Abstrakt
The author tries to answer the question whether thinking is possible as a type of knowledge about human behaviour. To this end, he compares two thinkers, who, while differing considerably from one another, are similar in that they reject the traditional philosophy of existence, and use language with multiple meanings. Heidegger considered ethics as something of fundamental importance, but differing from ethics as knowledge, or as normative science. Levinas, on the other hand, believed ethics was the first philosophy, but did not treat it as normative. He argued that ethics was not cultivation of good, nor even a system of values, but a relationship with others. Heidegger criticized traditional ethics and morality, treating them as immature, juvenile even. Nevertheless, there is something in his writings that suggests what he had in mind was the necessity of existence. The ethics criticized by Heidegger or by modern French anti-humanists as well as Levinas reemerges in the form of humanities, as a discipline which puts man in the centre of the universe and defines actions that are appropriate for him. Shouldn’t we, however, following the train of Kant’s thought on the role of judgment, affirm the ontological difference Heidegger talked about? Since Kant accepted valuation of beauty, one can hazard a guess there exists a certain minimum of substantiation; if not of moral truth, then at least of substantiation at the level of meaning. Subjectivity must be shown as the power to create meaning, and thus to take moral action. Ethics after Heidegger still seems to be possible.
Bibliografia
Arystoteles, O częściach zwierząt, tłum. P. Siwek, w: tenże, Dzieła wszystkie, t. 3, Warszawa 1992.
Blanchot M., Connaissance de l’inconnu, „Nouv. Rev. Fr” 108(1961).
Ferry L., Renaut A., La question de l’éthique apres Heidegger, w: tenże, Systeme et critique de la raison dans la philosophie contemporaine, Bruxelles 1992.
Ferry L., Renaut A., Systeme et critique de la raison dans la philosophie contemporaine, Bruxelles 1992.
Forthomme B., Structure de la metaphisique levinasienne, ,,Rev. Phil. Louvain" 78(1980).
De Greef J., Le concept de pouvoir éthique chez Lévinas, „Rev. Phil. Louvain” 68(1970).
Hegel G.W.F., Fenomenologia ducha, tłum. A. Landman, t. 2, Warszawa 1965.
Heidegger M., List o humanizmie, tłum. J. Tischner, w: tenże, Budować, mieszkać, myśleć. Eseje wybrane, Warszawa 1977.
Heidegger M., Wprowadzenie do metafizyki, tłum. R. Marszałek, Warszawa 2000.
Heidegger M., Czym jest metafizyka?, w: tenże, Znaki drogi, tłum. K. Pomian Warszawa 1995, s. 9-24.
Kant I., Krytyka czystego rozumu, tłum. R. Ingarden, t. 2, Warszawa 1986.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Filozofia Chrześcijańska są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Filozofia Chrześcijańska udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Filozofia Chrześcijańska pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).