Abstrakt
Proces kształtowania się systemu bezpieczeństwa w zintegrowanej przestrzeni europejskiej trwa od ponad siedmiu dekad, ale jego ostateczny cel nie został jeszcze osiągnięty. Istotą ujętego w temacie zagadnienia jest konieczność zbadania procesu niszczenia ustalonego świata, upadku systemu stosunków międzynarodowych, niezrozumienia i całkowitego lekceważenia przez agresora wszelkich kwestii humanitarnych w sytuacji wojny i konfrontacji zbrojnej. Każdy kolejny zwrot w rozwoju stosunków międzynarodowych w XX i XXI wieku oraz pojawiające się nowe zagrożenia wydają się zbliżać państwa do jedności i rozwiązywania problemu bezpieczeństwa, ale w 2014 roku Rosja, ignorując zasady prawa międzynarodowego, podstawowe traktaty z Ukrainą, zobowiązania do poszanowania integralności terytorialnej i nienaruszalności Ukrainy, rozpoczęła wojnę. 24 lutego 2022 r. nastąpiła nowa eskalacja, kiedy Rosja zaatakowała Ukrainę bez wypowiedzenia wojny. Co było powodem? Odpowiedź można znaleźć w historii Ukrainy, która nie jest prosta. Rosyjscy władcy chcą odbudować imperium rosyjskie wracając do granic z XIX wieku. Stanowi to zagrożenie dla Ukrainy, która jest suwerennym państwem europejskim opartym na wartościach europejskich, pokoju i współpracy międzynarodowej. Od czasów Kozaków w XVI wieku Rosja stara się eliminować ukraińską państwowość, język i kulturę. Proces ten ma więc co najmniej 500 lat. W XXI wieku Rosja próbowała okupować Ukrainę za pomocą antyukraińskiego rządu, ale próba się nie powiodła. W konsekwencji prezydent Rosji zdecydował się na militarną likwidację Ukrainy. Kiedy w 2014 roku rozpoczęła się agresja, UE głęboko uzależniona od rosyjskich źródeł energii nie w pełni zareagowała na rosyjską interwencję. Ukraina nie mogła bronić swojej integralności terytorialnej z powodu braku zdolności wojskowych przy braku międzynarodowego wsparcia wojskowego. Ale w 2022 r. sytuacja jest radykalnie inna: w momencie rosyjskiej inwazji naród ukraiński ochoczo broni swojego kraju, a armia ukraińska dzięki silnemu międzynarodowemu wsparciu militarno-politycznemu nadal broni istnienia państwa ukraińskiego pomimo dominacji rosyjskiej machiny wojskowej.
Bibliografia
Chekalenko L. (2003), The Polish Version of the European Choice of Ukraine, “Europe. (Magazine of the Polish Institute of International Studies)”, Warsaw, RP, vol. 3, no. 1(6) (Eng).
Chekalenko L. (2016), Foreign policy of Ukraine, LAT&K, Kyiv, Ukraine, 294 p., 8 p. pic. (Eng).
Chekalenko L. D. (2021), Public History: the Challenges of XXI St., Kyiv, АrtEc, 272 p., pic. (Ukr).
Draft Paper Polish-Sweden proposal Eastern Partnership, http://www.euractiv.com/29/images) (Eng).
European Integration Glossary (1998), “Interdialekt+”, M., 358 pp. (Rus).
Göncz K. (2009), The speech of K. Göncz at the ceremony dedicated to 60th anniversary of NATO and 10th anniversary of Hungary’s membership in the alliance (Szeged, Hungary, January 30, 2009), (Eng).
Information management of the Apparatus Verkhovna Rada of Ukraine, https://rada.gov.ua/news/Novyny/168096.html) (Ukr).
Joint statement of the Ukraine-NATO Commission during the Warsaw Summit (2016), http://mfa.gov.ua/ua/press-center/comments/5992-spilyna-zajava-komisijiukrajina-nato-pid-chas-varshavsykogo-samitu (Ukr).
MFA of Ukraine, http://www.mfa.gov.ua/mfa/ua/announcement/detail/526.htm (Eng).
Multi-national Tisza battalion conducts simulated exercises in Ukraine, RIA “Novosti”, May 14, 2008 (Eng).
Tarasiuk, Boris for “Glavred”, 31.12.08, 13:03 (Ukr).
The European Union puts down new roots at the post-Soviet space (2008), The EU Summit approved all planned decisions, “Kommersant”, 13.12, no. 228(4045) (Rus).
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Liudmyla D. Chekalenko
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.