Abstrakt
The peculiar succession of ideology inherited from predecessors resulted in a continuity of methods used by terrorists. Each subsequent variety of this phenomenon derives in some way from the activities of its predecessors, albeit introducing its own modes of operation. And thus anarchists who resorted to the idea of tyrant assassination used individual attacks, generally aimed at heads of states. This method was adopted by the twentieth century leftist radicals, but being unable to assassinate wellprotected state leaders, they started to direct violence against less prominent figures, people, who fulfill functions of secondary importance in the state. However, when such attacks did not trigger the desired response, they reinforced the impact, implementing kidnappings instead of assassinations. Terrorist of the extreme right, on the other hand, focused on extended attacks, a method rejected by the extreme leftists. They would direct violence against completely random people holding no connection whatsoever to the cause for which the terrorists were fighting. This method, in turn, was taken over by religious fundamentalists with the precise goal of killing completely innocent people. In fact, the innocence of victims was deemed the essence of new terrorism. This change that consists in total separation of victims and the addresses of the attacks has resulted in quite a drastic transformation of terrorism, its metamorphosis from a method of struggle against a stronger adversary into a macabre communication strategy.Bibliografia
Allam M., Kamikadze made in Europe. Czy Zachodowi uda się pokonać islamskich terrorystów?, Kraków 2008.
Bergen P. L., Osama bin Laden. Portret z bliska, Warszawa 2007.
Binder S., Terrorismus, Herausforderung und Antwort, Bonn 1978.
Borkowski R., Terroryzm ponowoczesny. Studium z antropologii polityki, Toruń 2006.
Ford F. F., Reflexionen über den politischen Mord: Europa im 19. und 20. Jahrhundert, w: Sozialprotest, Gewalt, Terror. Gewaltanwendung durch politische und gesellschaftliche Randgruppen im 19. und 20. Jahrhundert, Hg. W. J. Mommsen, G. Hirschfeld, Stuttgart 1982.
Hoffman B., Oblicza terroryzmu, Warszawa 2001.
Hołyst B., Terroryzm, t. 1, Warszawa 2009.
Jenkins B. M., Will Terrorists go Nuclear, RAND Corporation 2008.
Kubiak K., Zmierzch dynamitierów – świt ludobójców. Ewolucja charakteru współczesnego terroryzmu, w: Czy zmierzch terroryzmu? Case studiem i wnioski dla Polski, red. R. Borkowski, Oświęcim 2008.
Kuźmicz M., Tak zabijali pakistańscy terroryści w Bombaju, „Gazeta Wyborcza” z 8 I 2009.
Laqueur W., Postmodern Terrorism, „Foreign Affairs” 1996, nr 5.
Laqueur W., Terrorismus, Frankfurt/M, Berlin 1987.
Laqueur W., Terrorismus: die globale Herausforderung, Frankfurt a. M., Berlin 1982.
Linse U., „Propaganda der Tat” und „Direkte Kation”. Zwei Formen anarchistischer Gewal-tanwendung, w: Sozialprotest, Gewalt, Terror. Gewaltanwendung durch politische und gesellschaftliche Randgruppen im 19. und 20. Jahrhundert, Hg. W. J.
Mommsen, G. Hirschfeld, Stuttgart 1982.
Münkler H., Wojny naszych czasów, Kraków 2004.
Pawłowski J., Zagrożenia bezpieczeństwa międzynarodowego po zimnej wojnie, w: B. Koszel, S. Wojciechowski, Zimna wojna (1946–1989) i jej konsekwencje dla ładu międzynarodowego, Poznań 2007.
Ranstrop M., Porwania i uprowadzenia, w: Encyklopedia terroryzmu, Warszawa 2004.
Reuter Ch., Zamachowcy–Samobójcy. Współczesność i historia, Warszawa 2003.
Sommerville D., Zamachy bombowe, w: Encyklopedia terroryzmu, Warszawa 2004.
Tomczak M., Terroryzm w RFN i Berlinie Zachodnim. źródła, strategia i konsekwencje działalności terrorystycznych ugrupowań skrajnej lewicy, Poznań 1986.
Villamarin Pulido L. A., Sieć Al.-Kaida, Warszawa 2008.
Licencja
Teksty opublikowane na łamach czasopisma "Przegląd Strategiczny" i udostępniane w formacie PDF objęte są licencją CC BY 4.0 (Creative Commons - Uznanie autorstwa). Kopiowanie i rozpowszechnianie dozwolone jest pod warunkiem uznania autorstwa.