Zwyczajowe małżeństwo Gidarów a tradycja chrześcijańska

Abstrakt

Cechę charakterystyczną obrzędów małżeńskich stanowiła ich wieloetapowość. Nie były one jednorazowym aktem, lecz wydarzeniem przygotowywanym i celebrowanym dłużej przez odpowiednie gesty, symbole, słowa, wydarzenia. Na poszczególne, następujące po sobie etapy „wzięcia żony” składają się: wybór współmałżonka, zaakceptowany przez obydwa rody, próba narzeczonych, akt uznania przez obydwie grupy złączenia młodych w jedno małżeństwo, przeniesienie się narzeczonej do domu męża, świętowanie, uiszczenie opłaty matrymonialnej.

Kościół w północnym Kamerunie uznawał małżeństwo tradycyjne, zawarte przed chrztem, za ważne i godne, jeśli zostały uwzględnione miejscowe zasady związane np. z uregulowaniem opłaty matrymonialnej. Jeśli któraś strona przyjmowała chrzest, małżeństwo stawało się dla niej sakramentalne. Jeśli także druga strona podjęła później taką samą decyzję, ich związek nabierał charakteru sakramentalnego, bez ponawiania przysięgi małżeńskiej. Kontrowersje pojawiały się jednak przy próbach zawarcia związku tradycyjnego przez jedną stronę ochrzczoną lub też przez obydwie strony ochrzczone. Dotyczyły one głównie jedności, nierozerwalności oraz sakramentalności małżeństwa.