Słowa kluczowe
Eichmann trial
antisemitism
Jak cytować
Abstrakt
This article is based on the available philosophical and historical Holocaust studies and offers a critical review of the reception of Hannah Arendt’s philosophical concepts of antisemitism and Jewish history, including Shoah.
Bibliografia
Aharoni Zvi, Dietl Wilhelm (1998), Operacja Eichmann. Jak to było naprawdę, przeł. Michał Misiorny, Magnum, Warszawa.
Arendt Hannah (1985), Rozumienie a polityka, przeł. Józef Sieradzki, „Literatura na Świecie”, nr 6, s. 152-154.
Arent Hannah (1987, 1998, 2010), Eichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła, przeł. Adam Szostkiewicz, Znak, Kraków [wyd. 1:
Hanna Arendt (1963), Eichmann in Jerusalem. A Report on the Banality of Evil, Viking Press, New York].
Arendt Hannah (2002), Co pozostaje?, rozm. przepr. Gunther Gauss, przeł. Jerzy Kałążny, „Przegląd Polityczny”, nr 55, s. 46-56.
Arendt Hannah (2003), O rewolucji, przeł. Mieczysław Godyń, posłowie Piotr Nowak, Czytelnik, Warszawa.
Arendt Hannah (2007), Jewish Writings, red. Jerome Kohn i Ron H. Feldman, Schocken Books, New York.
Arendt Hannah (2011), Kondycja ludzka, przeł. Anna Łagodzka, Aletheia, Warszawa [wyd 1: 1958].
Arendt Hannah (2012a), Antysemityzm, w: tejże, Pisma żydowskie, przeł. Mieczysław Godyń, Piotr Nowak, Ewa Rzanna, wstępem poprzedził i oprac. Piotr Nowak, Biblioteka Kwartalnika Kronos, Warszawa, s. 53-138.
Arendt Hannah (2012b), Korzenie totalitaryzmu, przeł. Daniel Grinberg i Mariola Szawiel, Łośgraf, Warszawa [wyd. 1: Hannah Arendt (1951), Origins of Totalitarianism, Schocken Books, New York].
Aschheim Steven E., red. (2001), Hannah Arendt in Jerusalem, University of California Press, Berkeley–London.
Bauman Zygmunt (1992) Nowoczesność i Zagłada, przeł. Franciszek Jaszuński, Fundacja Kulturalna Masada, Warszawa [wyd. 1: Zygmunt Bauman (1989), Modernity and the Holocaust, Polity Press, Cambridge].
Benhabib Sheila (1996), The Reluctant Modernism of Hannah Arendt, Sage, Thousand Oaks–London–Delhi.
Bennett John W. (1959), The human condition. Hannah Arendt, „American Anthropologist”, vol. 61, z. 4, s. 684-688.
Blass Thomas (2004), The Man Who Shocked the World. The Life and Legacy of Stanley Milgram, Basic Books, New York.
Bourdieu Pierre (1991), The Political Ontology of Martin Heidegger, Stanford UP, Stanford.
Browning Christopher (2000), Zwykli ludzie. 101. Policyjny Batalion Rezerwy i „ostateczne rozwiązanie” w Polsce, przeł. Piotr Budkiewicz, Bellona, Warszawa.
Browning Christopher (2013), How Ordinary Germans Did It, „The New York Review of Books”, vol. 60, nr 11, [dostęp: 20 sierpnia 2020], https://tinyurl.com/yx9wr9v4.
Brudny Michelle-Irène (2010), Hannah Arendt. Próba biografii intelektualnej, przeł. Małgorzata Kowalska, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
Bueno-Gómez Noelia (2014), Collective memory and poetic justice in Galicia: A study of the „Coplas del Comandante Moreno”, „Folklore”, vol. 125, nr 3, s. 286-305.
Bueno-Gómez Noelia (2016), A Critical approach to Hannah Arendt’s concept of worldiness and its applicability in social sciences, „Human Affairs”, vol. 26, z. 2, s. 201-211.
Canovan Margaret (1974), The Political Thought of Hannah Arendt, Dent, London [cyt. za: Walter Laqueur (1979), Re-reading Hannah Arendt, „Encounter”, vol. 52, nr 3, s. 73-79].
