Abstract
The paper discusses a relatively new political phenomenon, that is the rituals of Smoleńsk anniversaries. The author applies anthropological and hermeneutic tools of analysis for the purposes of political science and founds her study on the fundamental thesis posed by Durkheim, that there exist two separate dimensions of reality – sacrum and profanum. The ritual under analysis is commemorative in nature, therefore it is constructed and practiced in the dimension of the sacrum. A certain dramaturgical framework is constructed which allows time and space to be separated from everyday life and encompass symbolic content, serving the purpose of the creation and transmission of new mythic constructs and the transfer of charisma.
References
Banaszczyk T. 1996, Durkheim i protagoniści, Katowice.
Bauman Z., Jacobsen M.H., Tester K. (2014), Rozmowy o socjologii, Warszawa.
Blumenberg H. (2009), Praca nad mitem, Warszawa.
Cazneuve J. (1971), Socjologie du rite, Paryż.
Churska-Nowak K. (2009), Rytuały polityczne w demokracji masowej, Poznań.
Connerton P. (2012), Jak społeczeństwa pamiętają, Warszawa.
Durkheim E(1990), Elementarne formy życia religijnego. System totemiczny w Australii, Warszawa.
Eliade M. (1999), Mity, sny i misteria, Warszawa.
Eliade M. (1996), Sacrum i profanum, Warszawa.
Evans-Pritchard E.E. (1965), Theories of Primitive Religion, Oxford.
Geertz C. (2005a), Opis gęsty: w poszukiwaniu interpretatywnej teorii kultury, w : Interpretacja kultury, Kraków.
Geertz C. (2005b), Wiedza lokalna. Dalsze eseje z zakresu antropologii interpretatywnej, Kraków.
Gluckman M. (1966), Essays on the Ritual of Social Relations, Manchester.
Głowiński M. (1992), Rytuał i demagogia. Trzynaście szkiców o sztuce zdegradowanej, Warszawa.
Halbwachs M. (2008), Społeczne ramy pamięci, Warszawa.
Kantorowicz E.H. (2007), Dwa ciała króla. Studium ze średniowiecznej teologii politycznej, Warszawa.
Karwat M. (2010), Polityczność i upolitycznienie. Metodologiczne ramy analizy, „Studia Politologiczne”, vol. 17.
Kertzer D.I. (2010), Rytuał, polityka, władza, Warszawa.
Kołodziejczak M., Stępińska A. (2014), Teoretyczne podstawy badan nad wydarzeniami medialnymi, „Zeszyty Prasoznawcze”, nr 1.
Kołodziejczak M., Stępińska A., Ritual, Political , w: The International Encyclopedia of Political Communication, Boston - w druku.
Lucas S. (2012), Durkheim. Życie i dzieło, Warszawa.
Mannheim K. (1961), Socjologia wiedzy, Warszawa.
Napiórkowski M. (2014a), Dlaczego wierzę w mitologię smoleńską, „Znak”, nr 706.
Napiórkowski M. (2014b), Władza wyobraźni. Kto wymyśla, co zdarzyło się wczoraj, Warszawa.
Niżnik J. (1979), Przedmiot poznania w naukach społecznych, Warszawa.
Ostałowska L. (2013), „Dziady” smoleńskie, w: T. Torańska, Smoleńsk, Warszawa.
Rothenbuhler E. (1989), Values and Symbols in Orientations to the Olympics, “Critical Studies in Mass Communication”, nr 8.
Rothenbuhler E.(2003), Komunikacja rytualna. Od rozmowy codziennej do ceremonii medialnej, Kraków.
Rytuał, dramat, święto, spektakl. Wstęp do teorii widowiska kulturowego (2009), red. J.Mac Aloon, Warszawa.
Schechner R. (2006), Performatyka: wstęp, Wrocław.
Shils E. (1975), Center and Peripher, w: Esseys in Microsociology, Chicago.
Shils E., Young M. (1965), The meaning of the coronation, w: Center and periphery: essays in macrosociology , red. E. Shils, Chicago-Londyn.
Szacka B. (2012), Czas przeszły, pamięć, mit, Warszawa.
Taleb N. (2007), The Black Swan: The Impact of Highly Improbable, Londyn.
Torańska T.(2013), Smoleńsk, Warszawa.
Turner V. (2005), Od rytuału do teatru. Powaga zabawy, Warszawa.
Turner V. (2006), Las symboli. Aspekty rytuałów u ludu Ndembu, Kraków.
Wadowski D. (2009), Tożsamościowa funkcja mitów, w: Tożsamość polska w odmiennych kontekstach, red. L.Dyczewski, D.Wadowski, Lublin, t.1.
Wasilewski. J.( 2012), Opowieści o Polsce. Retoryka narracji, Warszawa.
Wasilewski J.S. (2010), Tabu, Warszawa.
Weber M. (2002), Gospodarka i społeczeństwo. Zarys socjologii rozumiejącej, Warszawa.
Wheelwrignt P. (1991), Symbol archetypowy, w: Symbole i symbolika, red. M. Głowiński, Warszawa.