Abstrakt
Rynek pracy w Polsce przez ostatnie dwie dekady uległ niesamowitemu przeobrażeniu. W dużo większej mierze niż kiedyś, potrzebne są dzisiaj kadry dobrze wykształconych i przygotowanych praktycznie inżynierów, czy magistrów, jednak nie należy zapominać o sporej części gospodarki, która wciąż potrzebuje, a w niektórych sektorach nawet zwiększa zapotrzebowanie na zawody „klasyczne”, techniczne, do których niezbędna jest praktyczna nauka zawodu. Polski system edukacji, któremu często zarzuca się, że kształci osoby bezrobotne, nie jest w pełni przygotowany do dostarczania rodzimej gospodarce należycie przygotowanej kadry pracowników. Jednak problem polega nie na tym, że brakuje ludzi wykształconych, ale na tym, że rodzaj, a także poziom wykształcenia nie zawsze są adekwatne do potrzeb. Związane jest to w dużej mierze z wyborami podejmowanymi przez młodych ludzi na etapie wyboru ścieżki edukacyjnej, które to wybory wynikają często z „zawyżonych aspiracji”.Bibliografia
Antonowicz D. (2005), Uniwersytet przyszłości. Wyzwania i modele polityki, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa.
Bondyra K., Kwiek M. (2007), Opracowanie metodologii badań empirycznych służących sporządzaniu i cyklicznej weryfikacji prognozy podaży i popytu na pracę w aglomeracji poznańskiej,Centrum Studiów nad Polityką Publiczną UAM, WSB, Poznań.
Bondyra K. (2008), Rozwój lokalny i regionalny w Wielkopolsce a kapitał ludzki, w: Region w koncepcjach teoretycznych i diagnozach empirycznych, red. M. Dziewanowska, J. Styk, Lublin, Wydawnictwo Perfekta info.
Domański H. (2004), Struktura społeczna, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
Drozdowski R. (2009), Polska — w połowie drogi między pierwszym a drugim skokiem modernizacyjnym, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, z. 2.
Kabaj M. (2000), Optymalizacja struktur kształcenia zawodowego i popytu na pracę, w: Efektywność kształcenia zawodowego. Kształcenie zawodowe a rynek pracy, red. U. Jeruszka, IPiSS, Warszawa.
Kabaj M. (2004), Elementy programu ograniczenia bezrobocia młodzieży. W kierunku kształcenia dualnego, w: Strategie i programy przeciwdziałania bezrobociu w Unii Europejskiej i w Polsce, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
Matczewski A. (2002), Wykorzystanie nowych technologii teleinformatycznych w procesie edukacji - możliwości programów europejskich (Leonardo da Vinci), w: S. Swadźba, Edukacja i innowacyjność w rozwoju regionów, Tychy.
Ministerstwo Edukacji Narodowej (2000), Reforma systemu edukacji, szkolnictwoponadgimnazjalne, Warszawa.
Młodość czy doświadczenie? Kapitał ludzki w Polsce (2013), raport podsumowujący III edycję badania BKL z 2012 r., pod red. J. Górniaka, BKL.
Orczyk J. (1985), Ekonomiczna interpretacja procesu kształcenia, „Kwartalnik Pedagogiczny”, nr 2.
Pracodawcy o rynku pracy (2012), na podstawie badań zrealizowanych w 2012 r. w ramach III edycji BKL, M. Kocór, A. Strzebońska, M. Dawid-Sawicka, BKL.
Raport Głównego Urzędu Statystycznego (2012), Oświata i wychowanie w roku szkolnym 2011/2012, GUS, Warszawa.
Suchocka R. (red.) (2007), Misja szkół wyższych - oferta edukacyjna - rynek pracy, Poznań.
Szkoły wyższe i ich finanse w 2011 r. (2012), GUS, Warszawa.
Światowy G. (2010), Ocena sytuacji w szkolnictwie wyższym w Polsce w zakresie obowiązujących programów kształcenia w stosunku do potrzeb rynku pracy, w tym szczególnie programów PWSZ, część I wprowadzająca, Ekspertyza podsumowująca dyskusję panelu ekspertów, Warszawa.
Woźnicki J. (2007), Czy Polacy tworzą społeczeństwo wiedzy?, w: Misja szkół wyższych - oferta edukacyjna - rynek pracy, red. R. Suchocka, Poznań.
Wybory ścieżki kształcenia a sytuacja zawodowa Polaków (2012), GUS, Informacje i opracowania statystyczne, Warszawa.
http://www.nauka.gov.pl/g2/oryginal/2013_05/0550d75912d508101f1e5b8e5b04a081.pdf.