Cesarani David (2004), Eichmann. His Life and Crimes, Heinemann, London.
Conrad Joseph (1911), W oczach Zachodu, [dostęp: 24 maja 2020], https://tinyurl.com/yalkxghs.
Covington Coline (2012), Hannah Arendt, evil and the eradication of thought, „International Journal of Psychoanalysis”, vol. 93, z. 5, s. 1215-1236.
Dietz Mary G. (2000), Arendt and the Holcaust, w: The Cambridge Companion to Hannah Arendt, red. Dana Villa, Cambridge University Press, Cambridge, s. 86-110.
Fischer-Defoy Christine, red. (2007), Das private Adressbuch Hannah Arendt: 1951-1975, Koehler & Amelang, Leipzig.
Goldhagen Daniel J. (1999), Gorliwi kaci Hitlera. Zwyczajni Niemcy i Holocaust, przeł. Wiesław Horabik, Prószyński i S-ka, Warszawa.
Goody Jack (1986), The Logic of Writing and the Organization of Society, Cambridge University Press, Cambridge.
Heiber Helmut (1966), Walter Frank und sein Reichsinstitut fur Geschichte des neuen Deutschlands, Deutsche Verlagsanstalt, Stuttgart.
Hilberg Raul (2012), Pamięć i polityka. Droga historyka Zagłady, przeł. Jerzy Giebułtowski, Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa [wyd. 1: Raul Hilberg (1996), Politics of Memory. The Journey of a Holocaust Historian, Ivan R. Dee, Chicago].
Hilberg Raul (2014), Zagłada Żydów europejskich, t. 1-3, przeł. Jerzy Giebułtowski, Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa [The Destruction of European Jews, wyd. 1 amerykańskie – 1961, wyd. 2 poszerz. – 1985, wyd. 3 – 2003].
Ingrao Christian (2013), Wierzyć i niszczyć. Intelektualiści w machinie wojennej SS, przeł. Magdalena Kamińska-Maurugeon, Czarne, Wołowiec.
Kedourie E. (1958), A Society of jobholders. The human condition, „The Manchester Guardian Weekly”, December 11.
Klausen Jimmy Casas (2010), Hannah Arendt’s anti-primitivism, „Political Theory”, vol. 38, nr 3, s. 394-523.
Kristeva Julia (2007), Geniusz kobiecy. Hannah Arendt. Biografia, przeł. Jacek Levin, Wydawnictwo KR, Warszawa.
Lanzmann Claude (1993), Shoah, przeł. Marek Bieńczyk, Novex, Koszalin.
Laqueur Walter (1979), Re-reading Hannah Arendt, „Encounter”, vol. 52, nr 3, s. 73-79.
Laqueur Walter (1984), Young Germany: A History of the German Youth Movement, Transaction Books, New Brushwick–London.
Laqueur Walter (1998), The Arendt Cult. Hannah Arendt as Political Commentator, „Journal of Contemporary History”, vol. 33, nr 4, s. 483-496.
Laqueur Walter (2001), The Arendt Cult. Hannah Arendt as Political Commentator, w: Hannah Arendt in Jerusalem, red. Steven E. Aschheim, University of California Press, Berkeley–London.
Lévi-Strauss Claude (1962), Le totémisme aujourd’hui, Presses Universitaires de France, Paris.
Lévi-Strauss Claude (1969), Myśl nieoswojona, przeł. Andrzej Zajączkowski, PWN, Warszawa.
Mosse George L. (1972), Kryzys ideologii niemieckiej. Rodowód intelektualny Trzeciej Rzeszy, Czytelnik, Warszawa.
Nirenberg David (2013), Anti-Judaism. The Western Tradition, W. W. Norton & Company, New York.
Noudelmann François (2015), Le génie du mensonge, Max Milo Éditions, Paris.
Passent Daniel (2007), Zbrodniarz na łamach, „Polityka”, 10 marca, [dostęp: 24 maja 2020], https://tinyurl.com/y877fbgx.
Platon (1922), Gorgiasz, przeł., wstępem, objaśnieniami i ilustracjami opatrzył Władysław Witwicki, Książnica Polska Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych, Lwów–Warszawa.
