Słowa kluczowe
regionalizm autorytarny
Bliski Wschód
integracja
Liga Państw Arabskich
Jak cytować
Abstrakt
Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób typ systemu politycznego (reżim autorytarny) wpływa na kształt regionalizmu na Bliskim Wschodzie oraz w jakim stopniu ten system polityczny determinuje cechy współpracy między państwami arabskimi. Dla osiągnięcia tego celu postawiono hipotezę, zgodnie z którą autorytarny typ systemu politycznego stanowi kluczową przeszkodę w udanej integracji i zjednoczeniu Bliskiego Wschodu. Regionalizm bliskowschodni służy ochronie i legitymizacji władzy politycznej przywódców autorytarnych, podczas gdy regionalizm w Europie dąży do pokoju, stabilizacji i rozwoju. Regionalizm autorytarny dąży do zmniejszenia ambicji demokratycznych i utrzymania autorytarnego status quo. W celu weryfikacji hipotezy postawiono następujące pytania badawcze. Po pierwsze, w jaki sposób typ systemu politycznego jest związany z udaną integracją? Po drugie, czy autokracje mogą ze sobą skutecznie współpracować? Aby zweryfikować hipotezę i odpowiedzieć na pytania badawcze, autor odniósł się do teorii realizmu, konstruktywizmu, neofunkcjonalizmu i typologii systemów politycznych, pokazując jednocześnie, że nie ma jednej teorii, która mogłaby w pełni wyjaśnić procesy w stosunkach międzynarodowych. Konkluzja tego artykułu jest taka, że organizacje regionalne utworzone przez państwa autorytarne mają charakter wyłącznie symboliczny i instrumentalny i są zorientowane raczej na politykę wewnętrzną (przetrwanie reżimu) niż na współpracę regionalną.
Bibliografia
Aarts P. (1999), The Middle East: a region without regionalism or the end of exceptionalism?, “Third World Quarterly”, Vol. 20, No. 5.
Allison R. (2008), Virtual Regionalism, Regional Structures, and Regime Security in Central Asia, “Central Asian Survey”, Vol. 27, No. 2.
Ayoob M. (1996), The Third World Security Predicament: State Making, Regional Conflict, and the International System, Boulder.
Barnett M. (1998), Dialogues in Arab Politics: Negotiations in Regional Order. A Narrative of Arab Politics Which Dialogues Among Which Arab States, New York.
Barnett M., Solingen E. (2007), Designed to fail or failure of design? The origins and legacy of the Arab League, in: Crafting cooperation: regional international institutions in comparative perspective, (eds.) A. Acharya, Al. Johnston, New York–Cambridge.
Bellamy A. (2004), Stalled integration and perpetual war: The Gulf Cooperation Council, in: Security Communities and their Neighbours Regional Fortresses or Global Integrators?, (eds.) A. Bellamy, New York.
Bohr A. (2004), Regionalism in Central Asia: New Geopolitics, Old Regional Order, “International Affairs”, Vol. 80, No. 3.
Brynen R., Moore P., Salloukh B. F., Zahar M. (2013), New Horizons in Arab Politics, in: Beyond the Arab Spring: Authoritarianism and Democratization in the Arab World, (eds.) R. Brynen, P. Moore, B. F. Salloukh, M. Zahar, New York.
Buzan B., Waever O. (2003), Regions and Powers: The Structure of International Security, Cambridge.
Collins K. (2009), Economic and Security Regionalism among Patrimonial Authoritarian Regimes: The Case of Central Asia, “Europe-Asia Studies”, Vol. 61, No. 2.
Dziekan M., Zdulski K., Bania R. (2020), Arabska wiosna i świat arabski u progu XXI wieku, Łódź.
Fawcett L., Gandois H. J. (2010), Regionalism in Africa and the Middle East: Implications for EU Studies, „Journal of European Integration”, Vol. 32, No. 6.
Ferabolli S. (2015), Arab regionalism. A post-structural perspective, New York.
Goodin R. (2010), The Oxford Handbook of International Relations, Oxford.
Haas E. (1961), International integration: The European and the Universal Process, “International Organization”, Vol. 15, No. 3.
Harrison R. (2018), Regionalism in the Middle East: an impossible dream?, „Orient”, No. 59. Vol. 1.
Kneuer M., Demmelhuber T., Peresson R., Zumbragel T. (2018), Playing the regional card: why and how authoritarian gravity centers exploit regional organizations, “Third World Quarterly”, Vol. 40, No. 3.
Legrenzi M. (2013), Regionalism and regionalization in the Middle East: options and challenges, International Peace Institute.
Lipa M. (2016), Autorytaryzm i liberalizacja gospodarcza w Egipcie, Warszawa.
North D. C., Wallis J. J., Webb S. B., Weingast B. R. (2007), Limited Access Orders in the Developing World: A New Approach to the Problems of Development, World Bank Policy Research Working Paper Series 4259.
Obydenkova A., Libman A. (2019), Authoritarian Regionalism in the World of International Organizations. Global perspectives & the Euroasian enigma, Oxford.
Pakt Ligi Państw Arabskich (1945), in: Zbiór dokumentów (1946), (ed.) J. Makowski, No. 2, tome 5, s. 47–59.
Richards A., Waterbury J. (1990), A Political Economy of the Middle East – State, Class, and Economic Development, Boulder.
Russo A., Stoddard E. (2018), Why do Authoritarian Leaders do Regionalism? Ontological Security and Eurasian Regional Cooperation, “The International Spectator”, Vol. 53, No. 3.
Salame G. (1988), Inter-Arab Politics: The Return to Geography, in: The Middle East: Ten Years After Camp David, (ed.) W. Quandt, Washington.
Söderbaum F. (2010), With a Little Help From My Friends: How Regional Organizations in Africa Sustain Clientelism, Corruption and Discrimination, http://www.pol.gu.se/digitalAssets/1316/1316597_soderbaum.panel1.pdf.
Thompson K.W. (1960), Political realism and the crisis of world politics, Princeton.
Tripp C. (1995), Regional Organizations in the Arab Middle East, in: Regionalism in World Politics: Regional Organization and International Order (eds.) L. Fawcett, A. Hurrell, New York.
Valbjørn M. (2016), North Africa and the Middle East, in: The Oxford Handbook of Comparative Regionalism, (eds.) T. Börzel, T.Risse, Oxford.
Walt S. M. (1999), The origins of alliances, New York.
Yassine-Hamdan N., Pearson F. S. (2014), Arab approaches to conflict resolution. Mediation, negotiation and settlement of political disputes, London–New York.
Licencja
Teksty opublikowane na łamach czasopisma "Przegląd Strategiczny" i udostępniane w formacie PDF objęte są licencją CC BY 4.0 (Creative Commons - Uznanie autorstwa). Kopiowanie i rozpowszechnianie dozwolone jest pod warunkiem uznania autorstwa.