Słowa kluczowe
przemówienia parlamentarne
dyskurs polityczny
COVID-19
Jak cytować
Abstrakt
Słowa przywódców politycznych w debacie parlamentarnej, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych, mają szczególne znaczenie. Celem opracowania jest analiza stanowisk i deklaracji przywódców politycznych wobec pandemii COVID-19 w Polsce na przykładzie wystąpień w Sejmie. Analizie ilościowej i jakościowej poddano 504 wystąpienia przewodniczących partii oraz klubów i kół poselskich. Analiza ukazała, że problematyka będąc przez wiele miesięcy najważniejszą kwestią dla Polaków, nie cieszyła się równie wielką uwagą przywódców politycznych w Sejmie. Przywódcy ugrupowań opozycyjnych byli aktywni w krytykowaniu rządu oraz wysuwaniu propozycji działań. Z kolei przywódcy partii rządowych nie brali aktywnego udziału w debacie.
Bibliografia
Brzezińska M. M., Burgoński P., Gierycz M. (2018), Analiza dyskursu politycznego. Teoria, zastosowanie, granice naukowości, Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa.
Fras J. (2005), Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi, Uniwersytet Wrocławski, Wrocław.
Hartliński M., Klepański J. (2017), Stanowiska i deklaracje przywódców partii politycznych wobec religii, „Nurt SVD”, no. 2.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz. U. 1997, Nr 78, poz. 483.
Kwiatkowska A. (2017), „Hańba w Sejmie” – zastosowanie modeli generatywnych do analizy debat parlamentarnych, „Przegląd Socjologii Jakościowej”, no. 2.
Laskowska E. (2004), Dyskurs parlamentarny w ujęciu komunikacyjnym, Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz.
Majkowska A. (2011), O komunikowaniu parawerbalnym i niewerbalnym w dyskusji sejmowej, in: Język w komunikacji, ed. G. Majkowski, Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie, Częstochowa.
Majkowska A. (2012a), Debata sejmowa jako gatunek wypowiedzi, Wydawnictwo WCM, Opole.
Majkowska A. (2012b), Współczesny polski dyskurs sejmowy, „Językoznawstwo”, no. 1.
Majkowska A. (2013), Debata sejmowa – analiza gatunku wypowiedzi, „Językoznawstwo”, no. 1.
Podemski K. (2013), Badania polskiego dyskursu publicznego II RP, PRL i III RP. Przegląd zagadnień, „Kultura i Społeczeństwo”, no. 2.
Radiukiewicz A. (2017), Obywatelskość w dyskursie parlamentarnym: analiza debat nad obywatelskimi inicjatywami ustawodawczymi, „Myśl Ekonomiczna i Polityczna”, no. 4(59).
Rittel S. (2003), Komunikacja polityczna – dyskurs polityczny – język w przestrzeni politycznej, Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, Kielce.
Schmidt P. (2013), Analiza wystąpień sejmowych Jarosława Kaczyńskiego w okresie Sejmu VI kadencji, in: Przywództwo polityczne w Polsce i na świecie, ed. M. Hartliński, Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn.
Siewierska-Chmaj A. (2006), Język polskiej polityki. Politologiczno-semantyczna analiza exposé premierów Polski w latach 2001–2004, Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, Rzeszów.
Ustawa z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora, Dz. U. 1996, Nr 73, poz. 350.
Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992 r. Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, M. P. 1992, Nr 26, poz. 185.
Zimny R., Żukiewicz P. (2010), The Emotionality of Jaroslaw Kaczynski’s Language versus the Efficiency of the Political Messaging: A Politolinguistic Survey, „Linguistic Applied”, no. 2–3.
Żukiewicz P. (1998), Emocjonalny wymiar przywództwa Jarosława Kaczyńskiego. Analiza wystąpień premiera na konwencjach wyborczych w 2007 r., „Przegląd Politologiczny”, no. 1.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Maciej Hartliński, Jakub Klepański
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.