Uchwały rocznicowe Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej jako przedmiot badań politologicznych

Abstrakt

Bez wątpienia, w nurt współczesnej politologii można włączyć badania pamięcioznawcze. Zazwyczaj odnoszą się one do refleksji na temat polityki pamięci, polityki historycznej czy pamięci zbiorowej. Dotychczas, w literaturze przedmiotu z zakresu nauk o polityce, niewiele miejsca poświęcano problematyce uchwał rocznicowych Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej po 1989 roku, które są przedmiotem zainteresowania niniejszego artykułu. Opiera się on na badaniach przeprowadzonych i finansowanych ze środków Narodowego Centrum Nauki na temat miejsca i roli uchwał rocznicowych Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w polskiej polityce pamięci. Przyjęto, że uchwały te stanowią akt woli obu izb polskiego parlamentu w zakresie upamiętniania rocznic historycznych odnoszących się do wydarzeń i osób, które w opinii uchwałodawców, zajmują ważne miejsce w dziejach państwa i narodu. Ponadto przyjęto między innymi, że uchwały rocznicowe Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej są istotnym narzędziem władzy w zakresie realizowania założeń polityki pamięci. Celem publikacji jest prezentacja głównych ustaleń wynikających z realizowanych badań. Ich postawą była analiza materiału badawczego obejmującego 589 uchwał rocznicowych uchwalonych przez Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1989–2019. Niniejszy artykuł zwraca także uwagę na znaczenie i przydatność wyżej wskazanych uchwał polskiego parlamentu dla badań politologicznych – nie tylko tych, o charakterze pamięcioznawczym.