Abstrakt
Unia Europejska ma długą historię stosunków i strategicznego partnerstwa z Afryką. Dziś jednak stosunki Unii Europejskiej z Afryką są na rozdrożu, a ich partnerstwo musi ulec głębokiej i szybkiej transformacji. Aby właściwie zbadać ten problem badawczy i odpowiedzieć na pytania badawcze dotyczące przyszłości partnerstwa Unii Europejskiej z Afryką, artykuł dowodzi, że nadszedł czas na jego zmianę i redefinicję. Głównym celem tego artykułu jest identyfikacja nadrzędnych ram nowego partnerstwa UE z Afryką, analiza jego elementów konstytutywnych, złożonego charakteru i zakresu, aktorów, podstaw prawnych, i pozycji negocjacyjnych stron nowego partnerstwa. Badania prowadzono z wykorzystaniem wielu metod badawczych, przede wszystkim analizy tekstowej źródeł podstawowych – dokumentów regulujących stosunki UE z Afryką, literatury, analizy dokumentalnej, a także analizy porównawczej, kontekstualnej i historycznej. Trudności przed jakimi stoją negocjatorzy Unii Europejskiej i ich afrykańscy partnerzy, których oczekiwania są często dramatycznie rozbieżne, rodzą ciekawość i refleksję na temat nowego partnerstwa. Autorzy wychodzą z założenia, że partnerstwo Unii Europejskiej z Afryką jest procesem i nie stoi w miejscu. Jest to proces coraz ściślejszego związku, który stopniowo przekształcił się w kompleksowy system instrumentów i instytucji i podzielił się na dwa równoległe partnerstwa – partnerstwo Unii Europejskiej z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku i partnerstwo Unii Europejskiej z Unią Afrykańską. Oba te partnerstwa są dzisiaj przedmiotem ponownych negocjacji, a prawdopodobieństwo pomyślnego zakończenia negocjacji do końca 2020 roku pozostaje zdaniem autorów pod znakiem zapytania. Niemniej jednak naszym ogólnym wnioskiem i prognozą jest, że partnerstwo Unii Europejskiej z Afryką zostanie wzmocnione i zbliży się o krok do zintegrowanego, kompleksowego partnerstwa i skutecznych ram dla stosunków Unii Europejskiej z Unią Afrykańską.
Bibliografia
ACP-EEC Convention (1985), The Courier, http://aei.pitt.edu/37200/1/A2039.pdf, (15.01.2020).
Akokpari J. (2017), The EU and Africa: The Political Economy of an Asymmetrical Partnership, in: The ACP Group and the EU Development Partnership, (eds.) A. Montoute, K. Virk, Palgrave Macmillan, Cham.
Arts K., Dickson A.K. (2009), EU Development Cooperation: From Model to Symbol, Manchester University Press, Manchester.
Bartelt S. (2012), ACP-EU development cooperation at a crossroads-one year after the second revision of the Cotonou Agreement, “European Foreign Affairs Review”, Vol. 17, No. 1.
Bretherton C., Vogler J. (2006), The European Union as a Global Actor, Routledge, London–New York.
Carbone M. (2013), Rethinking ACP-EU relations after Cotonou: tensions, contradictions, prospects, “Journal of International Development”, Vol. 25, No. 5.
Carbone M. (2018), Caught between the ACP and the AU: Africa’s relations with the European Union in a post-Cotonou Agreement context, “South African Journal of International Affairs”, Vol. 25, No. 4.
Cremona M. (2010), Defining competence in EU external relations: lessons from the treaty reform process, in: Law and Practice of EU External Relations. Salient Features of a Changing Landscape, (eds.) A. Dashwood, M. Maresceau, Cambridge University Press, Cambridge.
Declaration, African Union-European Union Summit 2017, 29–30 November, Abidjan, https://www.consilium.europa.eu/media/31991/33454-pr-final_declaration_au_eu_summit.pdf.
Elgström O., Pilegaard J. (2008), Imposed coherence: negotiating economic partnership agreements, “European Integration”, Vol. 30, No. 3.
Edozie R. K. with Gottschalk K. (2014), The African Union’s Africa: New Pan-African Initiatives in Global Governance, Michigan State University Press, East Lansing.
EEAS, Press Release, High Representative/Vice-President Josep Borrell concludes his visit to Ethiopia, 28/02/2020.
European Commission (2020), New Africa-Caribbean-Pacific/EU Partnership: moving forward towards a new partnership fit for the future, Press Release, Brussels 14 February 2020.
European Commission (2020), EU paves the way for a stronger, more ambitious partnership with Africa, Press Release, 9 March 2020.
Farrell M. (2006), A triumph of realism over idealism? Cooperation between the European Union and Africa, in: The EU as a Global Player: The Politics of Interregionalism, (eds.) F. Sӧderbaum, L. van Langenhove, Routledge, Milton Park–New York.
Frisch D. (2008), La politique de développement de l’Union européenne: un regard personnel sur 50 ans de coopération internationale, Centre Européen de Gestion des Politiques de Développement.
Gruhn I. V. (1976), The Lomé Convention: inching towards interdependence, “International Organization”, Vol. 30, No. 2.
