Przesyłanie tekstów

Wytyczne dla autorów

1. Uwagi ogólne

Półrocznik „Poznańskie Studia Teologiczne” jest czasopismem wydawanym przez Wydział Teologiczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na łamach czasopisma ukazują się teksty wydawane języku polskim oraz w językach kongresowych, z dziedziny teologii oraz dyscyplin pokrewnych (filozofia chrześcijańska, prawo kanoniczne).
Czasopismo publikuje artykuły w dwóch wersjach: papierowej oraz elektronicznej (format pdf), z których pierwsza z wymienionych jest wersją podstawową czasopisma.
Półrocznik „Poznańskie Studia Teologiczne” jest dostępny na stronie internetowej Poznańskie Studia Teologiczne.
Redakcja przyjmuje artykuły o charakterze naukowym, które nie były dotąd nigdzie publikowane, zredagowane w formacie programu Microsoft Word (doc, docx). W trosce o wysoki poziom publikowanych materiałów Redakcja stosuje tzw. zaporę ghostwriting, która wiąże się z wypełnieniem oświadczenia autora odnośnie oryginalności przesłanego do Redakcji tekstu (zob. Oświadczenie).

Nadesłany do Redakcji tekst powinien zawierać:

Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania zmian redakcyjnych.

Redakcja nie zwraca materiałów nie zamówionych.

Redakcja wysyła autorowi egzemplarz czasopisma, w którym został opublikowany jego artykuł.

Materiały przeznaczone do druku należy przesyłać wyłącznie po zarejestrowaniu/zalogowaniu na stronie czasopisma: Zgłoś tekst.

2. Struktura artykułu

W prawym, górnym narożniku strony tytułowej Autor zamieszcza swoje imię i nazwisko, nazwę uczelni (i wydział) lub instytucji, do której jest afiliowany, oraz miasto.
Tytułu nie należy zapisywać w całości wielkimi literami. Tytuł należy podać w języku głównym artykułu, w języku polskim i w języku angielskim.
Pod tytułem umieszcza się streszczenia w objętości od 500 do 800 znaków łącznie ze spacjami. W streszczeniach należy wskazać cel artykułu, podjęte metody badawcze oraz wnioski. Dobrze, aby w streszczeniach użyto słów kluczy. Streszczenia muszą być w języku polskim, w języku angielskim (Summary) i – jeśli dotyczy – języku głównym artykułu.
Pod streszczeniem należy zamieścić 5 słów kluczowych w języku polskim, angielskim (key words) i - jeśli dotyczy – języku głównym artykułu.

3. Tekst artykułu

3.1 Wskazania dotyczące tekstu głównego:
- tytuły i słowa w języku obcym (łacina) zapisuje się kursywą.
- przy zapisywaniu po raz pierwszy nazwiska podaje się imię w pełnym brzmieniu, a następnie zawsze inicjał imienia.
- nie stosuje się „rozstrzelonej” czcionki i podkreśleń; jeśli to konieczne, słowo wyróżnia się podwójnym cudzysłowem.
- cytat dłuższy niż 3 linijki należy wyróżnić w tekście głównym czcionką Times New Roman 10 pkt od nowego akapitu i zapisać bez cudzysłowu; w przypadku cytatu zamieszczonego w wyróżnionym cytacie, pierwszy należy ująć w podwójny cudzysłów. W przypadku cytatu krótszego, niewyróżnionego, ujętego w podwójny cudzysłów, zamieszczony w nim cytat należy opatrzyć pojedynczym cudzysłowem.
- interlinia 1,5; marginesy 2,5 cm; pierwsza linia nowego paragrafu: wcięcie 5 mm.
- czcionka: Times New Roman 12 pkt.
- w przypadku stosowania czcionki obcej, np. greckiej, hebrajskiej, należy dołączyć ją do przesłanych materiałów.

3.2 Artykuły recenzyjne
- publikowane są recenzje książek, które ukazały się maksymalnie dwa lata przed złożeniem recenzji do publikacji.
- recenzja musi zawierać streszczenie (maksymalnie 500 znaków) i słowa kluczowe po angielsku i po polsku (maksymalnie 5).
- recenzja nie może być krótsza niż 3 strony komputeropisu.
- w tytule recenzji należy podać: pełne imię i nazwisko autora publikacji, tytuł italiką, wydawnictwo, rok wydania, ilość stron (ss.), np. Agnieszka Łoza, Paweł Beyga, Zaraza w Kościele, wyd. Leksem Studio, Żmigród 2021, ss. 169
- autor recenzji podaje swoje dane według Uwag ogólnych.

