Kaznodzieja jako vir orationis
PDF (Język Polski)

Schlagworte

kaznodzieja
modlitwa
przepowiadanie
słowo Boże
świadectwo życia
znani kaznodzieje
życie duchowe

Zitationsvorschlag

Bucki, Łukasz. (2020). Kaznodzieja jako vir orationis. Poznańskie Studia Teologiczne, 34, 199–212. https://doi.org/10.14746/pst.2019.34.12

Abstract

The word is a mighty ruler capable of performing miracles. Proclamation of God’s Word was and still is one of the most important tasks of the Church. The Word of God awakens and deepens faith. The preacher undertakes a responsible task collaborating with God himself. This responsibility goes beyond the limits of worldliness. Reading and studying the Bible is not sufficient. It is essen- tial to join talent and knowledge together with prayer. Therefore, prayer should be the foundation of priest’s spiritual life. Proper preparation and fruitful preaching is closely related to the spiritual life of the preacher of God’s Word. Immersed in prayer preacher is a credible witness of Christ and a living sign of God’s presence in the modern world. The preacher must be convinced of what he teaches. There is no shortage in the Church of those who are a model of preaching based on their prayer. The word of God they had proclaimed was a masterpiece. The Word that matured in prayer was like gold received from God to pass on to man.

https://doi.org/10.14746/pst.2019.34.12
PDF (Język Polski)

Literaturhinweise

II Polski Synod Plenarny (1991–1999), Poznań 2001.

Augustyn, De doctrina christiana. O nauce chrześcijańskiej, tłum. oraz wstępem i komentarzem opatrzył J. Sulowski, Warszawa 1989.

Benedykt XVI, Słowo Boże duszą apostolatu i życia kapłańskiego, Nieszpory w katedrze Notre-Dame, Paryż, 12 IX 2008, „L’Osservatore Romano” 10–11 (2008), s. 15.

Chmielewski M., Wkład Henryka Pagiewskiego w posoborową odnowę katechetyczno-homiletyczną w Polsce, „Studia Redemptorystowskie” 6 (2008), s. 171–229.

Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments, Homiletic Di- rectory, Vatican City 2014, http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/ccdds/documents/rc_con_ccdds_doc_20140629_direttorio-omiletico_en.html [dostęp 7.07.2019].

Czuj J., Wymowa kościelna, Poznań 1955.

Franciszek, Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, Watykan 2013.

Jan od Krzyża, Droga na górę Karmel [w:] Dzieła, https://www.pistis.pl/biblioteka/jan-od-krzyza.pdf [dostęp 11.07.2019].

Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Ecclesia in Europa, Watykan 2003.

Jan Paweł II, List do kapłanów na Wielki Czwartek (13 kwietnia 1987), nr 10: AAS 79 (1987) 1292.

Kida K., Koncepcja przepowiadania Noëla Quessona, Kraków 2003.

Kudasiewicz J., Biblia — historia — nauka, Kraków 1986.

Panuś K., Sztuka głoszenia kazań, Kraków 2008.

Pilch Z., Postać duszpasterza. Według wskazań Stolicy Apostolskiej na tle społecznych potrzeb chwili bieżącej, Warszawa [1938].

Pilch Z., Wykład zasad kościelnej wymowy, Poznań 1958.

Simon H., Przepowiadanie biblijne [w:] Biblia w nauczaniu chrześcijańskim, red. J. Kudasiewicz, Lublin 1991, s. 49–86.

Simon H., Słowo i Duch. Zarys pneumatologicznej koncepcji przepowiadania według Rudolfa Bohrena [w:] Veritati et caritati. W służbie teologii i pojednania, red. P. Jaskóła, Opole 1992, s. 223–235.

Siwek G., Proces tworzenia kazania, Kraków 1994.

Siwek G., Przepowiadać skuteczniej, Kraków 1992.

Staniek E., Przygotowanie kaznodziei [w:] Sługa słowa, red. W. Przyczyna, Kraków 1997, s. 236–243.

Świerzawski W., Liturgia głoszenia Ewangelii [w:] Ewangelizacja, red. J. Krucina, Wrocław 1980, s. 281–299.

Turowski W., Duch Święty a głosiciel słowa Bożego, „Studia Teologiczne Białystok–Drohiczyn–Łomża” 35 (2017), s. 163–185.

Twardy J., Rozmodlony kaznodzieja wiarygodnym świadkiem Chrystusa. Wskazania dokumentów Kościoła, „Anamnesis” 9 (2003) 2, s. 90–98.

Vrablec J., Homiletika, Bratislava 1987.

Zerfass R., Grundkurs Predigt 1. Schpruchpredigt, Düsseldorf 1989.