Socjologiczny portret upadku aktora politycznego na przykładzie Ligi Polskich Rodzin
PDF

Słowa kluczowe

aktor polityczny
polska scena polityczna
Liga Polskich Rodzin

Jak cytować

Płoski, M. (2016). Socjologiczny portret upadku aktora politycznego na przykładzie Ligi Polskich Rodzin. Przegląd Politologiczny, (1), 49–62. https://doi.org/10.14746/pp.2016.21.1.4

Abstrakt

Niniejszy artykuł jest próbą rozważań teoretycznych i empirycznych nad osobliwym zjawiskiem w polityce, a mianowicie upadkiem aktora politycznego. W związku z tym zostały ukazane fragmenty badań socjologicznych przeprowadzonych w 2007 roku, zarówno ilościowych i jakościowych z pracy doktorskiej pt. Liga Polskich Rodzin jako aktor społeczny (por. Płoski, 2013). Przedstawione badania odpowiadają na zasadnicze pytanie: jakie były przyczyny upadku partii narodowo-patriotycznej Liga Polskich Rodzin w 2007 roku? Niewątpliwie na jej upadek miały wpływ nie tylko błędy w funkcjonowaniu struktur partyjnych, ale także brak zaplecza intelektualnego, które spowodowałoby, iż program Ligi Polskich Rodzin byłby konkurencyjny w odniesieniu do innych aktorów polskiej sceny politycznej.

https://doi.org/10.14746/pp.2016.21.1.4
PDF

Bibliografia

Antoszewski A. (2012), System polityczny RP, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Cybulska A. (2007), Opinie o koalicji PiS–Samoobrona–LPR po roku sprawowania władzy, Komunikat CBOS nr 94 z czerwca 2007 r., Warszawa.

Dobek-Ostrowska B. (2004), Media masowe i aktorzy polityczni w świetle studiów nad komunikowaniem politycznym, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.

Fiszer J. (2014), Polska po dziesięciu latach członkostwa w Unii Europejskiej. Próba bilansu (2004–2014), „Studia Politologiczne”, nr 4.

Grabowska M. (2008), Słuchacze Radia Maryja, Komunikat CBOS nr 3992 z sierpnia 2008 r., Warszawa.

Koziełło T. (2015), Liga Polskich Rodzin wobec wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku, „Polityka i Społeczeństwo”, nr 1(13).

Płoski M. (2013), Liga Polskich Rodzin jako aktor społeczny, Wrocław (maszynopis pracy doktorskiej).

Podemski K. (2013), Badania polskiego dyskursu publicznego II RP, PRL i III RP. Przegląd zagadnień, „Kultura i Społeczeństwo”, tom LVII, nr 2.

Słodkowska I., Dołbakowska M. (2011), Wybory 2007: Partie i ich programy, Wydawnictwo ISP PAN, Warszawa.

Słodkowska I., Dołbakowska M. (2013), Wybory 2011: Partie i ich programy, Wydawnictwo ISP PAN, Warszawa.

Smolik, B. (2015), Współczesny nacjonalizm w Europie – próba charakterystyki wybranych aspektów, „Wrocławskie Studia Politologiczne”, nr 19.

Uważam Rze 2012, nr 40(87).

Winczorek P. (1975), Miejsce i rola SD w strukturze politycznej PRL, Wydawnictwo Epoka, Warszawa.

Ziemkiewicz R. (2012), Upadek myśli narodowej w Polsce, „Uważam Rze” z dnia 1.10.2012 r.

Zagórski Z. (2002), Socjologiczne portrety grup społecznych, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.

Zagórski Z. (2004), Wojsko Polskie a procesy współczesności, w: Transformacja instytucjonalna wojska na progu XXI wieku, red. W. Chojnacki, Wydawnictwo Akademii Obrony Narodowej, Warszawa.

Zagórski Z. (2005), Integracja europejska a struktura zdystansowanego społeczeństwa, w: Współczesne społeczeństwo polskie a wyzwania integracji europejskiej, red. J. Leoński, R. B. Woźniak, Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.

Zagórski Z. (2010), Podmiotowość a demokracja „spóźnionego” społeczeństwa narodowo-obywatelskiego. Przypadek Polski a wyzwania demokracji cywilizacyjnej, w: Okolice socjologicznej tożsamości, red. Z. Kurcz, I. Taranowicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.

Zawiślak M. (2015), Stabilizacja za wszelką cenę? Negocjacje koalicyjne po wyborach parlamentarnych w 2005 roku, „Polityka i Społeczeństwo”, nr 2(13).

Zięba P. (2015), „Opoka w Kraju” wobec referendum przedakcesyjnego oraz wyborów do Parlamentu Europejskiego w latach 2003–2004, „Polityka i Społeczeństwo”, nr 1(13).

Żebrowski W. (2003), Stronnictwo Demokratyczne w warunkach demokratyzacji ustroju politycznego, Wydawnictwo Olsztyńskiej Szkoły Wyższej, Olsztyn.