Abstract
Życie człowieka jest ukierunkowane na Boga. Od początku po eschatologiczne wypełnienie, Bóg zaprasza człowieka do świadomego wejścia i przeżywania swego życia jako ukrytego w miłości Osób Trójcy Świętej. Zagadnienie to jest fundamentalne w myśli błogosławionej Elżbiety od Trójcy Świętej (1880-1906). Poprzez kwestię wiary i sakramentów, karmelitanka z Dijon pokazuje jak głębokie następuje zjednoczenie człowieka i Boga, które od tego, co czasowe przechodzi w wieczność. Celem tego artykułu jest pokazanie najważniejszych elementów tego zjednoczenia.