Słowa kluczowe
wiara
przemiana
ontologia
znak sakramentalny
wspólnota eucharystyczna
Jak cytować
Abstrakt
W artykule podjęto próbę wykazania, że celem Eucharystii jako znaku sakramentalnego jest upamiętnienie aktu odkupienia, który dokonuje się teraz w postaci Ciała i Krwi. Na całość analizy składa się pięć integralnych części: zjednoczenie przestrzeni, wiara paschalna, przemiana ontologiczna, pełnia znaku sakramentalnego i uczestnictwo w posiłku wspólnoty. Zrozumienie tajemnicy Eucharystii, jak podkreślono, wymaga zawsze zbliżenia się do pełnej prawdy chrześcijańskiej, aby móc odpowiednio ustosunkować się do jej niezgłębionego znaczenia dla świata i niejednokrotnie apofatycznej postawy ludzkiej. Poznanie i afirmacja prawdy chrześcijańskiej dają nadzieję zwłaszcza na przezwyciężenie pokusy ciągłego stawiania pytań o realność przemiany eucharystycznej,
na które nie ma prostych ani jednoznacznych odpowiedzi. Pozwalają ustrzec się przed nadmiernymi w tej dziedzinie spekulacjami rozumowymi, które mogą prowadzić w złym kierunku badań teoretycznych. Przeciwko temu opowiada się nawet umiarkowana forma apofatycznej tradycji chrześcijańskiej.
Bibliografia
Adversus hearesis, IV, 34.
Afanasjew M., Trapieza Gospodnia, Paris 1952.
Antoniewicz M., Chrystologiczno-sakramentalne podstawy „mistyki” Eucharystii w „Deus caritas est” Benedykta XVI, „Poznańskie Studia Teologiczne” 23 (2009), s. 103–113. DOI: https://doi.org/10.14746/pst.2009.23.8
Boska Liturgia z komentarzem i częściami zmiennymi. Tekst ukraińsko-polski, Warszawa 2004.
Filip Melanchthon, „Apologia Confessionis Augustanae”. Die Bekenntnisschriften der evangelisch‑lutherischen Kirche, hrsg. im Gedenkjahr der Augsburgischen Konfession 1930, Göttingen 1998, s. 328–331.
Florowski G., Jewcharistija i sobornost’, „Put’” 5 (1929) 19, s. 9–12.
Hryniewicz W., Nasza pascha z Chrystusem. Zarys chrześcijańskiej teologii paschalnej, Lublin 1987.
Hryniewicz W., U źródeł eklezjologii eucharystycznej, „Collectanea Theologica” 52 (1982) 2, s. 69–83.
In Epistole ad Haebr., Homilia XVII, PG. LXIII, 131.
Iserloh E., Das Herrenmahl im römisch-katholischen und evangelischen Gespräch, „Theologische Revue” 75 (1979), s. 177–182.
Jan Damasceński, Wykład wiary prawdziwej, tłum. B. Wojkowski, Warszawa 1969.
Kars A., What is “negative theology”? Lessons from the encounter of two Sufis, „Journal of the American Academy of Religion” 86 (2016) 1, s. 181–211. DOI: https://doi.org/10.1093/jaarel/lfx025
Klinger J., Geneza sporu o epiklezę. Eschatologiczny i memorialny aspekt Eucharystii w kanonie pierwszych wieków, Warszawa 1969.
Longosz S., Cześć Eucharystii w starożytności chrześcijańskiej. Jezus eucharystyczny, red. M. Rusecki, M. Cisło, Lublin 1997, s. 61–80.
Marion J.-L., Idol i dystans, tłum. W. Starzyński, U. Idziak-Smoczyńska, Kraków 2016.
Meyendorff J., Jak prawosławni rozumieją Eucharystię, „Concilium” 1–10 (1966/67), s. 162–164.
Mielczarek J., Komunia pod dwiema postaciami w ustawodawstwie Kościoła zachodniego, Lublin 1983.
Moskałyk J., Ontologiczne zrównanie w miłości, „Teologia dogmatyczna” 16 (2021), s. 57–70.
Paprocki H., Prawosławne rozumienie związku Eucharystii z Kościołem, „Sympozjum” 15 (2011) 1(20), s. 49–59.
Pseudo-Dionizy Areopagita, „Listy”. Pisma teologiczne, tłum. M. Dzielska, Kraków 1997.
Rojek P., Logika teologii negatywnej, „Pressje” 29 (2012), s. 216–231.
Salij J., Główne kontrowersje teologiczne wokół komunii niemowląt, Warszawa 1983.
Salij J., Grecko-łaciński spór o komunię niemowląt, „Studia Theologica Varsaviensia” 16 (1978) 2, s. 111–136.
Scheffczyk L., Ergebnisse und Ausblicke der neueren Diskussion um die eucharistische Wandlung, „Münchener theologische Zeitschrift” 30 (1979), s. 192–207.
Schmemann A., Vvedenije v liturgiczeskoje bogoslovije, Paris 1961.
Schmemann A., Eucharystia — Misterium Kościoła, tłum. A. Tuczyński, Białystok 1997.
Schneider T., Zeichen der Nähe Gottes. Grundriss der Sakramentologie, Mainz 1979.
Szafrański A., Paschalny, eschatologiczny i eklezjalny charakter Komunii św., „Collectanea Theologica” 41 (1971) 1, s. 5–24.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Jarosław Moskałyk
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.