Herszenhorn D. (2019), Von der Leyen ventures to the heart of Africa, “Politico” [online], p. 1, https://www.politico.eu/article/european-commission-president-ursula-von-der-leyen-ventures-to-the-heart-of-africa-ethiopia-african-union/ (21.01.2020).
Holland M. (2002), The European Union and the Third World, Palgrave, New York.
Huber S. (2013), Polyphonie sur l’identité de l’Europe communautaire: Aux origines d’un discours (1962–1973), Graduate Institute Publications.
Hurt S. R. (2004), The European Union’s external relations with Africa after the Cold War, in: Africa in International Politics. External Involvement on the Continent, (eds.) I. Taylor, P. Williams, Routledge, London–New York.
Ighobor K. (2013), China in the heart of Africa Opportunities and pitfalls in a rapidly expanding relationship, “Africa Renewal”, https://www.un.org/africarenewal/magazine/january-2013/china-heart-africa (21.03.2020).
Joint Communication to the European Parliament and the European Council Towards a Comprehensive Strategy with Africa, Brussels 9.3.2020, https://ec.europa.eu/international-partnerships/system/files/communication-eu-africa-strategy-join-2020-4-final_en.pdf (15.03.2020).
Kaczmarek F. (2019), African Dimension of the Belt and Road Initiative, “Przegląd Strategiczny”, Issue 12.
Kingah S. (2006), The revised Cotonou Agreement between the European Community and the African, Caribbean and Pacific States: innovations on security, political dialogue, transparency, money and social responsibility, “Journal of African law”, Vol. 50, No. 1.
Kopinski D., Polus A., Taylor I. (2011), Contextualising Chinese engagement in Africa, “Journal of Contemporary African Studies”, Vol. 29, No. 2.
Kotsopoulos J. (2017), How 60 year old Treaty of Rome still influences EU, Africa partnership, “Business Daily”, https://www.businessdailyafrica.com/analysis/Treaty-of-Rome-EU-Africa-partnership/539548-3871374-wjhw4y/index.html (21.03.2020).
Kotsopoulos J., Mattheis F. (2018), A contextualisation of EU–Africa relations: Trends and drivers from a reciprocal perspective, “South African Journal of International Affairs”, Vol. 25, No. 4.
Langan M. (2012), Normative power Europe and the moral economy of Africa–EU ties: a conceptual reorientation of ‘normative power’, “New Political Economy”, Vol. 17, No. 3.
Laporte G. (2012), What future for the ACP and the Cotonou agreement?: preparing for the next steps in the debate, ECDPM (Briefing Note 34), Maastricht.
Lopes C. (2019), Europe needs to make mind up on relations with Africa, EUobserver, https://euobserver.com/opinion/146882 (25.01.2020).
McQueen M. (1998), ACP–EU trade cooperation after 2000: an assessment of reciprocal trade preferences, “The Journal of Modern African Studies”, Vol. 36, No. 4.
Montoute A. (2017), Introduction, in: The ACP Group and the EU Development Partnership: Beyond the North-South Debate, (eds.) A. Montoute, K. Virk, Palgrave Macmillan, Cham.
Nielsen N. (2019), Interview. EU Africa Envoy: Europe Needs To Look Beyond Migration, “EUobserver”, https://euobserver.com/economic/146657 (22.02.2020).
Orbie J. (2007), The European Union and the commodity debate: from trade to aid, “Review of African Political Economy”, Vol. 34, No. 112.
Pease K-K. S. (2019), International Organizations. Perspectives on Global Governance, Routledge, New York–London.
Stevens C. (2006), The EU, Africa and Economic Partnership Agreements: unintended consequences of policy leverage, “The Journal of Modern African Studies”, Vol. 44, No. 3.
Storey A. (2006), Normative power Europe? Economic partnership agreements and Africa, “Journal of Contemporary African Studies”, Vol. 24, No. 3.
The Africa-EU Strategic Partnership. A Joint Africa-EU Strategy (2007), https://africa-eu-partnership.org/sites/default/files/documents/eas2007_joint_strategy_en.pdf.
Von der Leyen U. (2019), A Union that strives for more. My agenda for Europe. Political guidelines for the next European Commission 2019–2024, https://ec.europa.eu/commission/sites/beta-political/files/political-guidelines-next-commission_en.pdf (15.03.2020).
Whiteman K. (2017), A History of the ACP-EU Relationship: The Origins and Spirit of Lomé, in: The ACP Group and the EU Development Partnership. Beyond the North-South Debate, (eds.) A. Montoute, K. Virk, Palgrave Macmillan, Cham.
Young A. R., Peterson J. (2013), ‘We care about you, but…’: the politics of EU trade policy and development, “Cambridge Review of International Affairs”, Vol. 26, No. 3.
Zajączkowki K. (2005), The relations between the European Union and the countries of sub-Saharan Africa following the end of the Cold War, “Hemispheres. Studies on Cultures and Societies”, Vol. 20.
Zartman I. W. (2016), Politics of Trade Negotiations between Africa and the European Economic Community: The Weak Confronts the Strong, Princeton University Press.
Licencja
Teksty opublikowane na łamach czasopisma "Przegląd Strategiczny" i udostępniane w formacie PDF objęte są licencją CC BY 4.0 (Creative Commons - Uznanie autorstwa). Kopiowanie i rozpowszechnianie dozwolone jest pod warunkiem uznania autorstwa.