4. Zapis bibliografii i przypisów

1. Przypisy

1.1. Książka

przykład: J. Moskałyk, Własna tożsamość Kościoła. Wybrane elementy katolickiej eklezjologii wschodniej, Poznań 2013.

1.2. Artykuł publikowany w czasopiśmie

przykład: J. Nawrot, Jaką rolę odgrywają starsi Izraela w tekstach przedstawiających epokę Mojżesza?, „Poznańskie Studia Teologiczne” t. 27 (2013), s. 117-138.

1.3. Artykuł publikowany w pracy zbiorowej

przykład: J. Salij, Mądrościowy wymiar teologii, w: O naturze teologii, red. B. Kochaniewicz, Poznań 2013, s. 47-56.

1.4. Materiał zamieszczony w Internecie

przykład: K. Wójtowicz, Pojęcie i rola charyzmatu w życiu konsekrowanym, za: www.zyciezakonne.pl/dokumenty/referaty-konferencje-artykuly/teologia-zycia-konsekrowanego/wojtowicz-k-cr-pojecie-i-rola-charyzmatu-w-zyciu-konsekrowanym-30172/ [dostęp 28.12.2021].

1.5. Pismo Święte

W przypadku cytowania Pisma Świętego w bibliografii należy podać wydanie, z którego się korzysta.

Jeśli autor artykułu podaje własne niepublikowane tłumaczenie, należy to odnotować w przypisie dolnym.

Zapis sigli biblijnych: po numerze księgi spacja, między rozdziałem a wersetem bez spacji, np. 1 Kor 8,1-3.

1.6. Dokumenty Kościoła

Cytaty z dokumentów Kościoła podajemy zawsze według najnowszych dostępnych wydań. Można stosować skróty, ale przed bibliografią należy stworzyć wyraz skrótów.

Uwaga na tytuł: Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 1994.

1.6.1. Dokumenty Vaticanum II

– w przypisach pierwszy raz podajemy tytuł łaciński z numerem w dokumencie:

                Sobór Watykański II, Lumen gentium 23.

– przy kolejnym cytowaniu można użyć skrótu:

                Sobór Watykański II, LG 23 lub tylko LG 23

– w bibliografii wystarczy podać całość wydania dokumentów bez rozdzielania na poszczególne konstytucje, dekrety czy deklaracje:

                Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2008.

1.6.2. Dokumenty papieży lub kongregacji

– w przypisach i bibliografii cytujemy jak wyżej. Nie podajemy rodzaju dokumentu, np. adhortacja, encyklika, modlitwa Anioł Pański itd.

– zasadniczo należy używać dokumentów z wydań oficjalnych: „Acta Apostolicae Sedis” lub „L’Osservatore Romano” wydanie polskie (skrót: OsRompl). Bez uzasadnionych przypadków nie należy korzystać z różnych wydań dokumentów.

– można podawać odwołania do dokumentów ze strony internetowej Watykanu w zapisie: autor, tytuł dokumentu i numer, za: adres strony (bez hiperłącza), dostęp:

Jan Paweł II, Familiaris consortio 34, za: www.vatican.va/content/john-paul-ii/pl/apost_exhortations/documents/hf_jp-ii_exh_19811122_familiaris-consortio.html [dostęp 31.01.2022].

1.6.3. Ojcowie Kościoła i „klasycy”

Ojców Kościoła cytujemy według wydania drukowanego, tzn. podajemy tytuły zgodne wydaniem. Jeśli wydanie jest łacińskie, to podajemy tytuł łaciński, a nie polski.

Podobnie z klasycznymi teologiami, np. Tomaszem z Akwinu. Podajemy albo tytuł łaciński, jeśli korzystamy z tekstu łacińskiego, albo polski, jeśli dzieło ukazało się po polsku.

Zamieszczając w przypisie odniesienie do dzieła starożytnego należy zawsze podać jego autora (czcionka prosta) i tytuł (kursywa) w języku łacińskim, następnie lokalizację (rozdziały, paragrafy etc.):

Caesarius Arelatensis, Sermo 6, 1.

Leo Magnus, Sermo 5, 2.

W przypadku cytowania tekstu dzieła starożytnego należy podać jego lokalizację w wydaniu źródłowym:

Caesarius Arelatensis, Sermo 6, 1, (CCL 103, 30).

Leo Magnus, Sermo 5, 2, (PL 54, 153-154).

W przypadku cytowania tekstu dzieła starożytnego w przekładzie autora współczesnego należy w nawiasie podać skrócone odniesienie do tego tłumaczenia, również z konkretnymi stronami:

Caesarius Arelatensis, Sermo 6, 1, (ŹMT 57, 72).

Leo Magnus, Sermo 5, 2, (POK 24, 18-19).

