Nazwy istot niedorosłych w osiemnastowiecznych inwentarzach z Wielkopolski, ze szczególnym uwzględnieniem formacji z -ę i -ak
PDF

Słowa kluczowe

dialektologia historyczna
nazwy istot niedorosłych
sufiks -ę
sufiks -ak
Wielkopolska
XVIII wiek

Jak cytować

Osowski, B. (2019). Nazwy istot niedorosłych w osiemnastowiecznych inwentarzach z Wielkopolski, ze szczególnym uwzględnieniem formacji z -ę i -ak. Gwary Dziś, 7, 97–128. Pobrano z https://pressto.amu.edu.pl/index.php/gd/article/view/20211

Abstrakt

Analiza dotyczy dwóch konkurencyjnych wśród nazw istot niedorosłych formantów: -ę (starszy) i -ak (młodszy) oraz szerzenia się drugiego kosztem pierwszego. Badano materiał dotąd niewykorzystywany w rozważaniach nad historią wymienionych sufiksów (wielkopolskie inwentarze dóbr szlacheckich z 2. poł. XVIII w.). Na ich podstawie stworzono mapę przedstawiającą występowanie formacjiz omawianymi sufiksami. Porównano stan z inwentarzy ze słownikami polszczyzny ogólnej (Lindego i tzw. warszawskim), by wskazać ewentualne odmienności ówczesnej polszczyzny Wielkopolski. Artykuł zamyka przywołanie dotychczasowych koncepcji wyjaśniających zastępowanie -ę przez -ak oraz próba dodania nowych eksplikacji.

PDF

Bibliografia

Bubak J. (1986), Proces kształtowania się polskiego nazwiska mieszczańskiego i chłopskiego, Kraków.

Dejna K. (1993), Dialekty polskie, Wrocław – Warszawa – Kraków.

Dobrzyński W. (1974), Z badań nad rozwojem polskich deminutywów, I. Historyczny rozwój rzeczowników z formantem -ę na tle słowiańskim, Wrocław.

Gruchmanowa M. (2003), Gwary wielkopolskie, [w:] taż, Gwary w ojczyźnie i na obczyźnie. Studia, Poznań, s. 118–156.

Heltberg K. (1964), O deminutywach i augmentatywach, „Prace Filologiczne”, XVIII, cz. 2, s. 93–102.

Horodyska-Gadkowska H. (1967), Polskie słownictwo gwarowe z zakresu hodowli zwierząt domowych, Wrocław – Warszawa – Kraków.

Kleszczowa K. (1998), Staropolskie kategorie słowotwórcze i ich perspektywiczna ewolucja. Rzeczowniki, Katowice.

Kula W. (1983), Teoria ekonomiczna ustroju feudalnego, Warszawa.

Łepkowski T. (2003), Polska – narodziny nowoczesnego narodu 1764–1870, posłowiem opatrzył J. Jedlicki, Poznań.

Majdak M. (2008), Słownik warszawski: koncepcja – realizacja – recepcja, Warszawa.

Materiały 1956a, Materiały do dziejów chłopa wielkopolskiego w drugiej połowie XVIII wieku, z ksiąg grodzkich wyboru dokonał i wydał J. Deresiewicz, t. 1, Województwo poznańskie, Wrocław, 1956.

Materiały 1956b, Materiały do dziejów chłopa wielkopolskiego w drugiej połowie XVIII wieku, z ksiąg grodzkich wyboru dokonał i wydał J. Deresiewicz, t. 2, Województwo gnieźnieńskie, Wrocław, 1956.

Materiały 1957, Materiały do dziejów chłopa wielkopolskiego w drugiej połowie XVIII wieku, z ksiąg grodzkich wyboru dokonał i wydał J. Deresiewicz, t. 3, Województwo kaliskie, Wrocław, 1957.

Nitsch K. (1911), Mowa ludu polskiego, Kraków.

Osowski B. (2014), Cechy językowe akt stanu cywilnego z lat 1809–1823 parafii myśliborskiej, „Slavia Occidentalis” 71/1, s. 79–107.

Pawikowska M. (2010), Nazwiska mieszkańców parafii Unierzyż na Mazowszu (1670–1800), [w:] Miasto w perspektywie onomastyki i historii, red. I. Sarnowska-Giefing, M. Graf, Poznań, s. 197–208.

Piotrowska-Wojaczyk A. (2011), Regionalizmy leksykalne w słownikach doby nowopolskiej, Poznań.

Pomianowska W. (1963), Klasyfikacja rzeczowników odrzeczownikowych. Studium ze słowotwórstwa i geografii lingwistycznej, Wrocław.

RK 1981–1983, Inwentarze dóbr szlacheckich dawnego powiatu kaliskiego z lat 1776–1792, zebrał i opracował W. Rusiński, 1981, cz. 1, Inwentarze z lat 1776–1779, „Rocznik Kaliski” t. 14, s. 99–264; 1982, cz. 2, Inwentarze z lat 1780–1784, „Rocznik Kaliski” t. 15, s. 129–273; cz. 3, Inwentarze z lat 1785–1792, „Rocznik Kaliski” t. 16, s. 85–241.

Rzepka W.R. (1975), Dopełniacz w funkcji biernika męskich form osobowych w liczbie mnogiej w polszczyźnie XVII w., Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk.

Taszycki W. (1934), Powstanie i rozwój rzeczowników typu cielak (Ustęp z historji narzecza mazowieckiego), „Lud Słowiański. Pismo poświęcone dialektologji i etnografji Słowian”, t. 3, s. 17–33.

Tomaszewski A. (1934), Mowa ludu wielkopolskiego. Charakterystyka ogólna z dwoma mapami, Poznań.

Truszkowski W. (1954), Pochodzenia, charakter i funkcja współczesnego przyrostka -ak, „Język Polski”, XXXIV, nr 3, s. 155–162.

Turska H. (1948), W sprawie rzeczowników typu cielak, „Slavia Occidentalis”, XIX, 190–202.

Walczak B. (2010), Najczęstsze nazwiska wielkopolskie, [w:] Miasto w perspektywie onomastyki i historii, red. I. Sarnowska-Giefing, M. Graf, Poznań, s. 257–267.

Żurawski A. (1981), Nazwy konia w polszczyźnie XVI wieku, „Acta Universitatis Nicolai Copernici”, Filologia Polska – Nauki Humanistyczno-Społeczne, z. 118, s. 125–142.