Robinson Jacob (1965), And the Crooked Shall Be Made Straight. The Eichmann Trial, the Jewish Catastrophe, and Hannah Arendt’s Narrative, Macmillan, New York.
Rupnow Dirk (2009), Racializing Historiography: anti-Jewish scholarsip in the Third Reich, „Patterns of Prejudice”, vol. 42, nr 1, s. 27-59.
Schneeberger Guido (1062), Nachlese zu Heidegger, Verlag: Privatdruck (Suhr, dokument nr 132, Bern).
Serafin Andrzej (2014), O najchytrzejszym z podstępów. Glossa do filmu „Hannah Arendt” Margarethe von Trotty, „Kultura Liberalna”, nr 287, [dostęp: 24 maja 2020], https://tinyurl.com/y9qyhway.
Stangneth Bettina (2017), Eichmann sprzed Jerozolimy. Ucieczka zbrodniarza wszechczasów, przeł. Barbara Ostrowska, Świat Książki, Warszawa [Bettina Stangneth (2011), Eichmann vor Jerusalem. Das unbehelligte Leben eines Massenmoerders, Arche, Hamburg].
Staudenmaier Peter (2012), Hannah Arendt’s analysis of antisemitism in The Origins of Totalitarianism: a critical appraisal, „Patterns of Prejudice”, vol. 46, nr 2, s. 159-160.
Swaan Abram de (2015), The Killing Compartments. The Mentality of Mass Murder, Yale University Press, New Heaven–London.
Sznaider Natan (2010), Hannah Arendt and the Sociology of Antisemitism, „Osterreichische Zeitschrift für Politikwissenschaft”, vol. 39, nr 4, s. 421-434.
Tokarska-Bakir Joanna (2013), „Hassliebe”. Żydowska samonienawiść w ujęciu Sandera L. Gilmana (część pierwsza: od Hermana z Moguncji do Johannesa Pfefferkorna)”, „Studia Litteraria et Historica”, nr 2, s. 27-59.
Tokarska-Bakir Joanna (2017), The Polish underground organization Wolność i Niezawisłość and anti-Jewish pogroms, 1945-6, „Patterns of Prejudice”, vol. 51, z. 2, s. 111-136.
Traverso Enzo (2014), Historia jako pole bitwy. Interpretacja przemocy w XX wieku, przeł. Światosław Florian Nowicki, Książka i Prasa, Warszawa.
Trunk Izajasz (1972), Judenrat. The Jewish Councils of Eastern Europe, Macmillan, New York.
Villa Dana (2000), The Cambridge Companion to Hannah Arendt, red. Dana Villa, Cambridge University Press, Cambridge.
Volkov Shulamit (1995), Antysemityzm jako kod kulturowy, w: tejże, Polacy, Żydzi, Austriacy, Niemcy w XIX i na początku XX w. Ze sobą, obok siebie, przeciwko sobie, red. Barbara Breysach i in., Znak, Kraków, s. 7-41.
Wasserstein Bernard (2009), Blame the victim. Hannah Arendt among the Nazis. The historian and her sources, „Times Literary Supplement”, 9 października, s. 13-15.
Weil Simone (1961), Zakorzenienie i inne fragmenty. Wybór pism, wprowadzenie Andrzej Wielowieyski, Znak, Kraków.
Wodziński Cezary (1998), Światłocienie zła, Fundacja na rzecz Nauki Polskiej, Wrocław.
Yakira Elhanan (2010), Hannah Arendt, the Holocaust, and Zionism: A Story of a Failure, „Israel Studies”, vol. 11, nr 3, s. 31-61 [cyt. za:
Natan Sznaider (2010), Hannah Arendt and the sociology of Antisemitism, „Osterreichische Zeitschrift für Politikwissenschaft”, vol. 39, nr 4, s. 421-434].
Young Iris Marion (1990), Justice and Politics of Difference, Princeton UP, Princeton [cyt. za: Noelia Bueno-Gómez (2016), A Critical approach to Hannah Arendt’s concept of worldiness and its applicability in social sciences, „Human Affairs”, vol. 26, z. 2, s. 201-211].
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Literackiej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).