W przypadku cytowania zarówno tekstu oryginalnego, jak i jego współczesnego opublikowanego przekładu należy podać w przypisie odniesienia do obu publikacji:

Caesarius Arelatensis, Sermo 6, 1, (CCL 103, 30; ŹMT 57, 72).

Leo Magnus, Sermo 5, 2, (PL 54, 153-154; POK 24, 18-19)

W bibliografii zapis powinien wyglądać następująco:

Caesarius Arelatensis, Sermones, CCL 103, w: Cezary z Arles, Kazania do ludu, tłum. S. Ryznar, „Źródła Myśli Teologicznej” t. 57, Kraków 2011.

Leo Magnus, Sermones, PL 54, w: Leon Wielki, Mowy, tłum. K. Tomczak, „Pisma Ojców

Kościoła” t. 24, Poznań 1957.

f) Inne uwagi

– stosuje się tylko przypisy dolne;

– w tekście głównym wstawia się numer przypisu przed kropką kończącą zdanie;

– nie zamieszcza się nazw wydawnictw;

– nie stosuje się zapisu: J. Moskałyk, Własna tożsamość Kościoła…, dz. cyt., s. 30, ale zapisuje się tytuł w całości;

– wstawki odautorskie, oznaczenia skrótów i objaśnienia w cytatach należy ująć w nawias kwadratowy ;

– stosuje się skróty: tamże, tenże, taże, por., red., oprac., tłum., t. (tom), nr (numer), cz. (część);

– przy zeszycie (z.), numerze (nr) i części (cz.) oraz tomach (do dziesiątego) stosuje się cyfry arabskie;

– czcionka: Times New Roman 10 pkt.

2. Informacje uzupełniające

a) Dotyczące tekstu głównego

– tytuły i słowa w języku obcym zapisuje się kursywą;

– przy zapisywaniu po raz pierwszy nazwiska podaje się imię w pełnym brzmieniu, a następnie zawsze inicjał imienia;

– nie stosuje się „rozstrzelonej” czcionki i podkreśleń; jeśli to konieczne, słowo wyróżnia się podwójnym cudzysłowem,

– cytat dłuższy niż 3 linijki należy wyróżnić w tekście głównym czcionką Times New Roman 11pkt od nowego akapitu i zapisać bez cudzysłowu; w przypadku cytatu zamieszczonego w wyróżnionym cytacie, pierwszy należy ująć w podwójny cudzysłów. W przypadku cytatu krótszego, niewyróżnionego, ujętego w podwójny cudzysłów, zamieszczony w nim cytat należy opatrzyć pojedynczym cudzysłowem;

– interlinia 1,5; marginesy 2,5 cm; pierwsza linia nowego paragrafu: wcięcie 5 mm

– czcionka: Times New Roman 12pkt

b) Dotyczące ilustracji, wykresów, tabel

– minimalne wymagania dla ilustracji to rozdzielczość 300 dpi, rozmiar po przeskalowaniu – minimalnie szerokość 6 cm, maksymalnie 12,6 cm;

- ilustracje umieszcza się w tekście głównym (bez tworzenia aneksu); ilustracje zawsze należy przesłać w osobnym pliku;

– pod ilustracją, np. dzieła sztuki, podaje się autora, tytuł, wiek lub lata powstania, miejsce pierwotne, obecne miejsce przechowywania oraz źródło, skąd zaczerpnięto ilustrację (z podaną stroną lub datą dostępu), przy czym należy mieć na względzie wymogi prawne;

– jeśli fotografię wykonał Autor, należy podać w nawiasie okrągłym, po jej opisie, imię i nazwisko wykonawcy;

– w tekście głównym zamieszcza się w nawiasie okrągłym, po pierwszej wzmiance np. o danym dziele sztuki, odniesienie do konkretnej ilustracji wzbogacającej tekst: (ilustracja 1) itd.;

- wykresy, schematy, tabele należy dostarczać w wersji oryginalnej, edytowalnej.

Objętość tekstu nie powinna przekraczać 20 stron komputeropisu.

Przeznaczony do publikacji materiał należy dostarczyć do redakcji w wersji elektronicznej (w formacie Word) do końca czerwca. Po tym terminie tekst może być zamieszczony dopiero w tomie czasopisma wydawanym w następnym roku kalendarzowym.

Redakcja zastrzega sobie prawo do korekty koniecznej do ujednolicenia tekstu z normami edytorskimi obowiązującymi dla czasopisma. Po dokonaniu korekty redakcja przesyła tekst do Autora, by uzyskać aprobatę i zgodę na publikację.

Redakcja wysyła Autorowi egzemplarz czasopisma, w którym opublikowany został jego tekst.