Słowa kluczowe
socjologiczna analiza ludzkiego działania
Kotarbiński
Bourdieu
Jak cytować
Abstrakt
Pierre Bourdieu i Tadeusz Kotarbiński byli materialistami. Niemniej to francuski badacz społeczny i – w następnej kolejności – myśliciel był materialistą permanent-nie epistemologicznym (kwestionował i po wielokroć rekonstruował także własne projekty). Ludzkie zachowania badał w trybie nieufności, bez aufania do trwałości ustaleń, kwestio-nując, na ile mogło to przynieść sens, znaczenie otrzymywanych wyników. Natomiast Tade-usz Kotarbiński, charakteryzujący się postawą ateisty naukowego, traktował materializm hi-storyczno-dialektyczny w kontekście teorii bytu społecznego, poszukując supremacji prawdy oraz świata trwałej pewności. Owo zestawienie pozwala przedstawić metodologiczne dylematy prakseologii. Dla Kotarbińskiego prakseologia jest samoistną nauką normatywną, dla Bourdieu zaś ujawnia się spod presji aksjologii – instynktu posiadania, stając się częścią socjologicznej analizy działań (w tym działań komunikacyjnych).Bibliografia
Bourdieu, Pierre. 1982. Ce que parler veut dire: L’économie des échanges linguistiques. Paryż: Fayard.
Bourdieu, Pierre i Terry Eagleton. 2009. Doksa i życie codzienne. O habitusie, oświeconej fałszywej świadomości i rapie rozmawiają krytyk ideologii i realista. „Recykling Idei” 12, http://recyklingidei.pl/bourdieu-eagleton-doksa-zycie-codzienne [Dostęp 10.03.2019].
Bourdieu, Pierre. 2005. Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia. Tłum. P. Biłos. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Bourdieu, Pierre. 2004. Męska dominacja. Tłum. L. Kopciewicz. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Bourdieu, Pierre. 2008. Zmysł praktyczny. Tłum. M. Falski. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Bourdieu, Pierre. 2009. O telewizji. Panowanie dziennikarstwa. Tłum. K. Sztandar-Sztanderska i A. Ziółkowska. Warszawa: PWN.
Bourdieu, Pierre i Loïc J. D. Wacquant. 2001. Zaproszenie do socjologii refleksyjnej. Warszawa: Oficyna Naukowa.Kolarzowski, Jerzy. 2006.
Supremacja prawdy: filozofia Tadeusza Kotarbińskiego w poszukiwaniu wspólnego fundamentu dla reizmu i etyki niezależnej. W: Myśl Tadeusz Kotarbińskiego i jej współczesna recepcja. Warszawa: Polska Akademia Nauk, Towarzystwo Naukowe Prakseologii, s. 27-34.
Kolarzowski, Jerzy. 2014. Wprowadzenie do teorii socjologiczno-prakseologicznej Pierre`a Bourdieu. W: D. Strus i A. Duk-Majewska (red.). Administracja, samorząd, prawo.Księga jubileuszowa z okazji dziesięciolecia funkcjonowania Instytutu Administracji, Samorządu i Prawa UPH w Siedlcach. Warszawa: Wydawnictwo Aspra, s. 81-92.
Kotarbiński, Tadeusz. 1974. Abecadło praktyczności. Warszawa: Wiedza Powszechna.Kotarbiński, Tadeusz. 1986. Prakseologia a ekonomia. W: Drogi dociekań własnych. Fragmenty filozoficzne. W setną rocznicę urodzin. Warszawa: PWN.
Lakoff, George i Mark Johnson. 1988. Metafory w naszym życiu. Tłum. T. P. Krzeszowski. Warszawa: PIW.
Marcuse, Herbert. 1991. Człowiek jednowymiarowy. Badania nad ideologią rozwiniętego społeczeństwa przemysłowego. Tłum. W. Gromczyński. Warszawa: PWN.
Ossowski, Stanisław. 1962. O osobliwościach nauk społecznych. Warszawa: PWN.
Rudniański, Jarosław. 1983. Elementy prakseologicznej teorii walki: z zagadnień kooperacji negatywnej. Warszawa: PWN.
Rudniański, Jarosław. 1989. Kompromis i walka: sprawność i etyka kooperacji pozytywnej i negatywnej w gęstym otoczeniu społecznym. Warszawa:Instytut Wydawniczy PAX.
Sołżenicyn, Aleksander. 2014. Dwieście lat razem. Tom II. W porewolucyjnej Rosji. Tłum. A. Mayer i N. Krzyżanowska-Barwińska. Wrocław: Wydawnictwo Wektory.
Znaniecki, Florian. 2013. Upadek cywilizacji zachodniej. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Zubow, Walentin. 2015. Lata przez mękę Rosja 1917-1925. Przeł. D. Ulicka. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Sedno.
Licencja
W przypadku zakwalifikowania tekstu do druku Autor wyraża zgodę na przekazanie praw autorskich do tego artykułu wydawcy (zob. Polityka open access). Autor artykułu zachowuje prawo wykorzystania treści opublikowanego przez czasopismo artykułu w dalszej pracy naukowej i popularyzatorskiej pod warunkiem wskazania źródła publikacji.