“I practice vision”. About Jadwiga Stańczakowa’s literary work
PDF (Język Polski)

Keywords

Jadwiga Stańczakowa
blindness
depression
Miron Białoszewski
disability studies

How to Cite

Ładoń, M. (2018). “I practice vision”. About Jadwiga Stańczakowa’s literary work. Poznań Polish Studies. Literary Series, (32), 163–180. https://doi.org/10.14746/pspsl.2018.32.9

Abstract

Jadwiga Stańczakowa was a blind writer, who was more known as a friend of Miron Białoszewski than for her own literary work. Meanwhile, she is the author of several books of poetry, autobiographical prose and a diary. Miron Białoszewski was certainly master for her, thanks to him she began to write about his own blindness. Although that all her work was connected with Białoszewski, it is worth to hear her own voice, especially in the context of disability studies. In this article the author is trying to bring out the poetess of the Białoszewski’s shadows. First of all, the author pointed out that blindness was a magical experience treated as a basis of lirycs. But the dysfunction of sight has also been a cause of recurring depressions. The writing during this ‘double disease’ was particularly difficult and made sense of self-therapy.
https://doi.org/10.14746/pspsl.2018.32.9
PDF (Język Polski)

References

Białoszewski Miron (2010), Chamowo, PIW, Warszawa.

Białoszewski Miron (2012), Tajny dziennik, Znak, Kraków.

Czerska Tatiana (2016), Dzienniki podwójne, czyli o kanibalizmie w diarystyce, w: Autobiografie (po)graniczne, red. Tatiana Czerska, Inga Iwasiów, TAiWPN Universitas, Kraków, s. 183-196.

Poprawa Adam (2015), Posłowie, w: Jadwiga Stańczakowa, Dziennik we dwoje, Warstwy, Wrocław, s. 424-443.

Stańczakowa Jadwiga (1979), Niewidoma, Czytelnik, Warszawa.

Stańczakowa Jadwiga (1982), Ślepak, Czytelnik, Warszawa.

Stańczakowa Jadwiga (1984a), Depresje i wróżby, Czytelnik, Warszawa.

Stańczakowa Jadwiga (1984b), Magia niewidzenia, PIW, Warszawa.

Stańczakowa Jadwiga (1987), Na żywo, Czytelnik, Warszawa.

Stańczakowa Jadwiga (1990), Ziemia-kosmos, Borgis, Warszawa.

Stańczakowa Jadwiga (1991), Kabaret Kizi-Mizi, [nakładem autorki], Warszawa.

Stańczakowa Jadwiga (1992), Kabaret Kizi-Mizi w locie. Rok 1991, Borgis, Warszawa.

Stańczakowa Jadwiga (2015a), Dziennik we dwoje, Warstwy, Wrocław.

Stańczakowa Jadwiga (2015b), Haiku, Warstwy, Wrocław.

Sobolewska Anna, Sobolewska Justyna, Mueller-Liczner Joanna, Kącka Eliza (2015), Stańczakowa sama i z Mironem [skrócony zapis rozmowy] [online], Warszawa [dostęp: 25 listopada 2016], https://kulturaliberalna.pl/2015/09/08/stanczakowa-sama-i-zmironem-skrocony-zapis-rozmowy/.

Śliwa Anna (2016), Białoszewski – atrofie widzenia [online], [dostęp: 25 listopada 2016], http://sensualnosc.bn.org.pl/pl/articles/bialoszewski-atrofie-widzenia-532/.

Walkiewicz Małgorzata (2004), Można być szczęśliwym, w: Trzy portrety. O kobietach radzących sobie z dysfunkcją wzroku, red. Jadwiga Kuczyńska-Kwapisz, Wydawnictwa Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, Warszawa, s. 90-126.

Wiśniak Agnieszka (2008), Pragnienie widzenia. O poezji Jadwigi Stańczakowej, „Episteme”, nr 6, s. 179-188.

Zdanowska Marzena (2017), Nie-złe upośledzenie, „Znak”, nr 740, s. 6-13.