporeal divinity.

https://doi.org/10.14746/fc./2016.13.11
PDF (Język Polski)

References

Alkinus, Wykład nauk Platona (Didaksalikos), tłum. K. Pawłowski, Kraków 2008.

Apulei Platonici Madaurensis, Opera quae supersunt, III De Philosophia Libri, recensuit Paulus Thomas, Stutgardiae in Aedibus B.G. Teubneri MCMLXX.

Apulejusz, Metamorfozy albo Złoty osioł, tłum. E. Jędrkiewicz, Warszawa 1976.

Apulejusz z Madaury, O bogu Sokratesa i inne pisma, tłum. K. Pawłowski, Biblioteka Klasyków Filozofii PWN, Warszawa 2002.

Barra G., Pannuti U., Esperienza filosofica e religiosa di Apuleio, „Annali della Facolta di Lettere e Filosofia di Napoli” 10, 1962-1963, s. 81-141.

Dillon J., The Middle Platonists, London 1996.

Eliade M., Mefistofeles i androgyn, tłum. B. Kupis, Warszawa 1994.

Göransson T., Albinus, Alcinous, Arius Didymus, Studia Graeca et Latina Gothoburgensia 61, Göteborg 1995.

Invernizzi G., Il Didaskalikos di Albino e il medioplatonismo, Sagio di interpretazione storico-filosofica con traduzione e commento, Roma 1976.

Komorowska J., Alkinoosa Wykład nauki platońskiej, “Studia Antyczne i Mediewistyczne” 4 [39] (2006), s. 25-77.

Korus K., Program wychowawczy Plutarcha z Cheronei, Kraków 1978.

Legowicz J., Filozofia okresu cesarstwa rzymskiego, Warszawa 1962.

Louth A., Początki mistyki chrześcijańskiej (od Platona do Pseudo-Dionizego Areopagity), tłum. H. Bednarek, Kraków 1997.

Mantenero T., Enciclopedismo e misteriosofia in Apuleio, „Quaderni del Teatro Stabile di Torino” 20, 1970, s. 63-111.

Milhaven J.G., Der Aufstieg der Seele bei Albinus, München, 1962.

Moreschini C., Apuleio e il platonismo, Firenze 1978.

Pawłowski K., Filozoficzna sylwetka Apulejusza z Madaury, „Meander” 7-12, 1989, s. 339-352.

Pawłowski K., Kwestia istnienia i natury boga w Didaskalikos Albinusa ze Smyrny, „Meander” 2/2002, s. 275-288.

Pawłowski K., Middle Platonism and the Philosophical Theology of Plutarch of Chaeronea. An introductory study, „Eos” C 2013, s. 327-347.

Pawłowski K., Misteryjne i apollińskie wątki w „De Platone et eius dogmate” Apulejusza z Madaury, „Przegląd Religioznawczy” 1993, nr 1(167), s. 3-14.

Pawłowski K., Platońska „analogia Dobro-Słońce” w aspekcie epistemologicznym, „Studia Philosophiae Christianae”, rok 41, 2005, nr 2, s. 20-38.

Pawłowski K., Platońska demonologia oraz nauka o opatrzności, fatum i losie, „Euhemer, Przegląd Religioznawczy” 1991, nr 3(161), s. 37-50.

Pawłowski K., Platoński ideał mędrca w „De Platone et eius dogmate” Apulejusza z Madaury. Doktryna „Homoiosis theo”, „Przegląd Religioznawczy” 1993, nr 3(169), s. 3-11.

Pawłowski K., Teoria idei jako myśli Boga według Albinusa ze Smyrny, „Kwartalnik Filozoficzny”31, z. 4, 2003, s. 35-48.

Pawłowski K., Zagadnienia metafizyczne w pismach Apulejusza z Madaury. Metafizyczna teoria pryncypiów wszechrzeczy, „Meander” 3-4/96, s. 137-161.

Platon, Fajdros, tłum. W. Witwicki, Warszawa 1958.

Platon, Fedon, tłum. W. Witwicki, Warszawa 1958.

Platon, Listy, tłum. M. Maykowska, Biblioteka Klasyków Filozofii PWN, Warszawa 1987.

Platon, Państwo, tłum. W. Witwicki, Warszawa 1958.

Platon, Timajos, tłum. P. Siwek, Biblioteka Klasyków Filozofii PWN, Warszawa 1986.

Platon, Uczta, tłum. W. Witwicki, Warszawa 1975.

Plutarch, Moralia, tłum. Z. Abramowiczówna, Biblioteka Klasyków Filozofii PWN, Warszawa 1977.

Plutarch, Moralia II, tłum. Z. Abramowiczówna, Biblioteka Klasyków Filozofii PWN, Warszawa 1988.

Reale G., Historia filozofii starożytnej, t. 4, tłum. E.I. Zieliński, Lublin 1999.

Sinko T., Literatura grecka, t. 3, Kraków 1931.

Spanier A., Der Logos didaskalikos des Platoniker Albinus, Freiburg 1920.

Szarmach M., Maximos von Tyros, Toruń 1985.

Theiler W., Die Vorbereitung des Neuplatonismus, Berlin 1930.

Theiler W., Forschungen zum Neuplatonismus, Berlin 1966.

Witt R.E., Albinus and the History of Middle Platonism, Cambridge 1937 (Amsterdam 1971).

Wojtczak J., O filozofii Ksenokratesa z Chalcedonu, Warszawa 1980.

Zintzen C., Der Mittelplatonismus, Darmstadt 1981.