Tożsamość polityczna jako czynnik bezpieczeństwa państwowości ukraińskiej
PDF (English)

Słowa kluczowe

tożsamość polityczna
kryzys państwowości
bezpieczeństwo
społeczeństwo obywatelskie
uniwersalizm

Jak cytować

Prymush, M., & Lavrynenko, H. (2020). Tożsamość polityczna jako czynnik bezpieczeństwa państwowości ukraińskiej. Przegląd Strategiczny, (13), 297–316. https://doi.org/10.14746/ps.2020.1.18

Abstrakt

W artykule autorzy analizują kształtowanie się tożsamości politycznej obywateli Ukrainy będącej czynnikiem bezpieczeństwa państwowości ukraińskiej. Podkreślono, że oprócz tożsamości politycznej istnieje wiele innych tożsamości przedstawionych tutaj w postaci matrycy, której składniki nieustannie oddziałują ze sobą, uzupełniają się i wpływają na siebie nawzajem. W ujęciu metodologicznym proces kształtowania się tożsamości politycznej rozpatruje się z punktu widzenia interakcjonizmu symbolicznego, w którym nacisk kładzie się na interakcję polityczną. Dodatkowo, aby obiektywnie ocenić skuteczność kształtowania się tożsamości politycznej i potencjalne negatywne konsekwencje w postaci kryzysu państwowości, mechanizm przekształcania tożsamości sytuacyjnej w podstawową tożsamość polityczną rozpatrywany jest z punktu widzenia poststrukturalizmu. Opracowanie identyfikuje i formułuje kryteria konstruowania tego podstawowego typu tożsamości politycznej, przesłanki ich kształtowania i korelacje z aktualną sytuacją polityczną na Ukrainie. Uzupełnieniem wielości podejść do badań kształtowania się tożsamości politycznej jest uwzględnienie różnych modeli jej konstrukcji. Pod uwagę brane są modele fragmentaryczne, elitarne i organiczne. Szczególną uwagę zwraca się na wiodącą rolę państwa w procesie kształtowania tożsamości politycznej, którego kluczowymi uczestnikami są elity polityczne, media i społeczeństwo obywatelskie. Aby określić, w jaki sposób postrzeganie stopnia wpływu każdego uczestnika przekłada się na proces kształtowania się tożsamości politycznej przez mieszkańców Ukrainy w różnych okresach, z jej okresowymi wybuchami aktywności społecznej, posłużono się metodą analizy czynnikowej. Na podstawie wyników analizy stworzonych w pracy diagramów trójkątnych wyodrębniono dwa wzory. Według jednego z nich, po każdym nasileniu masowych protestów prowadzących do zmiany reżimu obserwuje się w społeczeństwie wzrost pozytywnego postrzegania i nasilenie procesu socjalizacji modeli formowania się tożsamości politycznej proponowanych przez elity polityczne. Drugi wzorzec przejawia się w stwierdzonej tendencyjności wpływu mediów i elit politycznych na poziom bezpieczeństwa ukraińskiej państwowości oraz narastaniu napięcia w społeczeństwie.

https://doi.org/10.14746/ps.2020.1.18
PDF (English)

Bibliografia

About the decision of the National Security and Defense Council of Ukraine on May 6, 2015 “On the National Security Strategy of Ukraine”, https://zakon5.rada.gov.ua/laws/show/287/2015 (15.07.2020).

Abramowitz A. I., Saunders K. L. (2006), Exploring the Basis of Partisanship in the American Electorate: Social Identity vs. Ideology, “Political Research Quartely”, Vol. 59, No. 2.

Ayvazyan G. A. (2010), Political identity as an analytical tool of political science, “Society and power”, No. 3.

Baudrillard J. (1983), In the Shadow of the Silent Majority – Or the End of the Social, Semiotext(e), New York, NY.

Ben-Bassat A., Dahan M. (2012), Social Identity and Voting Behavior, “Public Choice”, Vol. 151.

Blais A., Gidengil E., Nadeau R., Nevitte N. (2001), Measuring Party Identification: Britain, Canada, and the United States, “Political Behavior”, Vol. 23, No. 1.

Blumer H. (1962), Society as symbolic interaction, in: Human Behavior and Social Processes, (ed.) A. Rose, Houghton Mifflin Co, Boston.

Deleuze G. (1992), Postscript on the societies of control, “October”, Vol. 59.

Devine C. J. (2011), Ideological Social Identity: How Psychological Attachment to Ideological Groups Shapes Political Attitudes and Behaviors, The Ohio State University, Columbus.

Erikson E. H. (1968), Identity: youth and crisis, W.W. Norton, New York, NY.

Fowler J. H, Kam C. D. (2007), Beyond the Self: Social Identity. Altruism, and Political Participation, “The Journal of Politics”, Vol. 69, No. 3.

Garry J. (2007), Making «Party Identification» More Versatile: Operationalising the concept for the multiparty setting, “Electoral Studies”, Vol. 26, No. 2, DOI: 10.1016/j.electstud.2006.07.003.

Hall S. (1996), Introduction. Who Needs «Identity»?, in: Questions of cultural identity, (eds.) S. Hall, P. Du Gay, Sage, London.

Hogg M. A., Reid S. A. (2006), Social Identity, Self-Categorization, and the Communication of Group Norms, “Communication Theory”, No. 16.

Huddy L. (2013), From group identity to political cohesion and commitment, in: The Oxford handbook of political psychology, (eds.) L. Huddy, D. O. Sears, J. S. Levy, Oxford University Press.

Inaç H., Ünal F. (2013), The construction of national identity in modern times: Theoretical perspective, “International journal of humanities and social science”, Vol. 3, No. 11.

Klar S. (2013), The Influence of Competing Identity Primes on Political Preferences, “The Journal of Politics”, Vol. 75.

Lapkin V. V., Pantin V. I. (2014), The crisis of Ukrainian statehood: political and legal, value and geoeconomic aspects, “Polis. Political Studies”, No. 5, DOI: 10.17976/jpps/2014.05.00.

McCrone D., McPherson G. (eds.) (2009), National Days. Constructing and Mobilising National Identity, Palgrave Macmillan, London.

Nations in Transit 2009, (Alldata – Nations in Transit, 2000–2009), http://web.archive.org/web/20131208063353/http://www.freedomhouse.org/report/nations-transit/2009/ukraine (24.07.2020).

Nations in Transit 2020, (Alldata – Nations in Transit, 2005–2020 – EXCEL – old scale), https://freedomhouse.org/report/nations-transit (24.07.2020).

Nisnevich Yu. A. (2014), World development indices, (eds.) Yu. A. Nisnevich, O. T. Gasparyan, R. U. Kamalova, E. A. Kocheshkova, Higher School of Economics, Moscow.

Semenenko I. S. (2015), Evolutionary cycles and problems of forecasting political changes, “Polis. Political Studies”, No. 1, DOI: 10.17976/jpps/2015.01.15.

Semenenko I. S., Lapkin V. V., Pantin V. I. (2010), Identity in the system of coordinates of the world development, “Polis. Political Studies”, No. 3.

Shershenev L. I. (1994), Safety: state and public foundations, “Safety”, No. 4(20).

Sobolewska M. (2005), Ethnicity as a Political Clevage: Social Basis of Party Identity and Relevance of Political Attitudes, “Working paper Series”, No. 107.

Taylor C. (1985), Philosophy and the Human Sciences, Cambridge University Press.

Wainer H. (1995), Visual revelations, “Chance”, No. 8.