Pojęcie osób pozostających we wspólnym pożyciu – analiza dogmatyczna
PDF

Słowa kluczowe

the closest person
cohabitation
domestic partnership
homosexual cohabitation
partnership
actual family

Jak cytować

Matynia, J. (2017). Pojęcie osób pozostających we wspólnym pożyciu – analiza dogmatyczna. Filozofia Publiczna I Edukacja Demokratyczna, 6(2), 109–124. https://doi.org/10.14746/fped.2017.6.2.17

Abstrakt

The article is bringing up the issue of interpretative doubts associated with re-asserting the group of persons closest on land Art. 115 § 11 of the Polish penal code. The author is pointing at a number of problems which can directly be connected with notre-asserting by the legislator the discussed notion. The text contains the inspection of the hypothetical actual states of affairs, on the canvas of which the address closest to the problem of proper categorising persons acting in it as persons is probable, be as persons staying with the perpetrator in particularly a personal close rapport. The article is polemicizing with stating the part of representatives of the criminal law, that with crucial element enabling for categorising persons as staying in the cohabitation there is an existence of the economic bond. The author claims that the most important is emotional bond between two people.

https://doi.org/10.14746/fped.2017.6.2.17
PDF

Bibliografia

Daniluk Paweł, „Glosa do uchwały SN z dnia 25 lutego 2016 r.”, sygn. Akt I KZP 20/15, Palestra, Nr 1-2 (2017), ss. 156-161.

Gajek Józef, „O pojęciu «faktycznego wspólnego pożycia w prawie karnym»”, Palestra, Nr 3 (1972), ss. 40-47.

Górniok Oktawia, Janusz Bojarski, Komentarz do art. 115 §11 Kodeksu karnego, w: Kodeks karny. Komentarz, red. Marian Filar, wyd. 4, Wolters Kluwer, Warszawa 2014, s. 733.

Haÿduk-Hawrylak Izabela, Sławomir Szołucha, „Wybrane zagadnienia prawa do odmowy składania zeznań”, w: Węzłowe problemy procesu karnego, red. Piotr Hofmański, Warszawa 2010, s. 1004, 1011.

Hypś Sławomir, Kodeks karny. Komentarz, red. Alicja Grześkowiak i Krzysztof Wiak, wyd. 3, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2015.

Majewski Jarosław, Kodeks karny. Część ogólna, red. Andrzej Zoll, t. I, wyd. 4, Wolters Kluwer, Warszawa 2012.

Marek Andrzej, Kodeks karny. Komentarz, wyd. 5, Wolters Kluwer, Warszawa 2010.

Michalska-Warias Aneta, Kodeks karny. Komentarz, red. Tadeusz Bojarski, wyd. 7, Wolters Kluwer, Warszawa 2016, s. 307–308.

Wąsek Andrzej, Kodeks Karny. Komentarz, red. Michał Kalitowski, Zofia Sienkiewicz, Janusz Szumski, Leon Tyszkiewicz, Andrzej Wąsek, t. II, Wolters Kluwer, Gdańsk 1999, s. 393.

Irena Fredrich-Michalska, Barbara Stachurska-Marcińczak (red.), Nowe kodeksy karne – z 1997 r. z uzasadnieniami. Kodeks karny. Kodeks postępowania karnego. Kodeks karny wykonawczy, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1997.

Postanowienie SN z dnia 4 marca 2015 r., IV KO 98/14, OSNKW 2015/8/67.

Uchwała SN z dnia 25 lutego 2016 r., I KZP 20/15, OSNKW 2016/3/19.

Wyrok SA w Krakowie z dnia 28 października 2009 r., II AKa 176/09, KZS 2009 z. 12, poz. 58.

Wyrok SA w Katowicach z dnia 4 października 2012 r., II AKa 349/12, LEX nr 1236422.

Wyrok SN z dnia 21 marca 2013 r., III KK 268/12, LEX nr 1311768.

Uchwała SN z dnia 25 lutego 2016 r., I KZP 20/15, OSNKW 2016/3/19.